บทที่ 2378

ชายชราผมหงอกในชุดถังจวงเป็นผู้นำหน้า เขาวิ่งเข้ามาอย่าง รวดเร็ว

มีชายหนุ่มมากกว่าสิบคนติดตามเขาอย่างใกล้ชิด ทุกคน แสดงสีหน้าเคร่งขรึมและตื่นตระหนกที่ยากจะปกปิดในเวลา เดียวกัน

ทุกคนรีบไปที่ประตูห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท ชายชราผม ขาวที่นำหน้าถามอย่างเร่งรีบว่า “ เกิดอะไรขึ้น?! ”

ผู้ช่วยรีบพูดอย่างหวาดหวั่นว่า ” ผมกดกริ่งประตูเจ้านายก็ไม่ ตอบสนอง โทรไปก็ไม่มีใครรับสาย แต่โทรศัพท์ยังคงดังอยู่ข้าง ใน”

ชายหนึ่งในนั้นถามว่า “ครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นเจ้านาย เจ้านาย กำลังทําอะไรอยู่?”

ผู้ช่วยรีบตอบว่า ” เจ้านายบอกว่าเขาจะไปอาบน้ำ

ชายคนนั้นถามอีกครั้งว่า “ เป็นไปได้ไหมที่เจ้านายหลับไป ขณะอาบน้ำ? ”

ผู้ช่วยส่ายหัว ” ผมก็ไม่ทราบเช่นกัน แต่เท่าที่ผมรู้ มันคงเป็น ไปไม่ได้! ”

มีบางสิ่งที่ผู้ช่วยมิอาจพูดออกมาตรงๆ
ยกตัวอย่างเช่น เขารู้ดีว่า โสเต๋อชอบเจิ้งเสี่ยวอย่างมาก ทุกครั้งที่เจิ้งเสี่ยวมาพบเขาอย่างเงียบๆ เขาก็จะรอคอยการ ปรากฏตัวของเจิ้งเสี่ยวอย่างตื่นเต้น

บางครั้งเขายังรับประทานยาเสริมกำลังเพื่อเพิ่มความ สนุกสนานให้กับทั้งสองอีกด้วย

ด้วยเหตุนี้ มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเผลอหลับไปในเวลานี้

ในเวลานี้ ชายชราผมหงอกกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า ” ถึง แม้เจ้านายจะเผลอหลับไปในอ่าง แต่หากเราไม่จับตาดูให้ดี ก็ อาจมีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ บุกเข้าไปกันเถอะ!

ผู้ช่วยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

หากพวกเขาต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับซูโสเต๋อกันแน่ มีเพียงวิธีเดียวก็คือพังประตูเข้าไป

ดังนั้นเขาจึงพูดกับชายชราทันทีว่า “ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณ ครับท่านเอ๋อ! ”

ท่านเฮอพยักหน้า จากนั้นเขาก็ทำการตกตะกอนพลังใน ร่างกายของเขาไปที่ขาขวาของเขาและเตะมันออกทันที และ ประตูคู่ที่ทำจากทองแดงบริสุทธิ์ก็ถูกเตะออกในครั้งเดียว

ต่อมาเขาก็รีบพุ่งเข้าไปเป็นคนแรก

ขนาดห้องเพรสซิเดนเซียลสวีทของซูโสเต๋อนั้นใหญ่มาก โดยมีพื้นที่มากกว่าสี่ร้อยตารางเมตร แถมยังมีสระว่ายน้ำส่วนตัวด้วย ซึ่งเรียกได้ว่าหรูหราสุดๆ ไปเลย

ดังนั้น กลุ่มคนจำนวนหนึ่งวิ่งเข้าไปค้นหาทุกซอกทุกมุมอย่าง ยากลำบาก จากนั้นทุกคนก็กลับมารวมตัวกันและได้ข้อสรุปที่ ทำให้พวกเขาตะลึงงัน ซูโสเต๋อหายตัวไป

ไม่

เขาไม่ได้หายตัวไป

เขาหายสาบสูญจากโลกไปแล้ว!

ท่านเชื่อที่มีบุคลิกที่โดดเด่นกว่าใครแต่เดิม ตอนนี้กลับตื่น ตระหนกแทบตาย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยริ้วรอยที่เกิดจาก ความตึงเครียด

ขณะที่เดินไปมาในห้องนั่งเล่น เขาก็พูดอย่างกระตือรือร้นว่า นี่…นี่มันเกิดเรื่องเหี้ยอะไรขึ้นกันแน่? เราเฝ้าดูทางเข้าลิฟต์และ ทางเข้าบันไดมาโดยตลอด และเรามั่นใจได้ว่าเจ้านายไม่เคย ออกจากห้อง พวกเราเองก็ไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวใดที่ผิดปกติ เช่นกัน เจ้านายจะหายตัวไปได้อย่างไร? ”

ผู้ช่วยถามขึ้นกะทันหันว่า “ท่านเชื่อ หรือ… หรือเราจะส่งคนไป ดูที่ชั้นล่างดี? เป็นไปได้ไหมที่เขาจะตกตึกโดยไม่ตั้งใจ? ”

เมื่อท่านเชื่อได้ยินดังนั้น เขาก็รีบไปที่ระเบียงทันที เอนกายพิง ราวที่แสนจะหรูหราแล้วก้มลงดู ในขณะที่ดูเขาก็พูดว่า “ด้าน ล่างไม่มีอะไรผิดปกติ เขาไม่ได้ตกตึกแน่นอน”

มีคนคนหนึ่งอดพึมพำไม่ได้ “เขาไม่ได้ตกลงไปและก็ไม่อยู่ในห้องด้วย หรือเขาจะขึ้นไปด้านบน?”

“ขึ้นไปด้านบนงั้นเหรอ?” ท่านเชื่อได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วและ พูดว่า “ชั้นบนเป็นดาดฟ้าและเขาไม่สามารถขึ้นไปด้านบนจาก ห้องได้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบินออก ไปหรือเปล่า? ”

“นี่… นี่มันน่าแปลกจริงๆ ” มีคนพูดอย่างกระวนกระวาย “การผายลมยังทิ้งกลิ่นไว้เลย นี่มันคนทั้งคนจะหายตัวไปโดย ไม่มีสาเหตุได้อย่างไรกัน!

หลังจากที่ผู้ช่วยตรวจดูรอบๆ แล้ว เขาก็พูดว่า ” เสื้อผ้าของ เจ้านายยังอยู่ที่นี่ แต่เสื้อคลุมอาบน้ำหายไปตัวหนึ่ง ถ้าเขาจาก ไปอย่างเงียบๆ อย่างน้อยเขาก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน หรือว่าเขา จะถูกลักพาตัวไป! “