บทที่ 2493

ทั้งสามเดินไปตามเสียง แล้วพบกับชายวัยกลางคนที่รูปร่าง แข็งแรง สวมกางเกงออกกำลังกายขาสั้นแล้วเสื้อแขนสั้น กำลัง วิ่งเหยาะๆมาข้างหน้า

เยเฉันอดที่จะมองไปที่ชายวัยกลางคนผู้นั้นไม่ได้ อีกฝ่ายมีสูง ประมาณ1.8เมตร เขามีสัดส่วนที่ดีมาก อีกทั้งมีกล้ามเนื้อชัดทั่ว ร่างกาย ดูท่าทางเหมือนกับคนอายุสี่สิบต้นๆ

อีกทั้ง ท่ามกลางอากาศหนาวขนาดนี้อีกฝ่าย ยังส่วนเสื้อผ้า น้อยชิ้นออกมาวิ่ง ดูก็รู้ว่าสมรรถภาพร่างกายของเขาดีมาก

ยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้ชายคนนี้หล่อมาก อีกทั้งยังมีผมสั้นหนา ที่ ดูมีสไตล์มาก

พอเชียวฉางควนเห็นผู้ชายคนนี้ เขารู้สึกตื่นตัวขึ้นมาทันที

ด้านหนึ่งคอยมองสำรวจอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้านหนึ่งก็อดที่

จะรู้สึกเสียความมั่นใจไม่ได้

เมื่อเทียบกับผู้ชายคนนี้แล้ว เขียวฉางควนเป็นผู้ชายวัยกลาง คนธรรมดาๆอายุห้าสิบ ปกติไม่ออกกำลังกาย นับประสาอะไร กับความฟิต ไม่มีนิสัยการทานอาหาร และการออกกำลังกายที่ เป็นระบบ บุคลิกภาพและความแข็งแกร่งห่างชั้นจากคนอื่นมาก

ในเวลานี้เองหานเหม่ยจึงพูดด้วยใบหน้ายินดีปรีดา”โอ้ เหล่า เฮ่อ ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ล่ะ?
ชายวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่าเหล่าเอ่อยิ้มบางๆ แล้วพูดขึ้นมา ว่า”ผมออกมาวิ่งนะครับ คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณ

เขียวฉางควนยิ่งเห็นความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายมากเท่าไร ใน ใจก็ยิ่งเกิดความน้อยใจมากเท่านั้น จึงอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ ว่า “เหมยฉิง ใครหรอครับ? ”

หานเหม่ยจิงรีบกล่าวแนะนำฉางควน นี่คือเพื่อนร่วมงานของ ฉันที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุค่ะ เหล่าเอ่อ เฮ่อหย่วนเจียง เมื่อก่อน เหล่าเอ่อเคยเป็นศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์และการจัดการ ที่MIT พึ่งกลับประเทศจีนเมื่อไม่นานมานี้ และทำหน้าที่เป็นรอง คณบดีของมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ใน ขณะเดียวกันก็เป็นเขายังเป็นศาสตราจารย์รับเชิญที่ มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุอีกด้วย”

เย่เฉินที่ได้ยินว่าเป็นมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์ นหลิง ก็แอบคิดในใจว่า “นี่เป็นมหาลัยที่ฉันเอ้าเสงี่ยนเรียนอยู่ ไม่ใช่หรอ?

พูดจบ เธอก็พูดกับเฮ่อหย่วนเจียงว่าเหล่าเอ่อ นี่คือเซียวฉาง ควนเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาลัยของฉันค่ะ ข้างๆของเขาคือเ เฉินลูกเขยของเขาค่ะ

เซียวฉางควนเอ่ยถามอย่างไม่รู้ตัว MIT? MITอะไรครับ?”

เวลานี้เอง เฮ่อหย่วนเจียงพูดอธิบายกับเซียวฉางควนว่า “คุณ ครับ MITคือคำย่อของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ซึ่ง สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ก็คือมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกาครับ

สีหน้าของเซียวางควนเปลี่ยนเป็นเขินอายในทันที

สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์เป็นได้รับการจัดอันดับเป็น หนึ่งในสามมหาวิทยาลัยชั้นนำของโลก เขียวฉางควนเป็นคนที่ เคยเรียนมหาวิทยาลัยมาเหมือนกัน ต้องเคยได้ยินมาก่อนอยู่ แล้ว

เพียงแต่ เขาไม่รู้ว่าMITเป็นชื่อย่อของสถาบันเทคโนโลยีแมส ซาชูเซตส์ ดังนั้นจึงทำให้เผยความขี้ขลาดออกไป

เมื่อมองไปที่ผู้ชายคนนี้อีกครั้ง ในใจของเซียวฉางควนจึงรู้สึก เสียความมั่นใจเป็นอย่างมาก “คนอื่นเป็นถึงศาสตราจารย์ของ สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ สามารถทำหน้าที่เป็น ศาสตราจารย์ของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ได้ ระดับการ ศึกษาอย่างน้อยต้องปริญญาเอก? แต่ฉันล่ะ เป็นแค่นักศึกษา ปริญญาตรีที่จบจากมหาวิทยาลัยจงซาน ห่างชั้นจากคนอื่นเป็น แสน อีกทั้งคนอื่นทั้งเนื้อทั้งตัวยังเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ แถมยังดูหนุ่ม แม่งเอ้ย ยืนต่อหน้าพวกเขา ดีไม่ดีจะเหมือนว่าฉัน เป็นลุงของเขาอย่างนั้นแหละ…….

เฮ่อหย่วนเจียงที่เห็นว่าเซียวฉางควนไม่ได้พูดอยู่นาน จึงส่ง ยิ้มแล้วเอ่ยถามไปว่า”คุณเฑียวครับ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณเชียว ทําอะไรครับ?”

หานเหม่ยฉิงที่อยู่ข้างจึงพูดขึ้นมาว่า “ฉางควนเขาเป็น กรรมการผู้จัดการของสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดค่ะชมรมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดของเราติดต่อกับพวกเขา เป็นประจําค่ะ”

เฮ่อหย่วนเจียงพยักหน้า แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า “คิดไม่ถึงว่าคุณ เซียวจะเป็นคนในแวดวงการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด อันที่จริง ผมชอบพู่กันจีนมากเลยครับ เมื่อก่อนยังเคยฝึกอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ ตอนนี้งานค่อนข้างยุ่ง เลยไม่มีเวลาสนใจ ถ้ามีโอกาส จะต้อง เรียนรู้กับคุณเชียวให้มากๆ

เขียวฉางควนคิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้นอกจากจะมีภูมิหลังและ การศึกษาที่สูงแล้ว ยังพูดจาถ่อมตัวขนาดนี้ ทันใดนั้นเขาก็เกือบ รู้สึกผิดเล็กๆ จึงพูดอย่างล้ำๆอึ้งๆว่า”อ่อ…….เอ่อคือ ไม่ต้องรีบ หรอกครับ หลังจากนี้ยังมีโอกาส

พูดจบ เขาก็แสร้งก้มหน้าดูนาฬิกาโรเล็กซ์บนข้อมือ แล้วพูด ขึ้นมาว่า “น้องเฮ้อ วันนี้อีกแล้วล่ะ เราจะต้องกลับก่อนแล้ว ขอโทษด้วยนะ”