บทที่ 2401

เยโจงฉวน ในเวลานี้ ไม่มีกะจิตกะใจมากพอที่จะคำนึงถึงเข่ ฉางหมิ่นด้วยซ้ำ

เขา ในตอนนี้ คนทั้งคนก็ตื่นเต้นอย่างมีอะไรเทียบได้ ในหัวมี เพียงความคิดอย่างเดียว: “ตระกูลซูได้รับความเดือดร้อนอย่าง หนัก โอกาสที่ตระกูลเยจะเหนือกว่าตระกูลซู ก็ใกล้เข้ามาแล้ว!”

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็พูดกับถังชื่อให้ว่า “ซื่อไห่ จะต้อง ติดตามการเคลื่อนไหวของทั้งตระกูลอย่างใกล้ชิด ในขณะ เดียวกันก็แอบส่งคนไปที่เมืองจินหลิงเผื่อเอาไว้ด้วยนะ ถ้าหาก พวกเขาตามหาถึงตัวเฉินเอ๋อ พวกเราต้องไม่เฝ้าดูด้วยความนิ่ง ดูดาย!”

ถังชื่อไห่เอ่ยปากพูดในทันทีว่า “ได้ครับคุณท่าน ผมจะไป จัดการเดี๋ยวนี้ครับ!”

หลังจากที่พูดจบ ถังซื่อไม่ก็พูดว่า “คุณท่าน ไม่อย่างนั้นผมไป ที่นั่นด้วยตัวเอง!”

เย่โจงฉวนพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง “นายยังไม่ต้องไป ตัวตน ของนายค่อนข้างไวต่อความรู้สึก ถ้าหากในเวลานี้นายไปที่เมือง จินหลิง ตระกูลซูจะต้องคิดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพวกเราอย่าง แน่นอน ดังนั้นนายก็แค่รอดูสถานการณ์อยู่ที่เป็นจิง กับฉัน และ เฝ้ามองสถานการณ์เตรียมรับมือ”
“ครับ! ถัง อไหรีบตอบปากรับค่า และเอ่ยปากพูดว่า: “คุณ ท่าน คุณยังมีอะไรอย่างอื่นที่จะสั่งการหรือเปล่าครับ?”

เย่โจงฉวนกำชับว่า: “ตอนนี้นายแจ้งให้คนอื่นๆ อีกยี่สิบนาที มาประชุมที่ฉัน นอกจากนี้ ถ้าหากทางเมืองจีนหลังนั้นมีการ เคลื่อนไหวอะไรก็ตาม จะต้องรายงานฉันในทันที!

“ครับคุณท่าน!”

เยโจงฉวนวางสายไปแล้ว ทางเยฉางหมิ่นนี้ถึงได้พูดด้วย ความรู้สึกน้อยใจว่า: “พ่อ…หนูควรจะทำยังไงดีค่ะ…”

เยโจงฉวนถึงได้พบว่า ที่แท้โทรวิดีโอคอลกับเยฉางหมิ่นยัง ไม่ได้วางสาย ดังนั้นจึงเอ่ยปากพูดว่า: “แกก็จัดการได้ง่ายมาก ไม่ใช่เหรอ? โทรหาซื้อได้ ให้เขาจัดการเครื่องบินไปรับแก

หลังจากที่พูดจบ เย่โจงฉวนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมา และอ้า ปากพูดว่า: “ใช่แล้ว เฉินเอ๋อให้ลูกน้องปล่อยตัวของแกออกมา หรือยัง? แกไม่ได้เจอกับตัวเขาเลยเหรอ?”

“ไม่ค่ะ…”เยฉางหมิ่นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำที่ห่อเหี่ยวประโยค หนึ่ง

เยโจงฉวนคือคำหนึ่ง และสั่งการว่า “อย่างนี้นะ แกโทรหา เฉินเอ๋อ บอกกับเขาสักคํา ก็บอกว่าแกจะกลับแล้ว โทรหาเขา เพื่อที่จะขอโทษสำหรับความผิดก่อนหน้านี้ อย่าลืมที่จะบอกอีก ว่า หลายวันมานี้อยู่ที่เมืองจินหลิง ก็ทำให้เขาลำบากแล้วนะ” เยฉางหมิ่นพูดอย่างตกตะลึงจนตาค้างว่า “อะไรนะ?! พ่อเขาทําให้หนูแย่ขนาดพ่อจะให้หนูขอโทษเขางั้นเหรอ”

“อีกอย่าง! เขาขังหนูอยู่ที่เมืองหญิงชีวิตทุกข์ทรมาน ขนาดทำไมยังกลายเป็นว่าหนูทำให้เขาลำบาก!

เย่โจงฉวนพูดด้วยน้ำเสียเย็นซาว่า “นิสัยของแกต้องปรับ เปลี่ยนครั้งแกไปเมืองจินหลิง เรื่องราวมากมายจัดการมีปัญหา ความแกทิ้งไว้เฉินเอ๋อแย่มาก สิ่งที่สำหรับเขากลับสู่ตระกูลของพวกเรา อาจจะก่อให้เป็นอุปสรรคทางว่าเฉินฉันก็ไม่ทางยกโทษให้แก่!

เยฉางหมิ่นทั้งคนแทบจะอกแตกตาย

แต่ทว่า เธอนึกถึงเสียงเมื่อกี้ของเยโจงฉวน ก็ว่า ถ้าหาก ตัวเองไม่ทําตาม คุณท่านคงจะทางยกโทษให้ตัวเองอย่าง แน่นอน

ดังนั้น เธอทําเพียงพูดอย่างโกรธเคืองว่า: ได้จะ โทร

แบบค่อยยังชั่วหน่อยเยโจงฉวนพยักหน้าอย่างจึง พอใจ และว่า “เอาล่ะ ก็ตามแล้วกัน ฉันจะเตรียมตัวไป ประชุมแล้ว

หลังจากพูดจบ คุณวางสายวิดีโอคอล เย่ฉางหมิ่นเช็ดน้ำตาด้วย หาเบอร์โทรของเย่เฉินเจออย่างไม่พอใจด้วย และโทรหาเขา

ในขณะเยเฉันกำลังตัดต่อวิดีโออยู่ สายของหมิ่น โทรมาอย่างกะทันหัน เขาไม่ได้จะขมวดคิ้ว ลังเลอยู่ครู่ ยังสาย

ฮัลโหล

เมื่อเย่หมิ่นได้ยินเสียงเยือกเย็นของเเฉิน ในใจก็ โกรธก็มากขึ้น แต่ปากกลับไม่ตัดญาติขาดมิตรทั้ง นั้น ทำได้เพียงพูดด้วยรอยยิ้มว่า เฉินเอ๋อ ฉันคืออาของนาย

เยเฉันอย่างเยือกเย็นว่า เรื่อง

รีบว่า…. นี้มาเมืองจินหลิง เป็นอาไม่มีความมั่นใจระดับดี ทําให้นายเดือดร้อนน้อย และก็ทำให้นายโกรธน้อยด้วย หวัง

จากนั้น เขาก็กําชับอีกว่า อีกอย่างคืนนี้อาจะกลับไปเย่นจิงแล้ว ช่วงนี้ทำให้

เย่เฉินคาดไม่ถึงว่า อาคนจะโทรศัพท์มาพูดกับตัวเองยิ่งกว่าด้วยตามหลักแล้ว อาคนนี้ไม่น่าจะกลับเนื้อ