บทที่ 2507

เยเดินมองเห็นสีหน้าดีใจของเฮ่อหยวนเจียง เขาก็รีบอธิบาย ทันที “ด็อกเตอร์เฮ้อ ต้องขอโทษจริงๆ ฉันไม่ได้จบจากมหาวิ ทยาลัยสแตนฟอร์ด”

เฮ่อหย่วนเฉียงถามด้วยความสงสัย ถ้างั้นคุณรู้ได้ยังไง ต้น เรดวูดที่ฉันวาดนี้ มาจากโลโก้ของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ถ้าคุณไม่รู้จักมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดเป็นอย่างดี คุณก็คงจ โลโก้ของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดได้ชัดเจนขนาดนี้ได้ยังไง?

เย่เฉินไม่ได้ปิดบังและพูดอย่างจริงจัง “สมัยก่อนแม่ของฉัน เคยเรียนที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ในตอนที่ฉันยังเด็ก เคยไป เยี่ยมชมมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดกับแม่ของฉัน”

“เป็นอย่างนี้นี่เอง!”เฮ่อหย่วนเจียงพยักหน้าเบาๆ “ฉันคิดว่า

ตอนนี้คุณน่าจะมีอายุยี่สิบเจ็ดกว่าๆ อายุของแม่ของคุณ ก็น่าจะ

พอๆกับฉันใช่ไหม?”

เยเฉินพยักหน้า “ตอนที่ฉันเกิด แม่ของฉันมีอายุยี่สิบหก ตอน นี้ก็น่าจะห้าสิบสี่ปีแล้ว”

เฮ่อหย่วนเจียงครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และถาม “ห้าสิบสี่ปี เธอมีอายุ น้อยกว่าฉันแค่ปีเดียวเอง เธอน่าจะเป็นนักเรียนรุ่นเดียวกับฉัน หรือไม่ก็เป็นนักเรียนรุ่นก่อนหน้าหรือนักเรียนรุ่นหลังของฉัน ฉัน ขอถามหน่อย แม่ของคุณชื่ออะไร? บางทีพวกเราอาจจะรู้จักกัน ก็ได้!”
เย่เฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโศกเศร้าและพูด “แม่ ของฉันเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว ไม่พูดถึงชื่อของเธอจะดีกว่า”

ทันทีที่เย่เฉินพูดจบ เฮ่อหย่วนเจียงก็อึ้งไปเลย!

เขามองหน้าเเฉิน ถามด้วยน้ำเสียงตกใจและสั่นเครือ “เต๋ เฉิน…คุณแซ่เย…ถ้างั้นแม่ของคุณ แซ่อนใช่ไหม?!

เย่เฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงและอุทานออกมา:”ด็อกเตอร์

เฮอรู้จักแม่ของฉันด้วยเหรอ?!

เย่อหย่วนเจียงรู้สึกตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันทีและเอ่ยปาก พูด:”คุณเป็นลูกของเฉิง จริงๆด้วย?!”

เมื่อได้ยินชื่อ”เฉิง”ดวงตาของเยเฉินที่มีน้ำตาทันที

อานเฉิงซีเป็นชื่อของแม่ เขาคิดถึงชื่อนี้มานานหลายปี แต่หลายปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ มีคนเอ่ยชื่อนี้ออกมา

แม่ของเขาแซอาน ชื่อเฉิงซีแปลว่าถนนเส้นหนึ่งหรืออีกความ หมายหนึ่งคือคนที่มีคุณธรรมสูงส่ง มักจะได้ความนับถือจากผู้อื่น เสมอ มาจากคำพูดหนึ่ง ในตำราของซือหม่าเซียน (สื่อจี้ แม่ทัพ หลี่เลี่ยม้วน) :ต้นพืชและต้นพลัมไม่พูด แต่ด้านล่างของมันเป็น ถนนเส้นหนึ่ง”

ความหมายจากตัวหนังสือก็คือ ต้นพืชกับต้นพลัมนั้นพูดไม่ได้ แต่พวกมันเบ่งบานดอกไม้ที่สวยงาม และออกผลที่หวานอร่อย ดังนั้นผู้คนจำนวนมากจึงเดินไปยังใต้ต้นของมัน ทำให้เกิดเป็นถนนเส้นหนึ่งออกมา

แต่ความหมายที่แท้จริงของประโยคนี้ก็คือ การอุปมาคนที่ จริงใจและมีวินัย และเป็นคนที่มีคุณธรรมอันสูงส่ง จะทำให้คน อื่นซาบซึ้งใจ สามารถดึงดูดผู้อื่น ทำให้คนอื่นชื่นชมและนับถือ

เพราะแม่ของเยเฉิน เป็นหลานสาวคนโตของคุณปู่ และเป็น หลานรักของคุณปู่ ทำให้คุณปู่ตั้งความหวังกับแม่ไว้สูงมาก ดัง นั้นก็เลยตั้งชื่อของแม่ว่าอานเฉิงซี และมันก็เป็นชื่อที่มีความหมา ยมากๆ

เมื่อเฮ่อหย่วนเจียงมองเห็นน้ำตาในดวงตาของเยเฉิน เขาก็ แน่ใจกับการคาดเดาของตัวเอง เขาเดินไปข้างหน้า และจับมือ ของเย่เฉิน ตาของเขาเริ่มแดงและพูด “เย่เฉิน พวกเราสองคน เคยเจอหน้ากันเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว! ตอนนั้นคุณยังเด็กมากๆ แม่ ของคุณพาคุณไปที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดและซิลิคอนแวลลีย์ ตอนนั้นฉันกับแฟนของฉันก็ไปพร้อมกับพวกคุณด้วย แต่ตอนนั้น มีคนไปพร้อมกันจํานวนมาก คุณอาจจะจำฉันไม่ค่อยได้

ขณะพูด จู่ๆเขาก็นึกอะไรออก และพูดด้วยความตื่นเต้น “ตอน นั้นแฟนของฉันก็เคยอุ้มคุณ! คุณยังจำได้ไหม?”

เย่เฉินส่ายหัวและพูดขอโทษ:”ด็อกเตอร์เฮ่อ ต้องขอโทษด้วย จริงๆ เวลามันผ่านมานานมากแล้ว ฉันจำไม่ได้จริงๆ”

ขณะพูด เขาก็เอ่ยปากถามทันที “ด็อกเตอร์เฮ่อ คุณกับแม่ของ ฉันเป็นนักเรียนห้องเดียวกันเหรอ?”

“ใช่!”เฮ่อหย่วนเจียงพยักหน้าและถอนหายใจ “พวกเราเรียนด้วยกันมาหลายปี ความสัมพันธ์ของพวกเราดีมากๆ สมัยนั้น ตอนที่ฉันจีบแฟนของฉัน แม่ของคุณเป็นคนไปส่งจดหมายรัก ของฉันให้แฟน”

เยเฉันถามด้วยความสงสัย “ด็อกเตอร์เฮ่อ คุณช่วยเล่าเรื่อง แม่ให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม? เรื่องต่างๆ ที่เกี่ยวกับแม่ก่อนที่จะ แต่งงานกับพ่อ ฉันไม่เคยรู้เรื่องเลย”