บทที่ 2362

ในขณะนี้ เฉินจือข่ายได้รับข้อความจากโทรศัพท์มือถือของ เขา หลังจากที่เขาคลิกเข้าไปและอ่านมัน เขาก็รีบพูดกับเเ นว่า “คุณชาย ลูกชายรองตระกูลซู ซูโสเต๋อมาที่เมืองจีนหลัง แล้ว!”

“จริงเหรอ?” เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “มาตั้งแต่เมื่อไหร่?

เฉินจือข่ายพูดอย่างเร่งรีบว่า “ทางสนามบินจิงหลินรายงาน ว่า เขาเพิ่งลงจอดเมื่อสิบนาทีที่แล้ว”

เย่เฉินเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่า เขาจะได้รับคำสั่ง จากคุณท่านใหญ่ ให้มาตามหาร่องรอยของตู้ไม่ชิงและซูจือห

เฉินจือข่ายพูดอีกครั้งว่า “คุณชาย ยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่อยากจะ

รายงานกับท่านสักหน่อย

เย่เฉินพยักหน้า “พูดมา”

เฉินจือข่ายกล่าวว่า “คนที่ลงจอดในเวลาใกล้เคียงกันกับซู โสว่เต๋อ ยังมีเครื่องบินส่วนตัวที่จดทะเบียนในสหรัฐอเมริกาอีก หนึ่งล่าด้วย คนของผมตรวจสอบหมายเลขการจดทะเบียนของ เครื่องบิน และเครื่องบินลำนั้นอยู่ภายใต้ชื่อธุรกิจของตระกูล Horowitz ในสหรัฐอเมริกา”

“Horowitz งั้นเหรอ?” เย่เฉินขมวดคิ้ว และพูดอย่างเย็นซาว่า”ดูเหมือนว่า คนที่มาน่าจะเป็นคนในครอบครัวของ Walter คน นั้น”

เฉิน อข่ายกล่าวต่อว่า “ใช่ครับ ข้อมูลทางขาเข้าแสดงให้เห็น ว่า เป็นคนที่ชื่อว่า Steve Horowitz น่าจะเป็นคุณพ่อของ Walter และในตอนนี้เขาก็กำลังนั่งอยู่ในรถของซูโสเต๋อ และ ไปยังโรงแรมจินหลิงอินเตอร์เนชันแนลร่วมกับซูโสว่เต๋อ”

เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “ทำไมพวกเขาถึงยังมาด้วยกันได้ อีก? ”

เฉินจือข่ายส่ายหัวและพูดว่า “นี่ผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนกัน

อาจจะรู้จักกันมาก่อน หรืออาจจะเพิ่งรู้จักกันก็ได้

เย่เฉันอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และเอ่ยปากพูดว่า “ความ แข็งแกร่งของตระกูล Horowitz นั้นค่อนข้างจะธรรมดา ทรัพย์สินมูลค่ากว่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์นั้น แม้กระทั่งยัง เทียบไม่ได้เท่ากับตระกูลซ่งเลย หากว่าตามเหตุผลแล้ว เป็นไป ไม่ได้ที่ตระกูลซูจะเห็นตระกูลแบบนี้อยู่ในสายตา และก็เป็นไปไม่ ได้ที่จะมีความสัมพันธ์ใดๆ กับพวกเขา อีกอย่างเครื่องบินของทั้ง สองคนลงจอดเกือบพร้อมๆ กัน ผมเดาว่าพวกเขาน่าจะเพิ่งรู้จัก กัน!”

เฉินจื้อขายหัวเราะและพูดว่า “ทั้งสองคนนี้น่าสนใจดีจริงๆ นัก สามารถลงจอดที่เมืองจีนหลังได้ติดๆ กันก่อนหลัง พอมีวาสนา ร่วมกันอยู่บ้างนัก”

เย่เฉินกล่าวด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม “พวกเขาทั้งสองพบเข้าหากัน นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ดีอะไรเลย”

“ทำไมล่ะ? ” เฉินจื้อข่ายถามอย่างสงสัยว่า “คุณชาย คุณ กำลังกังวลว่าทั้งสองคนจะรวมพลังกันเหรอ?”

เย่เฉินส่ายหัว และพูดอย่างจริงจังว่า “ผมกำลังกังวลว่าทั้ง สองคนจะแลกเปลี่ยนเบาะแสกัน

แลกเปลี่ยนเบาะแส? เบาะแสอะไรเหรอ?”

เย่เฉินกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “เรื่องที่เกี่ยวกับตู้ไห่ซิงและซู จื่อหยู เราแทบไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้แม้แต่เล็กน้อย คนที่ยังมีชีวิต อยู่ต่างถูกนำตัวออกมาแล้ว มีเพียงศพของหลิวจ้านเท่านั้นที่ถูก ทิ้งไว้ข้างหลัง อย่างไรก็ตาม สำหรับ Walter เราได้ทิ้งเบาะแสไว้ อยู่”

เฉินจือข่ายเข้าใจทันที และอุทานว่า “คุณหมายถึง คุณหนูหวัง หวังตงเสงี่ยนงั้นเหรอ? !”

“ใช่!” เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “ไม่มีเงื่อนงำใดๆ เกี่ยวกับการ หายตัวไปของตู้ไม่ชิงและซูจือหยู การหายตัวไปของ Walter ยัง มีเงื่อนงำอยู่ที่หวังตงเสงี่ยน ผมเกรงว่าทั้งสองคนจะคิดแผนชั่ว ร่วมกัน และระดมกองกำลังร่วมกัน พยายามที่จะหาเบาะแสจาก ตัวหวังตงเสงี่ยน!”

เฉินจือข่ายถามอย่างเร่งรีบว่า “คุณชาย ถ้าอย่างนั้นจะต้องรีบ ปกป้องคุณหนูหวังไว้ในตอนนี้เลยหรือไม่?!”

เย่เฉิน โบกมือของเขา “การปกป้องเธอไม่มีความหมาย ยิ่งปกป้องเธอมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งทำให้คนอื่นรู้สึกว่า เธอต้องมี ความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

“แล้วควรจะทําอย่างไร?

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ในเมื่อเพื่อนทั้งสองคนมาจากระยะทาง ห่างไกล และระหว่างทั้งสองยังมีวาสนาต่อกันขนาดนั้น งั้นก็ใช้ ความคิดริเริ่มในการโจมตี และทำให้พวกเขาทั้งสองหยุดอยู่ที่นี่ ด้วยกันเถอะ และใช้ประโยชน์นี้ทำให้ญาติของพวกเขา ตระหนัก ได้ว่าสถานที่เมืองจินหลิงแห่งนี้ เป็นเหมือนหลุมดำที่ไม่มีก้น เหว!”