บทที่ 2349

ในขณะนี้ คือหนูไม่รู้ว่าเธออยู่ในความเป็นจริง หรือในความ ฝันกันแย่ หรือการคิดเพ้อเจ้อก่อนที่วิญญาณจะออกจากร่างของ และกําลังจะตาย

แต่ว่า เธอเห็นใบหน้าของเยเงินอย่างชัดเจน

“นี่คือผู้มีพระคุณที่เคยเป็นเทพตกจากฟ้า มาช่วยตัวเองและพี่ ชายของตน จากมือของกลุ่มนินจาญี่ปุ่น!”

“นี่คือผู้มีพระคุณที่เคยดฉันว่าความรู้น้อย และแค่เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออกบนถนนในโตเกียว!”

เมื่อคิดเช่นนี้ ซูจือหยูก็ยกมือขึ้นโดยไม่รู้ตัว และไม่สนไม่ว่า ทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าจะเป็นความฝันหรือไม่ก็ตาม

เมื่อปลายนิ้วที่เย็นชาของซูจือหยู สัมผัสหน้าของเเฉิน ทันใด

นั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะอุทาน “มาก…… จริงมาก……..

เย่เฉินกำลังจะวางเธอไว้ข้างๆ ให้ชิง แต่ไม่นึกเลยว่าซูคือหยู จะตื่นขึ้นมา ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจ

ในเวลานี้ ซูจือหยูก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น “ผู้มีพระคุณ นั่นคุณ จริงๆเหรอ! ? ! ”

เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย “ของปลอม! คุณกำลังฝัน! นอนต่อ เถอะ!”
พูดจบ ก็เอื้อมมือไปแตะหน้าผากเธอเบาๆ

ปราณทิพย์เล็กน้อยแทรกซึมเข้าไปในสมองของซูจื่อหยู ทําให้เธอผล็อยหลับไปทันที

เยเฉันมองไปที่ซูจือหยที่กำลังหลับอยู่ และอดไม่ได้ที่จะจุปาก ตัวเอง: “ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงตื่นเร็วจัง”

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น เขาแตะหน้าผากไห่ชิงเบา ๆ

เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ตื่นขึ้นในเวลาอันสั้น

ทันทีที่เยเฉินทำสิ่งนี้เสร็จ ก็มีเสียงดังมาจากปลายอุโมงค์อีก ด้าน

เฉินจือข่ายรีบพูดว่า “คุณชาย งานกวาดล้างที่ทางเข้าอุโมงค์ น่าจะเริ่มแล้ว เรารีบไปกันเถอะ”

เยเฉินพยักหน้าและไม่สนใจที่จะวางซูจือหลงก่อนและ พาด เธอไว้ที่ไหล่ซ้ายด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือหนึ่งก็ยกให้ชิงที่ หมดสติ แล้วพาดไว้บนไหล่ขวา จากนั้นเขาก็พูดกับเฉินจือข่าย ว่า”ไป!”

ในเวลานี้ ที่ปลายอีกด้านของอุโมงค์ เฮลิคอปเตอร์ล่าหนึ่ง บรรทุกชายสี่คนลูกน้องของซูเฉิงเฟิงไปที่คอกสุนัขของหงห้า และเฮลิคอปเตอร์อีก 2 ลำยังคงอยู่ที่จุดเกิดเหตุ ลำหนึ่งจอดอยู่ บนถนนความเร็วสูง และอีกหนึ่งจอดอยู่กลางอากาศเพื่อ เตรียมตัว

เย่เฉินรีบพาสองแม่ลูกขึ้นเฮลิคอปเตอร์ จากนั้นจึงก้าวขึ้นไปพร้อมกับเฉินจือข่าย

เฉินจือข่ายตรงไปที่ที่นั่งนักบินร่วมของห้องนักบิน และพูดกับ นักบินวรา:”รีบไป! กลับโรงแรม!!

นักบินดึงเครื่องบินขึ้นทันที และบินไปยังเมืองจินหลิงด้วย ความเร็วสูงสุด

ระหว่างที่บินอยู่ เฉินจื้อข่ายโทรหาพนักงานโรงแรม เดิมที ซู รั่วหลีและลูกเรือสองสามคนที่ทรยศตระกูลซ อาศัยอยู่ในชั้นผู้ บริหารที่แยกตัวออกมา และยังมีห้องพักจำนวนมากบนชั้นนี้ ดัง นั้นเฉินจือข่ายจึงให้คนเตรียมห้องชุดผู้บริหารที่ใหญ่ที่สุด ให้ สองแม่ลูกตู้ไห่ชิงและซูจือหยูอยู่

ยี่สิบนาทีต่อมา เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนลานจอดสนามบิน ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมของเฉินจือข่าย

ในตอนนี้ ทั้งชั้นบนสุดถูกเก็บกวาดโดยสมบูรณ์แล้ว จากชั้น บนสุดไปจนถึงชั้นบริหารที่ปิดแยกออกมาแล้ว นอกจากลูกน้องที่ เฉินจือข่ายเชื่อถือที่สุด ก็ไม่มีเจ้าหน้าที่บริการแม้แต่คนเดียว

เย่เฉินพาดสองแม่ลูกไว้บนบ่าของเขา และตรงไปยังห้องที่

เฉินจือข่ายจัดไว้

เมื่อจัดการสองแม่ลูกเสร็จแล้ว เย่เฉินดูเวลา และพูดกับ เฉินจือข่ายว่า “ฉันคาดว่า ก่อนสองทุ่ม พวกเธอสองคนคงยังไม่ ตื่น คุณสั่งให้พนักงานหญิงที่น่าเชื่อถือสักสองสามคนเฝ้าพวก เธอเอาไว้”
เงินอข่ายพยักหน้าทันทีและพูดว่า “ได้ครับคุณชาย ไม่ต้อง กังวล ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้”

ในขณะนี้ จู่ๆมือถือของเยเฉันก็ได้รับโพสต์แชร์ ที่มีประโยค สองสามบรรทัด:”เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งใหญ่ในอุโมงค์ ภูเขาต้องห้าม! สถานที่เกิดเหตุเละมาก! หลิวจ้านอาชญากรที่ ระดับ A ถูกฆ่าตาย! ตัวประกันสองคนหายสาบสูญ!”