ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2329



บทที่ 2329

เมื่อได้ยินข้อสันนิษฐานของเเฉิน เฉินจือข่ายก็อุทานออกมา อย่างแปลกใจ “คุณชาย แล้วคุณคิดว่า ใครคือคนที่อยู่เบื้อง หลังเรื่องนี้เหรอ?”

เย่เฉินครุ่นคิด แล้วพูดว่า “ตอนนี้ฉันคิดว่า ความเป็นไปได้ที่ จะเป็นคนของตระกูลซูมีมากที่สุด”

“คนของตระกูลซู?!” เฉินจือข่ายเบิกตาอ้าปากค้าง “คุณชาย ทำไมคนของตระกูลซูต้องเล่นงานพวกเธอด้วยล่ะครับ? มันไม่ สมเหตุสมผลเอาซะเลย…”

เย่เฉินเอ่ยพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ถ้าพูดถึงความสมเหตุสม ผล ฉันว่ามีเยอะนะ การที่น้าตู้ยื่นคำขาดขอหย่ากับซูโส่วเต้า ถือ เป็นการทําลายหน้าตาของตระกูลซู ซูโวเค้าคงไม่พอใจ และ คุณท่านใหญ่ก็คงเหมือนกัน”

เฉินจือข่ายพยักหน้าแล้วพูดว่า “สำหรับตระกูลที่มีหน้ามีตา การที่ภรรยาหรือว่าลูกสะใภ้ต้องการหย่า คงเป็นการสร้างความ เสียหายให้แก่หน้าตาของวงศ์ตระกูล แต่ก็ไม่จําเป็นต้องโหด ร้ายขนาดนี้ก็ได้ไหม?”

เย่เฉินเอ่ยพูดว่า “ถึงยังไงก็เป็นตระกูลใหญ่ บางทีพวกเขา อาจจะรู้สึกว่าหน้าตาของตระกูลอยู่เหนือกว่าทุกสิ่ง อีกอย่างน้า ตู้กับซูโส่วเต้าไม่ได้แค่หย่ากันธรรมดา การที่เธอหนีมาที่เมืองจิ นหลิงที่อยู่ไกลแสนไกลไปเพื่ออะไรนั้น นายรู้ ฉันรู้ แน่นอนว่าคนในตระกูลใหญ่ๆที่เย็นจึงก็รู้เหมือนกัน”

เฉินจือข่ายพยักหน้าอย่างห้ามไม่ได้ ทอดถอนหายใจแล้วพูด ว่า “เป็นอย่างนี้จริงๆด้วย…ตอนนั้นเรื่องที่คุณหนูรองตระกูล ขอบพ่อของคุณ เป็นที่รู้กันไปทั่วในเล่นจิง การที่เธอมาที่เมืองจีน หลิง และเข้าร่วมประมูลซื้อบ้านที่พ่อคุณเคยอยู่อาศัยด้วยราคา สูงๆแบบนี้ ก็ยิ่งประจักษ์ต่อสายตาทุกคน ว่าเธอยังไม่ลืมพ่อของ

เยเฉินถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ “ฉันยิ่งในความรู้สึกที่ เธอมีต่อพ่อของฉันมาก แต่ว่า ยิ่งฉันรู้สึกทึ่งมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่ง อดที่จะมองปัญหาจากอีกมุมหนึ่งไม่ได้

เฉินจือข่ายเอ่ยถามขึ้นมาว่า “คุณชาย อีกมุมที่คุณว่า คือมุม ไหน? สมองผมค่อนข้างทึบ ผมคิดไม่ออกจริงๆ

เยเฉินเอ่ยพูดนิ่งๆว่า “อีกมุมหนึ่งก็คือซูโวเต้าไง ถ้าตลอด เวลาที่ผ่านมาน้าไม่เคยลืมพ่อฉันได้เลย งั้นตลอดหลายปีที่เธอ แต่งงานกับซูโวเต้า ก็แปลว่าเธอไม่เคยรู้สึกอะไรกับซูโส่วเต้า เลยน่ะสิ”

