บทที่ 293

พอคิดถึงที่สองพ่อลูกตระกูลเกาหายตัวไป อาจจะเกี่ยวข้องกับเข่ เงิน เขียว เขียน ร้อนรน

ถ้าเยเงินสามารถทำให้สองพ่อลูกนี้หายไปจากโลกได้ เกรง

ว่าตนเองก็คงจะไม่สามารถทําอะไรกับเขาได้

อีกอย่าง เป็นเช่นนี้ ตนเองก็คงจะไม่อาจจะเอายาของชื่อเทียน มาได้เสียแล้ว

เพราะถึงอย่างไร ถ้าไม่มีใครทำงานแทน มาเป็นแพะรับบาป ให้ ก็คงไม่กล้าเสี่ยงอันตรายไปหาเรื่องซื้อเทียน

ในตอนนี้ นายหญิงใหญ่เซียว ก็ทำท่าประสบสอพลอมองเชียว อีเซียน ต่ำต้อยราวกับหมาตัวหนึ่ง แล้วก็พูดนอบน้อมว่า “ประธานเซียว พวกเรามาคิดวิธีกันดีไหม ไปโรงพยาบาลที่เย็นจิ ดู บางทีอาจจะแก้ปมในใจคุณได้

ตอนนี้เซียวเชียนเป็นเสมือนยาช่วยชีวิตของทั้งตระกูลเซียว นายหญิงใหญ่เซียวก็ร้อนรนเสียยิ่งกว่าเขาอีก ถ้าเซียวเซียนยัง ไม่มีวิธีฟื้นคืน

สมรรถภาพความเป็นชายละเงินลงทุนอีกล้าน ก็คงจะลอย

หายไปกับตา

“จริงประธานเซียว ผมว่าซื้อเทียนก็เป็นพวกทำทุกอย่างให้ ได้มาซึ่งชื่อเสียง สามารถอยู่กับเย่เงินได้ จะมีความสามารถอะไร

เขียวฉางเฉียนก็พูดหน้าจ๋อยอยู่ข้างๆ ทําหน้าทตาเสียยิ่งกว่า นายหญิงใหญ่เขียว

พอสิ้นเสียงพวกเขา สีหน้าของเซียว เซียนก็ยิ่งไม่ดี กัดฟันพูด ว่า “หุบปาก ความสามารถของไอ้ลูกเต๋าซื้อเทียนฉี ผมรู้ดี เขาไม่ ยอมรักษาให้ผม จะไปเล่นจึงก็คงไร้ประโยชน์

เซียวเวยเวยก็พูดอย่างร้อนรนว่า “ประธานเซียวคะ ที่เมืองจีน หลังจะมีหมอเทพอย่างซื้อเทียนแค่คนเดียวหรือ? พวกเราลอง ไปคนอื่นดูไหม? ”

เธอไม่ได้มีความรู้สึกกับเซียวอี้เซียน แต่ตนเองเพิ่งเสียค่า ตอบแทนออกไปอย่างมาก แต่ยังไม่ได้อะไรกลับมาเลย จะให้ เธอเบาใจได้อย่างไร?

เซียวฉางเฉียนก็เหมือนจะคิดอะไรออก แล้วรีบถามว่า “ประธานเซียว คืนวันนั้นคุณบอกว่า มีเพื่อที่เปิดบริษัทผลิตยา ไม่ใช่หรือ? ลองไปถามดูไหมครับ?”

เซียวอี้เซียนก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมาทันที มัวแต่จ้องจะเอายาของ ชื่อเทียนฉี จนลืมเรื่องนี้ไปเลย

ในเมืองจีนหลังมีตระกูลเว่ย แต่ไหนแต่ไรมาก็ประกอบกิจการ ผลิตยารายใหญ่ของเจียงหนาน ชื่อเว่ยเหอถัง ทั้งประเทศก็พอ มีชื่อเสียงอยู่บ้าง

ประจวบเหมาะ เซียวอี้เซียนและคุณชายใหญ่ของตระกูลเว่ยมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ทั้งสองคนเกลือกกลั้วด้วยกันบ่อย ตอน น่า

จะเป็นหญ้าช่วยชีวิตสุดท้ายของตนเอง ในเมืองจีนหลัง

ส่วนคุณชายใหญ่ของตระกูลเว่ย ก็เหมือนกับตนเอง เป็นพวก มักมากในกาม พวกเดียวกัน

อยากจะขอให้เขาช่วย ก็จำเป็นต้องเข้าทางนี้เพื่อเข้าหา เขาเงยหน้ามองเขียวเวยเวย ในสายตาก็เต็มไปด้วยความไม่ พอใจและขยะแขยง

ทั้งหมดทั้งมวลก็หมดไปแล้ว15ล้าน สุดท้ายได้เล่นผู้หญิงคน นี้2-3วัน จากนั้นตนเองก็กลายเป็นวันที นี่คือผู้หญิงที่แพงที่สุด ที่ ตนเองเคยเล่นมา

ตอนนี้ เจ้าโลกของตนเองเป็นเพียงอวัยวะที่ติดมาเฉยๆ ไม่มี ทางไปเสพสุขกับเซียวเวยเวยได้แล้ว เอาผู้หญิงคนนี้ไว้ก็ได้ ประโยชน์ ไม่สู้พาเธอไป ให้คุณชายใหญ่ตระกูลเว่ยได้เร่าร้อน เสียหน่อยดีกว่า

พอคิดถึงจุดนี้ เซียว เซียนก็มองเซียวเวยเวย แล้วก็ยิ้มๆ พูด ว่า “เวยเวย วันพรุ่งนี้คุณแต่งตัวสวยๆ หน่อย เดี๋ยวไปพบเพื่อน กับผม”

หลายวันนี้ เซียวเวยเวยก็ยากที่จะได้เห็นเซียว เซียนพูดยิ้ม กับตนเองในใจก็ดีใจ รีบพยักหน้าตอบรับ โดยไม่รู้ว่าในใจ เซียวอี้เขียน กำลังวางแผนอะไรอยู่
เช้าวันต่อมา

ข่าวที่สองพ่อลูกตระกูลเกาหายตัวไป ก็ได้แพร่กระจายไปทั่ว

เมือง

แต่เซียวซูหนและหม่าหลันก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะว่าเ นบอกแล้วว่าสองคนนั้นกลัวความผิดจนหนีไปแล้ว

ในเมื่อกลัวความผิดจนหนีไป ก็ต้องหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

เซียว เซียนติดต่อกับคุณชายใหญ่ตระกูลเว่ยล่วงหน้า พ พอ ตอนกลางคืน ก็พาเซียวเวยเวยไปยังห้องอาหารส่วนตัวแห่งหนึ่ง ในเมืองจินหลิง แล้วรอคอยฝั่งตรงข้ามมาถึงอย่างร้อนรน