บทที่ 226 เกือบจะเป็นเรื่องใหญ่ (2)

เช็คราคาร้อยล้าน เอาออกไปก็ไม่น่าจะมีใครเชื่อ เดิมทีก็ไม่ใช่ อุปกรณ์ที่จะเอามาหลอกคนอื่น

พอคิดถึงจุดนี้ สีหน้าของเธอก็ผ่อนคลายลง แล้วเอาเช็ค เงินสดยื่นให้เขา พร้อมพูดว่า “เก็บให้ดี ตอนกลางคืนก็ไปเผา ให้พ่อคูณเสีย อย่าเก็บไว้ด้วยอีกเป็นอันขาดนะ! ถ้าเลอะเลือน หยิบสลับกันขึ้นมา จะเป็นเรื่องใหญ่เอา

เยเฉันรีบพยักหน้า “คุณวางใจเถอะ ผมรู้แล้ว ผมจะระวัง! ”

พูดจบ ก็รีบเอาเช็คเงินสดราคาแสนแปดหมื่น อีกใบออกมา แล้วยื่นให้หม่าหลัน พร้อมพูดว่า “แม่ครับ ใบนี้ครับเป็นของจริง เอาไปเลยครับ!

พูดไป ก็ประจบไปด้วยว่า “ดีนะที่แม่เห็นก่อน ไม่เช่นนั้นผมจะ เอาใบนี้ไปเผาขึ้นมา พวกเราก็จะเสียหายไปเยอะเลย! ”

หม่าหลันต้องเขาเขม็ง ถ้าไม่ได้เห็นแก่เช็คเงินสดนี้ ก็คงไม่ ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ แบบนี้แน่

แต่ว่า ใครจะต้านทานพลังของเงินได้? พอเอาเช็คนี้ไป เงินที่ เหลือแสนหกก็จะได้ตกเป็นของตนเองแล้ว!

ตาก็มองเธอหยิบเอาเช็คเงินสดไป เย่เฉินก็โล่งอก ตนเองไม่ ระวังเอง จนเกือบจะเกิดเรื่องใหญ่ โชคดีที่สมองตัวเองตอบ สนองได้ทัน
แต่ว่า จะว่าไปแล้ว แม่ยายของตนเองคนนี้ ฉลาดจนเป็นโทษ ถ้าเธอรู้ว่าเช็คเงินสดนี้เป็นของจริงละก็ ก็คงจะหัวเสีย จน กระโดดออกจากหน้าต่างนี้ไป

และในตอนที่เขากำลังโล่งอกนั้น ทางด้านนอกห้องผู้ป่วย ก็มี เสียงคนชราพูดอย่างรีบร้อนว่า “จางกวน นางกวนลูกแม่ แกเป็น อย่างไรบ้าง! แม่มาเยี่ยมแกแล้ว! ”

ได้ยินดังนั้น เยเฉินก็ขมวดคิ้ว

จากนั้น เขาก็เห็นนายหญิงใหญ่เชียวยืนไม้เท้า มากับเชียว ฉางเฉียน เซียวไห่หลง เซียวเวยเวย สามคน เดินเข้ามาในห้อง

นายหญิงใหญ่เซียวเต็มไปด้วยความรีบร้อน และเป็นห่วง กังวล ขอบตาแดงก่ำ ดูเหมือนว่าจะเพิ่งร้องไห้มา

พอเธอเข้ามา ก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ แล้วรีบเดินไปยังตรงหน้า เขียวฉางควนที่กำลังนอนอยู่บนเตียง แล้วพูดน้ำตาไหลพรากว่า “ฉางควน แม่รู้ข่าวว่าแกรถชน จะโรคหัวใจกําเริบเกือบจะตาย ไป ลูกแม่ ตอนนี้แกเป็นอย่างไรบ้าง?

ถึงแม้เชียวหวั่นจะไม่ค่อยชอบคนพวกนี้ แต่คิดว่า ถึงอย่างไร ก็คนที่มาเยี่ยมพ่อตนเอง ตนเองไม่อาจจะหักหน้าไป ก็เลยเดิน ขึ้นหน้าไปพูดว่า “คุณย่าคะ พ่อหนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ อาการ บาดเจ็บนั้น เย่เฉินได้เชิญหมอเทพซื้อมารักษาจนหายแล้ว

นายหญิงใหญ่เซียวก็โล่งอก แล้วพูดว่า “เช่นนั้นก็ดี ดี แล้วๆ
เขียวฉาง วนก็พูดอย่างเก้กังว่า “แม่วางใจเถอะครับ ผมดวง แข็ง ไม่ตายหรอก”

จริงๆแล้ว ในใจของเขียวฉางควนก็มีอะไรไม่พอใจกับนาย หญิงใหญ่อยู่เหมือนกัน

แต่ว่า นอกจากคำไม่พอใจแล้ว ความสัมพันธ์ก็ยังคงมีอยู่บ้าง

เพราะถึงอย่างไรก็เป็นแม่แท้ๆ ของตน จะให้ไม่มีความ

สัมพันธ์อะไรเลยได้อย่างไร? ตอนนี้เห็นแม่ตนเองเป็นห่วงตนเองขนาดนี้ แล้วยังร้องไห้แบบ

นี้ ในใจเขาก็ซาบซึ้งไม่น้อย

นายหญิงใหญ่เชียวน้ำตาไหลนอง พูดโทษตัวเองว่า “เป็น เพราะแม่นะฉางดวน ที่ปกติแล้วแม่ไม่ค่อยจะเป็นห่วงแก หลัง จากรู้ว่าแกเกิดอุบัติเหตุ แม่ก็เสียใจนะ แม่กลัวว่าแกจะจากไป พร้อมกับการเข้าใจแม่ผิด…….

พูดไป นายหญิงใหญ่ก็ร้องไห้โฮ พูดสะอึกสะอื้นว่า “ฉางควน หลายปีมานี้ ไม่ใช่ว่าแม่จะไม่เป็นห่วงแก แต่เพราะว่าเมื่อก่อนแม่

เอาแต่ คิดอยากจะให้แกเป็นผู้เป็นคน ก็เลยเข้มงวดกับแก อยากจะ

ให้แกได้เติบโตไวๆ แบกรับภาระได้ สิ่งที่แม่ทำทั้งหมด แกก็อย่า

โทษแม่

เลยนะ……….

เขียวฉางคนก็รู้สึกเจ็บหัวใจขึ้นมา น้ำตาก็ไหลออกมาทั้งสองช้างโดยไม่รู้ตัว

ก่อนหน้านี้เขาไม่พอใจนายหญิงใหญ่มาโดยตลอด ว่าทําไม เอาแค่รักพี่ชาย ไม่รักตนเองเลย?

ทำไมเอาแต่ให้กำลังใจแต่พี่ชาย แต่ตนเอง ไม่ว่าจะทําอะไรก็ ผิดไปหมด?

เรื่องนี้ กลายเป็นปมในใจเขามาหลายปี

แต่ว่า วันนี้ได้เห็นแม่พูดร้องไห้ร้องห่มออกมา เขาก็รู้สึกได้ว่า ปมในใจนั้น เหมือนว่ามันจะผ่อนคลายลงไม่น้อยเลย…………..