บทที่ 2408

“คนอย่างเขา จะปล่อยให้ตัวเองอยู่ในประเทศลดระดับมา เป็นนักโทษเหรอ?” “แกต้องรู้ว่า เดิมทีเขาก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสิบปี ถ้าเกิดถูก ตัดสินจําคุกสิบปีขึ้นไป งั้นชาตินี้ก็ทำได้เพียงแก่ตายอยู่ในคุก

เท่านั้น!

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมไม่หนีออกไปล่ะ?”

“ตราบใดที่หนีออกไป ด้วยระดับทรัพย์สินของเขา สามารถใช้ ชีวิตที่สุดสบายมากได้ทุกที่ในโลก!”

“สละตำแหน่งผู้นำตระกูลซูออกก็ไม่เห็นจะเป็นไร ต่อจากนั้น ตัวเองก็เกษียณอายุก่อนกำหนด และใช้ชีวิตวัยชรา ในสิบกว่าปี นี้อย่างมีความสุข”

“รอหลังจากที่ตายแล้ว ค่อยให้คนในครอบครัวส่งร่างของเขา กลับไปยังประเทศ และฝังไว้ในหลุมศพของบรรพบุรุษของ ตระกูลซู ก็ถือว่ากลับคืนสู่มาตุภูมิของตนเอง แบบนี้ ก็ไม่ต้องติด คุกสักวัน”

เมื่อเย่นางโคงฟังถึงตรงนี้ ถึงได้รู้แจ้งกระจ่างในฉับพลัน ดังนั้น เขาพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “พ่อ พ่อไตร่ตรองได้ อย่างรอบด้านกว่า…”
เยโจงฉวนถอนหายใจเล็กน้อย และแอบพูดในใจ: “จําเป็น ต้องบอกว่า ลูกชายหลายคนนี้ของฉัน ก็มีแค่ฉางอิงที่ฉลาดมาก อย่างแท้จริง ที่เหลือสามคนนี้ ไม่มีข้อดีอะไรสักอย่างจริงๆ

ขณะที่ในใจของเขาถอนหายใจลึกๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน

ด้วยฐานะของเยโจงฉวน เบอร์โทรของเขาสามารถที่จะโทร หาเขาโดยตรงได้ นอกเหนือจากคนในครอบครัวแล้ว อาจจะไม่ เกินสิบคน

ดังนั้น ในขณะที่โทรศัพท์ดังขึ้น เขาก็ยังค่อนข้างแปลกใจ

เมื่อก้มหน้ามองดู เย่โจงฉวนก็หัวเราะออกมาในทันที “ฮ่าๆๆ! เป็นซูเฉิงเฟิงนี่เองที่โทรมา ไอ้แก่น โทรหาฉันดึก ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าวางแผนอะไร!”

คนอื่นอีกหลายคนก็อยากรู้ขึ้นมาในทันที

ต้องรู้ว่า ตระกูลซูและตระกูลเย่ ปกติแทบจะไม่มีการติดต่อ อะไรกันเลย โดยเฉพาะทั้งผู้นำตระกูลของทั้งสองตระกูล ถือว่าอีกฝ่ายเป็นหนามยอกอกของกันและกัน ต่างก็

การเจรจาของก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการแบ่งเขตแดนบางส่วน ก็ ไม่ใช่ทั้งสองคนที่เจรจากันเอง แต่เป็นว่าต่างคนต่างส่งมอบลูก

หลานของตัวเอง

ตอนนี้ ซูเฉิงเฟิงโทรหาเยโจงฉวนอย่างกะทันหัน ทุกคนก็ อยากจะรู้มาก ซูเฉิงเฟิงต้องการทำอะไรกันแน่
เย่โจงฉวนรับสาย แล้วเปิดลำโพง เสียงของซูเฉิงเฟิงมาจาก ปลายอีกด้านของโทรศัพท์: “โธ่เอ๊ยพี่เย่! ไม่เจอกันหลายวัน ไม่รู้ ว่าช่วงนี้พี่เย่กำลังยุ่งอยู่กับอะไร?”

เยโจงฉวนแสยะยิ้ม และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “โธ่เอ๊ยซูเฉิงเฟิง ในเวลานี้ก็อย่ามาใช้เล่ห์เหลี่ยมทักทายเกรงใจนั้นอีกเลย มีเรื่อง อะไรนายพูดมาตรงๆ

ซูเฉิงเฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเอ่ยปากพูดว่า “เอาล่ะ! ใน เมื่อพี่เอก็มีความสุขขนาดนี้ งั้นผมก็จะไม่เข้ากับพี่แล้ว ผมโทร มา คือหวังว่าพี่เยสามารถที่จะช่วยเหลือผมได้

เย่โจงฉวนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอความช่วยเหลือจากฉันเห รอ? ช่วยอะไรเหรอ?”

ซูเฉิงเฟิงถอนหายใจ และพูดอย่างจริงจังว่า “พี่เย่ ผมรู้ว่าใน อดีต ผมเคยทำให้ขุ่นเคืองใจมากจริงๆ แต่ว่าครั้งนี้น้องชาย อย่างผมประสบกับปัญหาเล็กน้อย ดังนั้นยังหวังว่าพี่สามารถที่ จะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องบาดหมางครั้งก่อนเก่า ช่วยผมลบ วิดีโอนั้นที่เกี่ยวข้องกับตระกูลซูของพวกเรา บนแพลตฟอร์ม วิดีโอสั้นของพวกพี่ให้หมดเกลี้ยง

เย่โจงฉวนแกล้งทำเป็นประหลาดใจแล้วพูดว่า: “ปัดโธ่ คือ ต้องการให้ฉันลบวิดีโอนั้นทิ้งเหรอ?”

“ใช่!”ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าพี่เยจะสามารถช่วย ได้หรือเปล่า? ถ้าได้ช่วยได้ พี่เเสนอราคามาได้เลย!”

เย่โจงฉวนยิ้มเล็กน้อย และพูดเกินจริงว่า: “โธ่เอ๊ย ซูเฉิงเฟิงฉันพูดจากใจเลยนะ แกอย่ามัวแต่ฝนกลางเลย!”