บทที่ 267

เขียว เขียนถูกคำพูดของแม่ ทำให้ตัวสั่นด้วยความตกใจ ชื่อเทียน เพราะว่าตัวเองล่วงเกินไอ้ยาจกเงินคนนั้น ไม่ เพียงแต่ไม่ช่วยตัวเอง ยังจะตัดขาดกับตระกูลของตัวเองทั้ง ตระกูลอีก?

ไอ้แก่ถูกเย่เงินวางยาปิดหูปิดตาแล้วสินะ?!

ในใจของเขาเต็มไปด้วยความแค้น กลับทำได้เพียงพูดกับ เชียวหัวว่า “แม่ ไอ้คนแซ่ซื้อนั้นไม่ได้เป็นคนดีอะไร! ”

เซียวหัวกัดฟันด่าว่า: “ฉันไม่สนว่าแกจะใช้วิธีอะไร วันเกิด ครบรอบแปดสิบสี่ปีของฉันวันนั้น จะต้องให้ซื้อเทียนมาที่เย็น จิงตรวจร่างกายให้กับฉัน รักษาโรคให้กับฉัน ไม่งั้นละก็ ฉันไม่ เอาแกไว้แน่! ”

หลายคนที่ยิ่งแก่ยิ่งเห็นแก่ตัว

ยิ่งแก่เท่าไหร่ ยิ่งกลัวตาย ก็ยิ่งคาดหวังว่าจะสามารถมีชีวิต อยู่ได้นานขึ้น ดังนั้น เซียวหัวไม่อยากรู้ว่าระหว่างเซียวเซียน และอเทียน จะขัดแย้งอะไรกัน เธอต้องการเพียงแค่ให้ชื่อ เทียน เป็นหมอรักษาร่างกาย ให้เธอแข็งแรงได้ต่อไป

มีเขาเป็นหมอรักษา ตัวเองจะมีชีวิตถึงเก้าสิบปีได้อย่างไม่มี ปัญหาแน่นอน แต่ถ้าไม่มีเขาแล้ว อาจจะแม้แต่ช่วงอายุคราว เคราะห์ครั้งนี้ก็ผ่านไปไม่ได้
เขียว เขียนก็อึดอัดมาก อยากจะอธิบาย อยากจะบอกความ ทุกข์ แต่เขียวหัวไม่ได้ไม่ให้โอกาสเขาโดยสิ้นเชิง หลังจากที่ ออกคําสั่งอย่างเด็ดขาดแล้ว ก็ได้วางสายไปทันที

เขียว เขียนโกรธจนทุบห้องเป็นโพรง ในที่สุดก็กัดฟันและ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาชื่อเทียน พยายามใช้วิธี ยอมรับผิดและขอโทษ ขอร้องให้เขารักษาให้กับแม่ต่อไป

แต่ว่ามือถือของซีอเทียน ปิดเครื่องไว้ตลอด

นี่ถึงทำให้เสียวอี้เขียนยิ่งโกรธขึ้นไปอีก

แต่ก็ทําอะไรไม่ได้ เขาไม่กล้าขัดคำสั่งของแม่เขา ได้เพียงแต่ สวมใส่เสื้อผ้าอย่างน่าเวทนา ลงจากห้องไปขับรถไปที่ซื้อถัง ของอเทียนด้วยตัวเอง

เมื่อรถไปถึงหน้าประตูชื่อดัง ซื้อถังได้ปิดไปแล้ว

เซียว เซียนอยู่หน้าประตูโมโหกัดฟันตลอด กลับมองเห็นเงา สองคนเดินออกมาจากมุมมืด

หนึ่งในนั้นเดินกะเผลกและดูคุ้นเคยเล็กน้อย

ดังนั้นเซียวอี้เซียนรีบหลบไปอยู่ข้างๆ สังเกตดูในมุมมืด ต่อ มาทั้งสองคนเดินเข้าใกล้มา เขาถึงได้มองเห็น ที่แท้ก็เป็นชาย วัยกลางคนอายุห้าสิบปี พาคนหนุ่มอายุยี่สิบกว่าปีคนหนึ่ง

ชายหนุ่มในวัยยี่สิบมือข้างหนึ่งถือไม้เท้า ในมืออีกข้างถือถัง น้ำมันสีเขียวขนาดใหญ่ไว้
ด้านข้างชายวัยกลางคนที่ดูไปประสบผลสำเร็จในชีวิตสักเท่า ไหร่ มีข้างหนึ่งพยุงชายหนุ่มที่ขาพิการ มีอีกข้างหนึ่งถือถัง น้ำมันสีเขียวเหมือนกัน

เขียว เขียนชายหนุ่มคนนั้นได้ วันนี้ตอนที่ตัวเองมารักษา กับชื่อเทียนฉนั้น ชายหนุ่มคนนี้กำลังถูกคนขายไม่ออกมาจาก ร้านขายยา

ดูเหมือน ไอ้หนุ่มคนนี้มาขอให้รักษาไม่สำเร็จ เตรียมจะใช้ ไฟเผาคลินิกของอเทียน

ดูเหมือนว่าทั้งสองคนนี้ ก็คือว่าก่อนหน้านี้ที่โรงพยาบาล แกล้งทำเป็นรู้ดีต่อหน้าเเฉิน สุดท้ายหงห้าโยนลงมาจากชั้น สาม

ตกจากที่สูงเป็นผลทำให้ขาของเขาพิการ กลายเป็นง่อย ใน ใจเกลียดเยเงินเข้ากระดูก เดิมที่อยากจะมาให้ซื้อเทียนรักษา ให้แล้วค่อยไปคิดบัญชีกับเย่เฉิน คิดไม่ถึงว่าซื้อเทียนไม่ยอม

ให้ตัวเองเข้าร้านเลย

เขากลับมาถึงโรงพยาบาล ฟ้องพ่อเกาเจี้ยนจูน ทั้งสองคน โกรธมาจริงๆ จึงได้ซื้อน้ำมันมาสองถัง คิดจะจุดไฟเผาคลินิก ของ อเทียนฉี

ทั้งสองคนวางแผนว่า ใช้ไฟเผาจี้ชื่อถังก่อน สั่งสอนซือเทียน สักหน่อย จากนั้นค่อยคิดหาวิธีแก้แค้นเเงิน

เขียวอี้เขียนได้ยินเกาจวิ้นเว่ยพูดกับเกาเจี้ยนจูนว่า “พ่อ คิดว่าไอ้คนแซ่ซื้อไอ้แก่นั่นจะอยู่ในคลินิกหรือเปล่า?”
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? “เกาเจี้ยนจนพูดออกมาอย่างเป็นทาง “ไม่สนว่าเขาจะพักหรือไม่พักที่นี่ พักที่นี่ก็พอดีจะได้เผาเขาให้ ตายไปด้วยเลย! “แม่ง แบ่งทำท่าทางหยิ่งยโตอะไร สมควร ตายจริงๆ

เกาจวิ้นเว่ย โกรธจนกัดฟันแล้วพูดว่า “ไอ้คนแซื้อ ใน เมื่อเห็นคนจะตายแล้วไม่ช่วย เผาเขาให้ตายยังน้อยไปด้วย ช้า!