บทที่ 2464

เขามองไหม้เฉิงซินจากนั้นจึงถามว่า “ลุง เทพมังกรถือกำเนิด ที่ว่า ส่งผลกระทบกับผมมากแค่ไหน!

“เรื่องนี้พูดยาก” ไหม้เฉิงซินพูดตรงๆ “ดวงชะตาของอีกฝ่าย

แข็งแกร่งมาก ฉันไม่สามารถทำนายได้

ซูเฉิงเฟิงมีท่าทีไม่ยอม เขาถามว่า “อย่าบอกนะว่าดวงชะตา ของเขาแข็งแกร่งกว่าผม!”

ไหม้เฉิงซินพยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “ดวงชะตานี้ แข็งแกร่งมาก เรียกได้ว่าไร้เทียมทาน ไม่มีใครสามารถเอาชนะ ดวงชะตาของเขาได้

ขณะซูเฉิงเฟิงกำลังตกใจ เขาอดพิมพ์ในใจไม่ได้ “ก่อนหน้า นี้ฉันสงสัยมาตลอด ซูจือหยูกับตู้ไม่ชิงอาจจะยังมีชีวิตอยู่ และ อาจได้รับความช่วยเหลือจากยอดฝีมือลึกลับที่ญี่ปุ่น ตอนนี้คุณ ท่านไหม้ มาพูดว่าเทพมังกรถือกำเนิดอะไรนี่อีก อย่าบอกนะว่า เป็นเขา!”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงสับสนในใจ ถ้าทั้งหมดเหมือนที่เขา คาดเดาไว้งั้นยอดฝีมือลึกลับ ต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของเขาและ ตระกูลซู!

ขณะที่เขากำลังสับสน จู่ๆ เขาก็นึกถึงตงไห่ เขารีบถามพ่อ บ้าน อานน “ตงไหล่ะ เขามาหรือยัง!
อานนรีบพูดว่า “คุณท่าน ซึ่งไม่มาแล้วครับ ผมให้เขาอยู่ ที่ห้องรับรองแขก เพื่อรอคําสั่งของคุณ

ซูเฉิงเฟิงพูดโพล่งออกมา “รีบไปเรียกตงไห่มาที่นี่เร็ว! ซูอานนพูดว่า “ได้ครับคุณท่าน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!

เมื่อซูอานนเดินออกไป ซูเฉิงเฟิงพูดกับไหม้เฉิงซิน “ลุง ตง ไม่เป็นหัวหน้าตระกูลใหญ่ในซูหาง ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องแปลก ประหลาดกับครอบครัวเขา…”

พูดพลาง ซูเฉิงเฟิงก็เล่าวีรกรรมของอู่ให้ไหม้เฉิงซินฟัง

เมื่อไหม้เฉิงซินฟังจบ สีหน้าของเขาตกตะลึง และถามออกมา ว่า “มีเรื่องแบบนี้จริงเหรอ!”

“จริงครับ!” ซูเฉิงเฟิงเอ่ยขึ้น “ตอนแรกผมไม่เชื่อเลย แต่หลัง จากได้ดูวิดีโอ ผมถึงเชื่อ ผมแทบจะอ้วกออกมา!

ไหม้เฉิงซินขมวดคิ้ว เขาพูดวิเคราะห์ว่า “พูดกันตามปกติ ถ้า เกิดเรื่องไม่คาดฝันกับใครสักคน ได้รับความกระทบกระเทือน ทางจิตใจอย่างรุนแรง เขาน่าจะอาการกำเริบได้ทุกเมื่อ เป็นไป ไม่ได้ที่อาการจะกำเริบเป็นเวลาแบบนี้

“ใช่ครับ!” ซูเฉิงเฟิงพูด “ดังนั้นผมจึงสงสัย ต้องมีใครใช้กล อุบายลับหลังแน่! แต่ตงไห่สืบหาไม่ได้ ดังนั้นผมอยากให้ลุง ลองช่วยเขา ดูว่าจะสามารถหาเบาะแสอะไรได้หรือเปล่า เบาะแส พวกนี้สามารถนำมาปะติดปะต่อกันได้ไหม”

ไหม้เฉิงซินพยักหน้าเบาๆ “ฉันจะลองดู!
ขณะนั้น ซูอานสันพาอู่ตงไห่เข้ามา

ซูเฉิงเฟิงรีบเรียกอู่ตงไฟมาข้างๆ และแนะนำว่า “ประธาน

ท่านนี้คืออาจารย์ไหม้ ปรมาจารย์ฮวงจุ้ย ที่โด่งดังในอเมริกา อู่ตงไห่พูดอย่างนอบน้อม “สวัสดีครับอาจารย์ไหม้!

ไหม้เฉิงซินพยักหัวให้เขาน้อยๆ จากนั้นจึงพูดเข้าเรื่อง “คุณอู๋

ตอนนี้อาการของลูกคุณดีขึ้นไหม

อู่ตงไห่ส่ายหน้า เขาถอนหายใจแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ครับ เหมือนแต่ก่อนทุกอย่าง”

ไหม้เฉิงซินพูดว่า “เอาอย่างนี้ นายพาเขามาให้ฉันดูหน่อย” อู่ตงไหปลื้มใจมาก เขารีบพูดว่า “อาจารย์ไหม้ รอสักครู่นะ ครับ ผมจะรีบบอกให้คนที่บ้าน พาลูกชายมาที่นี่!

ซูโสเต้าที่ยืนข้างๆ รีบดึงเขามา แล้วกำชับว่า “ประธาน กำชับคนที่บ้านคุณด้วย ก่อนออกจากบ้านให้ทานมาให้ เรียบร้อย อย่าให้อาการกำเริบต่อหน้าอาจารย์ไหม้!”

อู่ตงไห่พูดอย่างกระอักกระอ่วน “ครับประธานซู คุณวางใจได้เลย!”

เมื่อพูดจบ เขารีบเดินไปอีกด้าน หยิบมือถือออกมาโทรหาพ่อ บ้าน

หลังผ่านไปสิบนาที เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง ลงจอดในลานของ คฤหาสน์ริมน้ำ ที่เพิ่งทานเสร็จ ถูกอู๋ซินผู้เป็นพี่ชายประคองลงจากเฮลิคอปเตอร์

ซูอานน หน้ากากอนามัยให้อู๋ฉี พร้อมด้วยหมากฝรั่งหนึ่ง ขวด จากนั้นจึงกำชับว่า “เคี้ยวหมากฝรั่งขวดนี้ให้หมด ห้าม เหลือแม้แต่อันเดียว ใส่หน้ากากอนามัยแล้วค่อยเข้าไป

อู๋รู้ว่าอีกฝ่ายรังเกียจตนเอง ขณะที่เขากำลังอึดอัดใจ แต่ก็ไม่ กล้าชักช้า เขารีบเปิดขวด และกรอกหมากฝรั่งใส่ปาก

เขาเคี้ยวอยู่นาน เคี่ยวจนเจ็บกราม ซูอานสั้นจึงพูดว่า “รีบใส่ หน้ากากอนามัย แล้วตามฉันเข้าไป!”

ทำได้เพียงใส่หน้ากากอนามัยอย่างว่าง่าย เขาเดินเข้าไป ในคฤหาสน์พร้อมอู๋ซิน ผู้เป็นพี่ชาย…