บทที่ 2280

หวังตงเสงี่ยนส่งเย่เฉินตรงนอกประตูห้อง มองเเฉินเดินจาก ไป ถึงค่อยกลับมายังห้องคนไข้ใหม่อีกครั้ง

เพิ่งเข้ามาในห้อง ซุนยูฟางก็รีบร้อนวิ่งมาหา ดึงมือของหวัง ตงเสงี่ยน ถามอย่างเอาใจใส่ว่า “ตงเสงี่ยน ความสัมพันธ์ของ เสี่ยวเยกับแกเป็นยังไง?

หวังตงเสงี่ยนรีบกล่าวว่า “ก็แค่เพื่อนกันธรรมดาค่ะ

“เพื่อนกันธรรมดา?” พอซุนฟางได้ยินเช่นนี้ ก็รีบร้อนถาม เธอว่า “แล้วในใจแกมีความรู้สึกดีในทำนองนั้นกับเสี่ยวเย่ ไหม?”

หวังตงเสวียนกล่าวอย่างลนลาน “หา? หนู…หนูไม่มีค่ะ!”

ซุนฟางส่ายหน้า พูดด้วยสีหน้าไม่เชื่อถือ “แกโกหกแม่อย่าง ฉันได้เหรอ? สีหน้าท่าทางของแกมองแวบเดียวก็มองออกแล้ว แกต้องมีความรู้สึกดีๆ กับเสี่ยวเย่แน่นอน!

หวังตงเสงี่ยนไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดีไปชั่วขณะ

ในใจเธอย่อมมีความรู้สึกดีๆ ต่อเย่เฉินอยู่แล้ว อีกทั้งความ รู้สึกดียังลึกซึ้งเป็นพิเศษด้วย

โดยเฉพาะในครั้งนี้ เย่เฉินไม่เพียงช่วยตนลงโทษWalterที่ วางยาพิษพ่อ ถึงขนาดยังใช้ยาวิเศษที่แสนจะล้ำค่าช่วยชีวิตพ่อด้วย

นี่ทำให้ในใจเธอรู้สึกดีต่อเย่เฉิน จนอยู่ในระดับที่สูงขึ้นอย่าง ที่ไม่เคยมีมาก่อน

แต่ในใจเธอชัดเจนดี “เย่เฉินเป็นคุณชายตระกูลเยอันยิ่งใหญ่ แค่เหากรุ๊ปแห่งเดียวก็มีค่าแสนล้านแล้ว ฐานะเช่นนี้ ฉันกับเขา จะเป็นไปได้อย่างไร?”

“ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขามีภรรยานานแล้ว ถึงขนาดที่ว่าฉันกับ ภรรยาเขาเซียวซูหน ก็ติดต่อกันในเรื่องงานไม่น้อย…

คิดมาถึงตรงนี้ ในใจหวังตงเสงี่ยนจะมากจะน้อยก็ยังไม่ เข้าใจอยู่บ้าง “ทำไมเย่เฉินกับเซียวซูหนถึงแต่งงานกันได้ล่ะ? เซียวซูหนฉันเองก็เคยเจออยู่หลายครั้ง หน้าตาสวยมากก็จริง แต่ความสามารถในการทำงานยังไม่อาจนับได้ว่าโดดเด่นนัก…

“ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฉินแอบช่วยเธออยู่ตลอด ตอนนั้นเธอก็คง

ไม่สามารถพาเซียวซอกรุ๊ปมาร่วมงานกับเหากรุ๊ปได้…

“แม้แต่สำนักงานออกแบบแห่งนั้นที่เธอก่อตั้งขึ้นมาเอง ความ สามารถก็ยังไม่อยู่แถวหน้าด้วย หากก้าวไปตามขั้นตอนปกติ สำนักงานของเธอก็ไม่มีทางได้โครงการใดๆ จากตี้เหากรุ๊ป อย่างแน่นอน ถึงขนาดที่ไม่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมที่แข่งประมูล โครงการของเหากรุ๊ปด้วยซ้ำ”

“แต่ว่าเพราะเย่เฉันรักเธอ ดังนั้นจึงช่วยปูทางให้เธอต่างๆ นาๆ .….”
ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของเซียวซูหนก็ไม่ค่อยจะดีนัก ตอน ที่เขียวชื่อกรุ๊ปรุ่งเรืองที่สุด ก็ยังไม่มีค่าให้เอ่ยถึง เป็นครอบครัวที่ อยู่นอกระดับสามด้วยซ้ำ

“ดังนั้น…”

“ว่ากันถึงความสามารถ เซียวหรับเทียบฉันไม่ติด ว่ากันถึงครอบครัว เซียวซูหนก็เทียบฉันไม่ติดเหมือนกัน…

“ต่อให้ว่ากันถึงหน้าตา ไม่กล้าพูดว่าสูสีกันกับเธอ แต่อย่าง น้อยก็ไม่ต่างกันมาก…

“แต่น่าเสียดาย คนที่เเฉินเลือกก็คือเด็กผู้หญิงที่ไม่ค่อยโดด เด่นนักอย่างเซียวซูหนคนนี้ นี่คือความโชคดีของเซียวซูหน ชีวิตนี้ของฉันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีโอกาสเช่นนี้…

คิดมาถึงตรงนี้ หวังตงเสงี่ยนก็รู้สึกใจคอแห้งเหี่ยวขึ้นมาอย่าง

เลี่ยงไม่ได้

เวลานี้ ซุนยูฟางกล่าวขึ้นอย่างจริงจังว่า “ตงเสงี่ยน แม่รู้สึก จริงๆ ว่า แกกับเสี่ยวเยสองคน เหมาะสมกันมากเชียวล่ะ มิ หนำซ้ำคนหนุ่มอย่างเสียวเยี่ยังดีมากอีกด้วย คนเขาใส่ใจเรื่อง ของครอบครัวเราขนาดนี้ อาจจะสนใจแกอยู่บ้างก็ได้ ประกอบ กับแกเองก็สนใจเขาเหมือนกัน แกไม่ลองแล่นเรือไปตามน้ำ พัฒนาความสัมพันธ์กับเขามากขึ้นอีกหน่อยล่ะ?”

หวังตงเสงี่ยนได้ยินมารดาพูดเช่นนี้ เจ้าตัวก็รู้สึก กระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที พูดโพล่งว่า “ตายแล้วแม่ แกคิดอะไรอยู่คะ…เเฉินเขาแต่งงานแล้ว!

“หา?” ซุนยูฟางได้ยินค่าตอบนี้เข้า ก็อุทานออกมาทันที ถาม

ขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า “ที่แกบอกว่าเสียวเยู่แต่งงานแล้ว?! เป็นความจริงเหรอ?”

หวังตงเสงี่ยนพูดอย่างจนปัญญาว่า “จริงสิคะ….เรื่องแบบนี้หนู

โกหกแม่ได้เหรอ?”

ซุนยูฟางพลันเปลี่ยนเป็นเสียดายอย่างสุดแสน ถอนหายใจ ออกมาพร้อมกับพูดว่า “เฮ้อ แกว่าผู้ชายดีๆ แบบนี้ทำไมถึง แต่งงานกันหมดแล้วนะ…”