บทที่ 2290

ซูโสเต๋อรู้สึกดีใจมาก แต่ปากของเขากลับเอ่ยถามอย่าง โกรธเกรี้ยว”พี่ใหญ่ พี่หมายความว่ายังไง? หรือพี่คิดว่าทั้งหมด เป็นความผิดของพ่อ? ผมจะบอกอะไรให้นะ! ที่พ่อทำไม ทั้งหมดก็เพื่อตระกูลซูของเรา เพื่อที่จะช่วยพี่ตามเก็บเรื่องของ ลูกสาวนอกสมรสของพี่! ตอนนั้นถ้าไม่เป็นเพราะพี่ไปแอบเอา กับคนอื่นข้างนอก จนทำให้มีชูรั่วหลออกมา ไม่อย่างนั้นเราจะ เจอเหตุการณ์แบบนี้อย่างไร? | !

ซูโสเต้าระเบิดทันที แล้วตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว แม่ งมึงสิ! ”

ซูโสเต๋อโกรธมากเช่นกัน แล้วสบถออกมาว่า”แม่กูก็แม่มึง

เหมือนกันนั่นแหละ!

ซูโสเต้าที่ได้ยินอย่างนั้น จึงถึงกับเงียบไป

และสีหน้าของคุณท่านใหญ่ หน้าของเขาเขียวจนดำไปหมด แล้ว

เวลานี้เองซูโสว่เต๋อพูดต่อไปว่า “พี่ใหญ่! ที่ผมโทรหาพี่ไม่ได้ อยากทะเลาะกับพี่นะ และผมก็ไม่อยากทะเลาะกับพี่ด้วย ผมว่าพี่ ช่วยรับรู้ความเป็นจริงหน่อยเถอะ!

ชูโสว่เต้าถามกลับอย่างไม่ชอบใจ”รับรู้ความเป็นจริงอะไร? ” ซูโสเต๋อพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรื่องแรกที่พี่ต้องรับรู้ความเป็นจริง นั่นก็คือพี่สะใภ้ไม่เห็นตระกูลของเราอยู่ในสายตา เลย! ”

พูดจบ ซูโสเตยังคงพูดยกตนข่มท่านต่อไปว่า เรื่องที่สองที่พี่ ต้องรับรู้ความเป็นจริง ก็คือพี่สะใภ้แต่งงานกับพี่มายี่สิบกว่าปีนี้ แต่ไม่ได้เห็นพี่เป็นสามีของตัวเธอเองเลย! ใช้คําพูดของวัยรุ่น สมัยนี้ก็คือ ในสายตาของเธอพี่ก็เป็นแค่ตัวสำรองเท่านั้น แหละ! นั่นก็คือเธอไม่ได้ตัวของเยฉางอิง เลยถอยกลับมาเลือก ตัวสํารอง! ”

คำพูดของซูโสเต๋อ บาดลึกไปถึงก้นบึงหัวใจของซูโสเต๋อ! ความจริงแล้วนี่เป็นที่ที่เปราะบางที่สุดในหัวใจของเขา ใน ช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา

เขารู้ดีว่าตัวเองเป็นตัวสำรองของตู้ไม่ชิง รู้ดีว่าตัวเองเป็นตัว แทนของเยฉางอิงเท่านั้น อีกทั้งยี่สิบกว่าปีนี้ เขาไม่สามารถเป็น ตัวแทนจริงๆของเยฉางอิงได้เลย!

อย่างไรก็ตาม ความรักที่ไม่สามารถควบคุมได้ต่อสู้ไห่ซิงนั้น ทําให้เขาเอาแต่หลอกตัวเองตลอดมา

ตอนนี้ สิ่งที่น่าอับอายถูกซูโสเต๋อเปิดโปงออกมาอย่างไร้ ความปรานี ทำให้เขารู้สึกทั้งโกรธทั้งอายจนถึงขีดสุด!

เขาก่นด่าอยู่ตรงปลายสาย ซูโสเต๋อ! มึงพูดอะไรของมึงนะ กูจะเอาชีวิตมึง!

ซูโสว่เต๋อไม่ได้พูดอะไร ความจริงเขารู้สึกเพลิดเพลินกับความคับแค้นใจมาก

เขารู้ดี ตอนนี้โสเต้ายิ่งขาดสติมากเท่าไร ก็จะยิ่งลดความ สําคัญต่อหน้าของคุณท่านมากเท่านั้น

ถ้าหากตนเองสามารถทำให้เขาอยู่ในลักษณะนี้ต่อไปได้ ใช้ เวลาไม่นานหรอก คุณท่านก็อาจจะไม่อยากเห็นหน้าเขาต่อไป

ซูโส เต๋อไม่ได้พูดอะไร แต่นายท่านใหญ่ที่อยู่ข้างๆกลับทน ต่อไปไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว!

เขาโกรธจนตัวสั่น แล้วกัดฟันกรอดพูดขึ้นมาว่า “ไอ้ อกตัญญู! เพื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่รักแกด้วยซ้ำ และไม่สนใจ เกียรติยศศักดิ์ศรีของแกเลย แกถึงกลับพูดแบบนี้กับน้องชาย ของตัวเองแบบนี้ แกมันไม่ใช่คน

ซูโสบู่เต้าที่อยู่ปลายสายราวกับถูกสายฟ้าฟาด!!

เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า คุณท่านจะอยู่ต้นสายโทรศัพท์ด้วย! ตอนนี้เขาพึ่งเข้าใจ ที่แท้นับตั้งแต่ที่ตนเองรับสาย เขาก็ถูก โสเต๋อจูงจมูกเดินมาโดยตลอด

ซูโสเต๋อค่อยๆทําให้ตัวเอง โกรธไปทีละก้าว ค่อยๆล่อลวง ตนเอง แล้วตกลงไปในหลุมที่เขาขุดเตรียมการไว้

ดังนั้น เขาจึงทําได้เพียงแค่อธิบายอย่างรีบร้อน พ่อ! ผมไม่ ได้หมายความอย่างนั้นนะครับ เมื่อกี้มแค่กำลังโกรธ……. “แกไม่ต้องพูดแล้ว! “ซูเฉิงเฟิงตำหนิพูดขึ้นมาว่า “ฉันไม่สนใจว่าแกจะใช้วิธีไหน แกต้องไปหยุดตู้ให้ซึ่งร่วมงานการ ประมูลของสํานักอัยการให้ได้! ศักดิ์ศรีเกียรติยศตระกูลซูของ ฉัน จะไม่ยอมให้หล่อนทำลายเด็ดขาด!