บทที่ 2517

เย่เฉินรู้ตัวดี ตัวเองไม่ได้ขาดเงิน แต่ขาดคนที่มีความสามารถ การทำธุรกิจไม่ใช่แค่การขยับปากหรือจินตนาการที่จะประสบ ความสําเร็จได้

โดยเฉพาะการบริหารบริษัท จำเป็นต้องใช้คนที่มีความ สามารถ ถึงจะสามารถทำให้บริษัทใหญ่โตมากขึ้น

ตอนนี้เยเฉันมีสองบริษัทอยู่ในมือ

บริษัทแรกคือเหากรุ๊ป ส่วนอีกบริษัทคือบริษัทผลิตยาเก้า เสวียน

ตี้เหากรุ๊ปมีหวังตงเสงี่ยนค่อยดูแล บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ให้เว่ยเลี้ยงดูแลจัดการ

นอกจากสองบริษัทนี้แล้ว ถ้าอยากจะเริ่มธุรกิจใหม่ ก็จะติดอยู่

ที่ไม่มีคนที่มีความสามารถมาดูแล

หงห้าเป็นคนที่จงรักภักดี แต่เป็นคนหยาบ เป็นคนที่ทําตาม คำสั่งได้ แต่ถ้าต้องใช้สมองในการทำงานใหญ่ เขาก็ยังไม่มี ความสามารถพอที่จะทำงานนั้นได้

ส่วนคนที่เหลือ ไม่ว่าจะเป็นฉินกาง หวังเจิ้งกาง หลี่ไท่หลาย หรือซ่งหวั่นถึง พวกเขาต่างมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เย่เฉินก็คงไม่ สามารถบอกให้พวกเขาปล่อยธุรกิจของตัวเอง เพื่อมาช่วยเขาทํางานได้

ดังนั้น ในตอนนี้เยเงินจำเป็นต้องมาหาคนที่มีความสามารถ ด้วยตัวเอง

ถ้าหากมีทีมผู้บริหารที่แข็งแกร่ง ไม่เพียงแต่จะประสบความ สำเร็จในด้านการขนส่งทางทะเลเท่านั้น แต่ในอนาคตยัง

สามารถขยายธุรกิจไปยังสาขาต่างๆ ได้อีกด้วย

เพราะว่าหาคนที่มีความสามารถนั้นยากมากๆ ดังนั้นเเงินก ระตือรือร้นที่จะได้ลูกสาวของเย่อหย่วนเจียงมาช่วยงาน

เพราะการซื้อหนึ่งแถมหนึ่งแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เจอกันบ่อยๆ

ถ้าเจอโอกาสแบบนี้ก็ต้องรีบคว้าเอาไว้

แต่เยเฉันเข้าใจอย่างชัดเจน เฮ่อหย่วนเจียงไม่มั่นใจว่าตัวเอง สามารถเรียกลูกสาวกลับมาอยู่ข้างๆตัวเอง ดังนั้นเมื่อหยวน เจียงก็เลยฝากความหวังเรื่องนี้ไว้ที่เเฉิน

ถ้าตัวเองสามารถทำให้เขาสมหวัง สามารถพูดเกลี้ยกล่อมให้ ลูกสาวของเขากลับมาที่ฉินหลง เฮ่อหย่วนเจียงก็คงรู้สึกซาบซึ้ง ใจอย่างแน่นอน

ดังนั้น เย่เฉินก็เลยหยิบมือถือขึ้นมา และเพิ่มเฮ่อหย่วนเจียง เป็นเพื่อนทางวีแชท จากนั้นเฮ่อหย่วนเจียงก็ส่งนามบัตรวีแชท ของเธอมาให้ฉัน

เย่เฉินมองเห็นนามบัตรวีแชทที่ส่งมา และพบชื่อเล่นของเธอ ทางวีแชทคือ”เสี่ยวชิวไม่กลัว”และรูปโปรไฟล์ก็คือรูปเด็กอ้วนที่กำลังกำจัดไว้แน่น และแสดงออกถึงการทำอย่างสุดความ สามารถและการให้กำลังใจกันตัวเอง

เฮ่อหย่วนเจียงที่อยู่ข้างๆก็พูด “เย่เฉิน ฉันจะแนะนำข้อมูลของ เธอให้คุณรู้ก่อน ลูกสาวของฉันชื่อเชื่อลือชิว น่าจะเป็นรุ่นเดียว กับคุณ แต่ฉันจําได้ว่าคุณเกิดช่วงต้นปี ในช่วงฤดูใบไม้ผลิใช่ ไหม?”

เย่เฉินพยักหน้าและพูด:”ฉันเกิดวันที่2เดือนกุมภาพันธ์ของ ปฏิทินจันทรคติ หลังจากผ่านตรุษจีนไปแล้วหนึ่งเดือน”

“อืม”เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันจำได้ว่าได้ข่าวว่าคุณ เกิดแล้วช่วงฤดูใบไม้ผลิ ลือชิวเกิดครึ่งปีหลังในช่วงฤดูต้น ร่วง ในตอนนั้น ใบไม้กำลังร่วง ดังนั้นฉันก็เลยตั้งชื่อเธอว่าจือชิว

ขณะพูด เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดอีกว่า “คุณต้องจำคำพูดของฉัน เอาไว้ให้ดีๆ ตอนที่คุณเพิ่มเธอเป็นเพื่อนห้ามพูดถึงฉันเด็ดขาด”

“ได้ครับ”เย่เฉินรีบพูดทันที “ลุงเฮ่อโปรดวางใจ ฉันรู้ว่าต้อง

ทํายังไง”

เฮ่อหยวนเจียงหัวเราะและตบไหล่ของเยเฉินเบาๆและพูด ว่า: “เย่เฉิน ความสัมพันธ์ของลุงเฮ่อกับลูกสาวจะดีขึ้นหรือเปล่าก็ อยู่ที่ตัวคุณแล้วนะ! คุณต้องทำอย่างสุดความสามารถ และอย่า ยอมแพ้อะไรง่ายๆละ!!

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”ลุงเฮ่อโปรดวางใจ ฉันเป็นคนที่ไม่ทำ จนถึงที่สุดจะไม่ยอมแพ้ ถ้าลูกสาวของคุณไม่ยอมรับปาก ขอแค่ คุณลุงรับปาก ฉันจะไปจับตัวเธอกลับมาจากประเทศซีเรียด้วยตัวเอง!”