บทที่ 285

“แม่งเอ้ย!

เกาเจี้ยนจนเห็นว่าเป็นไม่สนใจตนเอง ก็พูดว่า “มึงนี่มัน อวดเก่งที่ใช่เล่น ได้ ในเมื่อถึงชอบแสดงนัก วันนี้กูจะให้มึงได้ลิ้ม ลองความ

ทรมานทุกอย่างบนโลกนี้ เดี๋ยวกูยิงเจ้าโลกถึงก่อน เกาจวิ้นเว่ยก็รีบพูดขึ้นด้านข้างว่า “พ่อ อย่าเพิ่งรีบยิงเจ้าโลก มันสิ! ผมยังอยากจะถ่ายคลิปที่มันปล้ำแม่ยายมันอยู่ พวกเรา ยิงขามันให้หักก่อนดีกว่า ค่อยๆ ให้มันตายช้าๆ ! ”

“ได้” เกาเจี้ยนจูนยิ้มร้ายๆ พูดว่า “ยิ่งแขนขามันให้หัก จาก นั้นพวกเราสองพ่อลูกก็ไลฟ์สด!

หม่าหลันและเซียวซูหนได้ยินดังนั้น ก็หน้าขาวซีด เกาเจี้ยน จูนได้เล็งกระบอกปืนไปทางขาของเเฉินแล้ว

เขามองเเฉิน แล้วหัวเราะพูดว่า “นี่คือผลที่มึงมาหาเรื่อง ลูกชายกู! ”

พูดจบ เขาก็กำลังจะลั่นไกปืน

ทันใดนั้น ก็มีพลังสองสายออกมาจากฝ่ามือของเยเงิน ทำให้ เขียวหวั่นและหม่าหลันหลับไปทันที

พอเกาเจี้ยนจูนเห็นผู้หญิงสองคนนี้หลับไปกะทันหัน ก็ตกใจแล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้นวะ? ตกใจจนเป็นลมไปเลยหรือไง?

“เหมือนจะไข่ เกาจวิ้นเว่ยก็พูดนิ่งๆ ว่า “แม่งเสียอารมณ์ จริงๆ กำลังอยากจะให้พวกมันได้เห็นเเงินแขนขาหักอยู่ เลย!

เกาเจี้ยนจูนตอบ “ง่ายๆ แกไปหาน้ำมา แล้วสาดไปให้มัน ฟิน! ละครจากที่จัดการไอ้เย่เงิน พวกมันสองแม่ลูกจะต้องมา เป็นพยาน”

เห็นภรรยาและแม่ยายตนเองหลับไป ดยเฉินก็ไม่กังวลอะไร อีก แล้วก็ยิ้มพูดว่า “พวกกระจอกอย่างพวกมึงอะหรือ? อยากจะ จัดการก?”

เกาเจี้ยนจูนก็เล็งปืนพูดกับเขาว่า “ไอ้เย่เฉิน จะตายอยู่แล้วถึง ยังจะอวดดีอีกหรือวะ? กูจะดูสิว่า ถึงจะเก่ง หรือว่าลูกกระสุนจะ เร็วกว่า? ! ”

เกาจวิ้นเวียมีอารมณ์บ้าง พูดโอหังว่า “ไอ้เย่เฉิน ถ้าตอนนี้ถึง มาคุกเข่าขอร้อง จากนั้นก็หักขาตัวเองทั้งข้างเสีย บางทีอาจ จะช่วยจบชีวิตจึงให้เร็วขึ้นก็ได้

ในสายตาเขา ต่อให้ถลกหนังถลกเส้นเอ็นเเฉิน ก็ไม่พอให้ หายแค้น

เขาแค้นจนอยากจะดื่มเลือดเยเฉิน กินเนื้อเย่เฉิน แล้วก็สับเย เฉินเป็นชิ้นๆ ไปให้หมากิน

ได้ยินดังนั้น สายตาเย่เฉินก็เย็นยะเยือก เขาแค่เกร็งมือทั้งสองข้าง กุญแจมือที่ทำด้วยเหล็กกล้านั้น ก็หักออกเป็นชิ้น สองพ่อลูกตระกูลเกาก็ตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น

นี่มันตัวประหลาดอะไรวะเนี่ย? ! ถึงได้หักกุญแจมือออก

เกาจวิ้นเว่ยก็ตกใจจนรีบพูดว่า “พ่อ ไอ้นี่มันไม่ปกติ รีบยิงมัน ให้ตายเลย! ”

ในตอนนี้ เย่เฉินกูพูดนิ่งๆ ว่า “มาตอนนี้ อยากจะยิงให้ตาย งั้นหรือ? มันสายไปแล้ว! ”

พูดจบ เขาก็ยกมือเบาๆ ในมือของเขาก็ถือยันต์ฟ้าร้องอยู่ สิ่งนี้ ก็คือ ยันต์ฟ้าร้อง ที่ล่อสายฟ้ามาฟาด จึงได้จนตายใน ตอนนั้น!

เกาเจี้ยนจูนก็งง ไม่รู้ว่า ในมือของเยเฉินนั้นถืออะไรอยู่ แต่ว่าสัญชาตญาณบอกเขาว่า สิ่งที่มันแปลกๆ ! ดังนั้น เขากลัวสถานการณ์มันจะเปลี่ยนไป ก็เลยรีบลั่นไก

ปืน!

ในตอนนี้ เย่เฉินก็ตะโกนว่า “สายฟ้าจงมา! ” พอสิ้นเสียง ทั้งร่างของเขาก็กลายเป็นสายฟ้าวนเวียนไปมา รัศมีส่องแสงไปไกล ราวกลับเป็นเทพมังกร

สายฟ้าที่สาดแสง ปรากฏตามคำสั่ง
ในห้องก็สว่างดังกลางวันในชั่วพริบตา

สองพ่อลูกตอบสนองแทบไม่ทัน ก็เห็นว่าตรงหน้ามีแสงสีขาว สาดเข้ามา จากนั้น เสียงสายฟ้าฟาดก็ดังขึ้นในหูอย่างไม่หยุด!

ทั้งสองคนรู้สึกว่าตนเองอยู่บนทะเลสายฟ้าบนฟากฟ้า น่ากลัว อย่างมาก ตกใจจนวิญญาณแทบออกจากร่าง