“เรื่องนี้…” เฉินจื้อขายเงียบลงในทันที

ผ่านไปสักพัก จู่ๆเขาก็พอจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง “ผมเข้าใจ แล้ว! การที่คุณหนูรองตระกูลมารำลึกถึงพ่อของคุณที่เมืองจีน หลิง ทั้งยังเข้าร่วมประมูลซื้อบ้านที่พ่อของคุณเคยอยู่อย่างเปิด เผย เท่ากับกำลังบอกคนอื่นเป็นนัยๆว่า หลายปีที่ผ่านมาเธอยัง คงรักพ่อของคุณมาตลอด เมื่อเป็นอย่างนี้ แสดงว่าเธอไม่เคยรักซูโส่วเต้าเลย! ซึ่งสำหรับซูโวเต้าแล้ว คงเป็นเรื่องที่อัปยศและ หยามเกียรติมากๆ!”

“ถูกต้อง” เยเฉินถอนหายใจออกมา เพราะงั้นฉันเลยสงสัย ว่า คนที่บงการเรื่องนี้อยู่เบื้องหลัง มีความเป็นไปได้สูงว่าอาจจะ เป็นซูโล่วเต้า”

หัวคิ้วของเฉินจือข่ายขมวดแน่น จากนั้นก็เอ่ยพูดว่า “คุณชาย ซูจือหยูคือเลือดเนื้อเชื้อไขของซูโส่วเต้านะ ต่อให้เขาจะโกรธ เคืองคุณหนูรองตระกูลมากแค่ไหน แต่ก็คงไม่ทำร้ายจื้อหย ไปด้วยหรอกมั้งครับ?”

“ใช่” เย่เฉินเอ่ยพูด “เสือไม่มีทางกินลูกตัวเอง ซูโวเค้าไม่ น่าจะลงมือกับซูจือหยู บางทีจือหยูอาจจะเป็นแค่เครื่องมือเบี่ยง เบนความสนใจก็ได้”

เฉินจือข่ายพูดอย่างทำอะไรไม่ได้ “อย่างที่รู้ตระกูลซูไร้

คุณธรรมมาตลอด เลวร้ายเข้าหน่อยเรื่องที่คุณพูดมาอาจจะเป็น

ความจริงทั้งหมด”

เย่เฉินเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ถ้าคนตระกูลซูต้องการให้น้าตาย จริงๆ ฉันก็คง ให้พวกเขาสมหวังไม่ได้!”

พูดจบ เย่เฉินก็หันมาพูดกับเฉินจือข่ายว่า “เหล่าเฉิน ทำการ ตรวจสอบตำแหน่งของรถคันนั้นให้ละเอียดเดี๋ยวนี้ แล้วก็เตรียม ฮอล์ไว้ให้ฉันด้วย!”

เมื่อเฉินจือข่ายได้ยินแบบนี้ ก็รีบถามว่า “คุณชาย คุณจะไป ช่วยสองแม่ลูกนั่นเหรอครับ?”
เย่เฉินตอบอืม จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา “ศัตรูของศัตรูคือ มิตร ขนาดซูรั่วหลีฉันยังช่วยเอาไว้ได้ เพิ่มตู้ให้ซึ่งกับซูจือหยูอีก คนจะเป็นอะไรไป!”

เฉินจือข่ายเอ่ยพูดในทันทีว่า “ได้ครับคุณชาย! ผมจะให้คน ตรวจสอบตำแหน่งของรถคันนั้นเดี๋ยวนี้ แล้วก็จะไปเตรียมฮอล์ เอาไว้ด้วยครับ!”

สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวไกลอย่างรวดเร็ว รถหลายคันล้วนแล้ว แต่มีการติดตั้งฟังค์ชันระยะทางไกลที่แน่นอน

รุ่นทั่วไปสามารถตรวจสอบตำแหน่ง ปริมาณน้ำมัน การเปิด ปิดประตูและกระจกรถได้จากระยะไกล

รุ่นดีขึ้นมาหน่อย สามารถเปิดปิดประตูรถ สตาร์ทรถและปรับ อุณหภูมิในรถได้จากระยะไกล

ถ้าเป็นรถออโต้ที่มีฟังก์ชันใหม่ๆ จะสามารถเรียกรถได้จาก ทางไกล แค่ใช้งานผ่านโทรศัพท์ แค่นี้ก็สามารถทำให้รถขับเข้า มาหาคนขับ โดยที่คนขับไม่ต้องเดินไปหารถ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