บทที่ 2499

คำพูดของเซียวซูหน ทำให้เยเฉันอดที่จะรู้สึกถึงความอบอุ่น ไม่ได้

หลายปีมานี้ เซียวซูหนอภัยให้เขามาเยอะมาก ถึงหลายปี ก่อนเขาจะถูกคนเป็นหมื่นเป็นพันหน้าด่า แต่เซียวหวั่นไม่เคย กล่าวโทษเขาแม้แต่คำเดียว ยิ่งไม่เคยมีความคิดที่จะหย่ากับเขา

ตอนนี้ เซียวซูหนยังพูดในสิ่งที่อยู่ก้นบึ้งของหัวใจ ซึ่งมันทำ ให้เยเฉินยิ่งซาบซึ้งเข้าไปใหญ่

แต่ว่า เขารู้ดี เซียวซูหนไม่รู้ตัวตนของตัวเอง และไม่รู้ว่าชาติ กำเนิดของตัวเอง รวมถึง โปรเจกต์การขนส่งทางทะเลที่ตัวเอง กําลังวางแผนอยู่

เขาคาดว่า เซียวซูหนน่าจะรู้สึกว่า ตนคงอยากจะทำธุรกิจที่

เป็นบริษัทเล็กๆ และไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนจะทำ เป็นโปรเจกต์ใหญ่ที่มี

มูลค่ากว่าหมื่นล้าน

เยเฉันไม่อยากให้เธอเป็นห่วงมากเกินไป จึงหัวเราะแล้วพูด ว่า”ได้ครับ ผมจะเชื่อฟังเมียจำนะครับ ไม่คิดเรื่องทำธุรกิจ และ ตั้งใจทำงานอยู่ที่บ้านต่อไป! ”

เชียวชูหนถึงกับโล่งใจ แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า”ดีค่ะ ถึงยังไง ตอนนี้หน้าที่การงานของฉันยังถือได้ว่าโดดเด่นมาก จากนี้ไปฉัน จะรับหน้าที่เลี้ยงดูครอบครัวเองค่ะ”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง แต่เมียจ๋าจะเหนื่อยมากไม่ได้นะ โปรเจ กต์ของตี๋เหากรุ๊ปใหญ่เกินไป ถ้าคุณทำงานไม่ทัน ก็ทำน้อยๆ หน่อยนะครับ แบ่งให้บริษัทอื่นไปทำบ้างก็ได้”

“ไม่ได้หรอกค่ะ”เซียวซูหรับพูดอย่างจริงจัง รองประธานหวัง ตงเสงี่ยนมอบโปรเจกต์ใหญ่ขนาดนี้มาให้ฉัน นั่นเป็นเพราะ ความเชื่อมั่นใจตัวฉันค่ะ ฉันจะทำให้คนอื่นผิดหวังได้ยังไงกัน โปรเจกต์นี้ฉันจะพยายามทำมันให้ดีที่สุดค่ะ”

พูดจบ เธอก็มองดูเวลา แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า “ฉันต้องรีบ ออกจากบ้านแล้วล่ะค่ะ หมูขี้เกียจอย่างคุณถ้ายังไม่อยากลุก ก็ นอนอีกหน่อยเถอะค่ะ”

เยเฉันลุกขึ้นมานั่ง แล้วบิดขี้เกียจ พลางพูดขึ้นมาว่า “ผมไม่ นอนแล้วครับ”

เซียวซูหนพยักหน้า แล้วพูดขึ้นมาว่า”งั้นคุณไปอาบน้ำก่อน

เถอะค่ะ ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าไปบริษัทแล้ว

เย่เฉินรีบพูดขึ้นมาว่า “อย่าลืมทานข้าวแล้วค่อยไปนะครับ

เชียวชูหน โบกมือไปมา “ฉันไม่ทานข้าวที่บ้านค่ะ เสียเวลา เดี๋ยวฉันสั่งอาหารให้ไปส่งที่บริษัทค่ะ พอฉันถึงบริษัทอาหารก็ถึง พอดี”

เย่เฉินถอนหายใจอย่างทำอะไรไม่ได้”งั้นก็ได้ครับ คุณระวัง หน่อยนะครับ อย่าทำงานหนักเกินไปนะครับ

เซียวซูหนพูดอย่างยิ้มๆ”วางใจเถอะค่ะ ฉันรู้แล้ว”
เย่เฉินนึกถึงเรื่องที่ใส่เครื่องปรุง” ในโจ๊กข้าวฟ่างของหาน เหมยฉิง จึงนึกไอเดียวขึ้นมาได้ พลางโพล่งออกไปว่า “จริงด้วย เมียจ๋ หมอเทพซ่อมีใบสั่งยาที่ลดอาการเหนื่อยล้า ให้ผมไปเอา กลับมาให้คุณทานสักสองสามต่อดีไหมครับ?”

สีหน้าของเซียวซูหวั่นเป็นกังวลเล็กน้อย เธอพูดอย่างออดอ้อน ว่า “ยาจีนหรอคะ? ฉันกลัวดื่มยาจีนที่สุดเลย มันขมมากจริงๆ ไม่ ดื่มได้ไหมคะ…………..

เยเฉันรีบพูดขึ้นมาว่า”คุณวางใจเถอะครับ ไม่ใช่ยาต้มหรอก ครับ เป็นเม็ดน้ำผึ้งเล็กๆ เหมือนยาเม็ดประเภทยาบำรุงเลือด และ นั่นแหละครับ”

เซียวซูหนถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วพูดอย่างยิ้มๆ ว่า ค่อยยังชั่ว……..ขอแค่ไม่ใช่ยาต้มก็พอแล้วค่ะ”

เย่เฉินพยักหน้างั้นเดี๋ยวผมขอไปที่ ชื่อดังของหมอเทพซื้อนะ

ครับ เอายากลับมาให้คุณ ถึงเวลานั้นคุณกินวันนิดหน่อยทุกวันก็

จะไม่เหนื่อยแล้วล่ะครับ

“ได้ค่ะ”เซียวซูหนยิ้มอย่างอ่อนหวาน ขอบคุณนะคะสามี เดี๋ยวฉันไปก่อนนะ!

เซียวซูหนรีบขับรถออกจากบ้าน หลังจากที่เเฉินอาบน้ำ อย่างง่ายๆ ก็ล้วงมือถือออกมา โทรศัพท์หาหวงตงเสงี่ยน

ไม่ว่าธุรกิจการขนส่งทางทะเลจะให้หวังตงเสงี่ยนทำหรือไม่ เขาก็ต้องให้หวังตงเสงี่ยนออกความคิดเห็น ให้เขา
เนื่องจาก หวังตงเสงี่ยนการจัดการบริหารงานด้านนี้เธอมี ประสบการณ์มากกว่าเยเงินมาก

เมื่อโทรติด เสียงของหวังตงเสงี่ยนก็ลอดผ่านมาจากปลาย สาย คุณชายคะ ทำไมคุณถึงโทรหาฉันเช้าขนาดนี้คะ?

เย่เฉินถามเธอ ตงเสงี่ยน คุณยังอยู่ที่ฮ่องกงไหม?

“ใช่ค่ะ”หวังตงเสงี่ยนพูด “ฉันกำลังสะสางเรื่องทางฝั่งฮ่องกง ค่ะ ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะค่ะ ถ้าคุณชายมีเรื่องด่วน ฉันสามารถรับ บินกลับไปตอนกลางวันได้เลยค่ะ”