บทที่ 2504

เป็นคนที่ฉลาดมากๆ ไม่เช่นนั้นเขาก็คงไม่สามารถ ล้างสมองเด็กผู้หญิงเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย แต่น่าเสียดาย ความฉลาดทําให้เขาเลือกเดินทางผิด และโดนเย่เฉินทำให้เขา กลายเป็นไอ้กิน

ทวดเหลนสองคนเดินในมหาลัยหนึ่งรอบ จากนั้นไหม้เพื่อก เอ่ยปากถาม: “คุณทวด คุณคิดว่ายอดฝีมือที่ใช้จิตวิทยากับ ลูกชายของอู่ตงไห่เรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งนี้เหรอ?”

ไหม้เฉิงซินส่ายหัวและพูดเรื่องนี้ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ ฉันรู้สึกว่าลูกชายของอู่ตงไห่ เกิดเรื่องที่มหาลัยแห่งนี้ ไม่ว่าคนๆ นั้นจะอยู่ในมหาลัยนี้หรือเปล่า แต่เบาะแสทุกอย่างที่พวกเรา ต้องการจะอยู่ที่นี่”

เมื่อพูดจบ ไหม้เฉิงซินก็พูดอีกว่า “ไหม้เค่อ คุณยังอายุน้อย เดี๋ยวรอช่วงพักระหว่างคาบเรียน ก็หานักศึกษาและถามพวกเขา เกี่ยวกับเรื่องของอู๋ฉี โดยเฉพาะก่อนที่เขาจะเกิดเรื่อง เคยเจอ ใครมาบ้าง ต้องถามให้ละเอียดด้วย!!

“ได้ครับ คุณทวด!”

ในเวลานี้ มีรถยนต์ BMW530 คันหนึ่ง ขับผ่านข้างๆทวด เหลนสองคนนี้อย่างช้าๆ คนที่นั่งอยู่ในรถยนต์ก็คือเย่เฉิน
เขาได้ให้หวังตงเสงี่ยนนัดเย่อหย่วนเจียงไว้ล่วงหน้าแล้ว ดัง นั้นเขาก็เลยขับรถยนต์เข้ามาในมหาลัย เมื่อพนักงานรักษา ความปลอดภัยรู้ว่าเขามีนัดกับด็อกเตอร์เฮ่อ ก็ปล่อยให้เข้ามหา ลัยทันที และบอกเส้นทางกับเย่เฉินด้วยความกระตือรือร้น

ในเวลานี้ เย่เฉินขับผ่านทะเลสาบของมหาวิทยาลัยการเงิน และเศรษฐศาสตร์จินหลิง

นี่เป็นครั้งที่สองที่เยเงินมาที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐ ศาสตร์จินหลิง

ครั้งแรกที่มาเพราะคำเชิญของฉันเอ้าเสวียนมาเพื่อช่วยเกลี้ย

กล่อมเพื่อนร่วมชั้นที่อยากจะฆ่าตัวตายของเธอ

และครั้งนั้น เขาจึงรู้ว่าในมหาวิทยาลัย ยังมีคนเลวที่ ล้างสมองเด็กผู้หญิง ทำให้เด็กผู้หญิงเหล่านี้ทำร้ายตัวเอง ฆ่าตัว ตายด้วย

ดังนั้น เขาก็เลยใช้จิตวิทยากับอู๋ ทำให้ชีวิตของอู๋ฉีมีแต่

ความมืดมน

ในขณะที่เยเฉันกำลังถอนหายใจ สายตาเขาก็ถูกชายชราและ เด็กหนุ่มคู่หนึ่งดึงดูดทันที

เด็กหนุ่มคนนับอายุไม่มาก น่าจะประมาณยี่สิบต้นๆ แต่ชาย ชราที่อยู่ข้างๆนั้นผมหงอกทั้งหัว มองก็รู้อายุน่าจะแปดถึงเก้าสิบ ปีแล้ว

เย่เฉินรู้สึกว่าถึงแม้ชายชราจะมีอายุมาก แต่เขากลับมีร่างกายที่แข็งแรง เดินเหินได้อย่างมั่นคง และเดินได้อย่างสบาย

และเด็กหนุ่มที่อยู่ข้างๆ ดูเหมือนเขากำลังประคอง อันที่จริง เขาแค่ทำท่าทางประคองเฉยๆ เพราะชายชราคนนี้ไม่ได้ต้องการ ให้ใครมาประคองเขาเลย

สิ่งที่ทำให้เยเฉันรู้สึกประหลาดใจก็คือ เขารู้สึกว่าบนตัวของ ชายชราคนนี้ มีสิ่งที่เขาคุ้นเคยมากๆ ความรู้สึกนี้ เหมือนกับถ่าย ชิงหวาที่เขาเคยเจอที่ภูเขาเย่หลิงซาน

แต่เย่เฉินไม่ได้คิดอะไรมาก และขับรถผ่านพวกเขาสองคนไป ตอนนี้เขาให้ความสนใจอยู่เรื่องเดียว นั้นก็คือการพบหน้ากับ เฮ่อหย่วนเจียง

นี่คือครั้งแรกที่เยเฉินใช้ฐานะท่านประธานของเหากรุ๊ปเพื่อ มาพบหน้าคนอื่น

แม้แต่ครั้งแรกที่เขาเจอหวังตงเสงี่ยน เขาก็แค่ใช้ฐานะ

คุณชายของตระกูลเย่ แต่ไม่ได้ใช้ฐานะประธานของเหากรุ๊ป

ดังนั้น เขาก็เลยรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย

ถ้าสามารถเกลี้ยกล่อมให้เฮ่อหย่วนเจียงมาร่วมมือกับตัวเอง ได้ มันจะเป็นเรื่องดี แต่ถ้าเกลี้ยกล่อมไม่สำเร็จ ฐานะของตัวเอง ที่เป็นประธานของเหากรุ๊ปก็จะโดนเปิดเผยทันที

เฮ่อหย่วนเจียงไม่ใช่ลูกน้องของตัวเอง เขาจะกลายเป็นสิ่งที่ ตัวเองควบคุมไม่ได้ เมื่อความลับถูกคนที่เราไม่สามารถควบคุม ได้รับรู้ ความเป็นไปได้ที่จะถูกเผยแพร่ออกมานั้นสูงมากๆ
เฮ่อหย่วนเจียงจะบอกทานเหม่ยจิงหรือเปล่า แล้วหานเหม่ ยงจะบอกกับพ่อตาของตัวเองหรือเปล่า เรื่องเหล่านี้ เย่เฉินก็ ไม่รู้เหมือนกัน

แต่โปรเจกต์นี้สำคัญมากๆ ดังนั้นเขาก็ต้องใช้ความสามารถ ทุกอย่างเพื่อมาคุยกับเฮ่อหยวนเจียง ทำให้เธอหย่วนเจียงยอม มาเป็นลูกน้องของตัวเอง