บทที่ 298

หวังเหวินเฟย ว่าที่เจ้าบ่าว ทอดทิ้งเธอ จนมาเป็นคนรักของเชียว เซียน แต่กลับถูกเขียว เซียนมองเป็นเครื่องมือ เอาไปให้เวีย ฉางหนึ่ง ถ้าเวยฉางหมิงก็เล่นตนเองจนเบื่อขึ้นมา ตนเองจะต้อง ถูกโยนไปให้กันนะ?

ในตอนนี้ เธอก็อดนึกถึงเซียวซูหนพี่สาวตนเองไม่ได้

แต่ไหนแต่ไรมา เซียวซูหนไม่ได้จิตคิดวางแผนแบบเธอ ก่อน หน้านี้ไม่เคยมีแฟน ก็แต่งงานกับเเฉินไปเลย แต่ถึงแม้เเฉินจะ

ไม่

เอาไหนไปสักหน่อย แต่เย่เฉินก็ไม่ยอมให้เธอโดนดูถูกแม้แต่ น้อย…..

เมื่อเทียบกันแล้ว ตนเองอาจจะไม่ใช่ผู้ชนะ

เว่ยฉางหมิงกอดเธอในอ้อมอก แล้วก็พูดกับเซียว เขียนด้วย ใบหน้าร้ายๆ ว่า “ประธานเซียววางใจเถอะ รอพวกเรารวบรวม ตัวยาได้แล้ว จะรีบทำยามาให้คุณเลย! ช่วยคุณหวนคืนความ เป็นชาย! ”

“ดีมากเลย! ” เขียว เซียนก็เบาใจ แล้วยิ้มพูดว่า “เช่นนั้นผม ก็วางใจ รอข่าวดีจากคุณแล้วกัน!

เวยฉางหลิงพยักหน้า แล้วก็มองเวลา ในใจก็ร้อนรนอยากจะ ร่วมหลับนอนกับเขียวเวยเวย ดังนั้น ก็เลยพูดกับเชียว เซียนด้วยสีหน้ายิ้มๆ ว่า “ประธานเขียวครับ ผมว่าวันนี้ก็ดึกมากแล้ว คืนนี้เราก็คุยกันเท่านี้แล้วกันครับ?”

เซียวอี้เซียนรู้ดีว่า เว่ยจางหมิงอดไม่ได้ที่จะไปร่วมรักกับเขียว เวยเวยแล้ว ในใจตนเองก็อิจฉาขึ้นมาเหมือนกัน

แต่ว่าเขาก็ยังพยักหน้าไปอย่างใจกว้าง พูดยิ้มว่า “ได้ครับ คืนนี้ก็คุยกันเท่านี้ พวกคุณเชิญกลับก่อนเลย! “

พูดจบ ก็พูดกับเซียวเวยเวยว่า “ดูแลประธานเว่ยให้ดี เข้าใจ แล้วใช่ไหม?”

เซียวเวยเวยพยักหน้าอย่างไร้ศักดิ์ศรี ปากก็ได้แต่พูดออกมา ว่า “เข้าใจแล้วค่ะ………

คืนนี้ เซียวเวยเวยก็กลายเป็นคนของเวยฉางหนึ่ง

ถึงแม้ในใจลึกๆ ของเซียวเวยเวย จะไม่ค่อยชอบฉายาใหม่ ของตนเอง แต่เวยฉางหนึ่งก็ตื่นเต้นกับตัวเธอไม่น้อยเหมือนกัน

คืนนี้ เวยฉางหนึ่งค้นหาความเร่าร้อนเหมือนสมัยวัยรุ่นได้อีก ครั้ง บนเรือนร่างของเซียวเวยเวย

ดังนั้น หลังจากเสร็จกิจ ก็กอดเซียวเวยเวย แล้วรับปากต่อเธอ ว่า “ต่อจากนี้คุณไม่ต้องไปอยู่กับเซียว เซียนนั่นแล้ว มาอยู่กับ ผมเลย ผมจะทำให้คุณไปคนเหนือคน

พอพูดคำนั้นออกมา ในใจเซียวเวยเวยก็พอรับได้ขึ้นมาบ้าง

ถ้าหากยางหมิงสามารถทำให้ตนเองกลายเป็นคนเหนือคนใต้ ตนเองจะมาอยู่กับเขาก็ไม่ใช่เรื่องร้ายอะไร

ถึงเขาจะไม่รวยเหมือนเซียวอี้เขียน อย่างน้อยก็อย่างอายุน้อย กว่าเซียวอี้เซียนมาก อีกอย่าง ดูไปแล้ว เขาก็ไม่ใช่ผู้ชายที่จะเอา ตัวเองไปให้ใครง่ายๆ

เช้าวันต่อมา ข่าวเรื่องที่สองพ่อลูกตระกูลเกาหายตัวไป ก็ยัง ดังกระฉ่อน

ได้ยินว่า ตระกูลเกาได้ขึ้นราคาค่าเบาะแส เป็นสิบล้าน พวก อยากได้เงินก็เริ่มค้นหาเบาะแสร่องรอยของสองพ่อลูกกันใหญ่ หวังว่าจะรวยขึ้นมาได้บ้าง

แต่น่าเสียดาย สองพ่อลูกตระกูลเกาได้สลายเป็นผุยผง ไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว แล้ว

กินข้าวเช้าแล้ว เซียวซูหนก็ไปออฟฟิศ เซียวฉางควนก็ไป สมาคมวัตถุโบราณ ได้ยินว่า ช่วงนี้กำลังศึกษาวิธีการตรวจสอบ

วัตถุโบราณ

กับทางอาจารย์ดังๆ ในสมาคม ส่วนหม่าหลัน เมื่อวานก็ตกใจ อย่างกับหมาตื่นคน พอเช้าวันนี้ก็แต่งตัวจัดเต็ม ออกไปเล่นไพ่ นกกระจอกแล้ว

เย่เฉินก็ถูบ้านอยู่ที่บ้าน ก็ได้ยินคุณหนูตระกูลข่ง ซึ่งหวั่นถึง โทรมาหา

เย่เฉินก็ถูบ้านไป แล้วก็กดรับโทรศัพท์เปิดลำโพง
เสียงอันนุ่มนวลของทุ่งหวั่นถึงตั้งขึ้น ถามอย่างเคารพว่า “อา จารย์เยอะ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณอยู่ที่บ้านไหมคะ?”

“อยู่ครับ” เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “มีเรื่องอะไรหรือเปล่า

ครับ?”