บทที่ 2225

ตู้ไห่งการกล่าวโทษของซูโสบู่เต้า ไม่โมโห แต่กล่าวอย่าง สงบว่า “ซูโสว่เต้า ถ้าคุณรู้จักข้อบกพร่องของตัวเอง น่าจะรู้ว่า คุณกำลังไร้คุณธรรมอยู่ ถ้าในตอนนี้คุณยังยืนหยัดว่าคุณ คุณธรรมสูงส่ง ก็ช่างน่าผิดหวังยิ่งนัก

พูดพลาง ตู้ให้ซึ่งกล่าวต่อว่า “ความรักสิ่งนี้ ไม่ได้ใช้ปากเพื่อ ให้ได้มา แต่ต้องใช้การกระทำที่แท้จริงรักษาความสัมพันธ์ไว้ ฉัน ก็แค่เอ่ยถึงการหย่าร้าง คุณก็รู้สึกว่าฉันไม่เห็นแก่ความรู้สึก แต่ ลูกที่อยู่ด้านนอกของคุณ ยี่สิบกว่าปีเข้าไปแล้ว คุณปิดบังฉันมา นานขนาดนี้ หลายปีที่ผ่านมานี้ คุณเคยคิดถึงความรักฉันสามี ภรรยาของเราบ้างมั้ย?”

ซูโสบู่เต้าได้ยินดังนี้ ก็หดหูอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ทันใด

“ใช่…ตอนนี้กล่าวโทษให้ชิงไม่เห็นแก่ความรู้สึก แทบจะ เท่ากับกำลังตบหน้าของตัวเองอยู่เพราะ ผมเองคือคนนั้นที่ทำ ผิดจริงๆ แล้วเมื่อทำผิดก็ผิดมายี่สิบกว่าปี…

ในขณะที่เขาไม่รู้ว่าจะตอบไม่ชิงอย่างไร ไม่ซิงก็ถอนหาย ใจเบาๆ “เฮ้อ ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว ที่ฉันโทรหาคุณ ก็แค่อยาก หย่าให้เร็ว เพราะอนาคตฉันจะลงหลักปักฐานที่เมืองจินหลิง ต่อ ให้ไม่ลงหลักปักฐาน อย่างน้อยก็จะอยู่ที่เมืองจินหลิงช่วงหนึ่ง ดัง นั้นหย่าเร็ว ก็เพื่อคุณ คนอื่นจะได้ไม่นินทาคุณได้”

ตู้ไห่ซึ่งไม่ได้พูดละเอียดนัก แต่ซูโสบู่เต้าเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของเธอแล้ว

ความหมายของไพ่ซึ่งคือ เธออยากตั้งถิ่นฐานที่เมืองจีนหลัง แล้วถ้าคนของตระกูลใหญ่พวกนั้นที่เย่นจึงรู้เรื่องนี้เข้า ทุกคน ล้วนเดาออกว่าทำไมเธอจึงอยู่ที่เมืองจินหลิง พูดให้เคลียร์ ก็คือ เพื่อเย่ฉางอิง

ถ้าไม่ชิงกับซูโสว่เต้ายังเป็นสามีภรรยากัน แล้วไม่ทิ้งลง หลักปักฐานที่เมืองจินหลิงเพื่อเฉางอิง จะต้องกระทบหน้าตา ของซูโสว่เต้า ในระดับหนึ่งแน่นอน

แต่ถ้าหย่าร้างกันแล้ว สำหรับซูโสเต๋า อย่างน้อยๆก็ยังรักษา หน้าตาเอาไว้ได้บ้าง

ซูโสว่เต้าเกรี้ยวกราดมาก แต่ก็พูดคำพูดที่กล่าวโทษกับต่อ ต้านอะไรไม่ออก

ในใจเขาตระหนักได้ว่า ตัวเองไม่มีความเป็นไปได้ที่จะซื้อให

ชิงได้อีก ผู้หญิงคนนี้ได้ใจแข็งจะหย่าร้างกับตนแล้ว

เมื่อนึกถึงจุดนี้ ในใจเขาก็ยิ่งเกลียดเยฉางอิง

“ไอ้เหี้ยเย่ฉางอิง ไม่จบไม่สิ้นจริงๆเลยนะ!”

“มันตายมาตั้งหลายปีแล้ว ยังคงมีผลลึกๆกับตู้ไห่ชิงอยู่อีก”

“นี่ก็ว่าแล้ว ตอนนี้ถึงขั้นลากตู้ไห่ชิงไปเมืองจินหลิง!”

“ในสายตาของตู้ไห่ชิง คนที่ตายไปแล้วยี่สิบกว่าปีนี้ สำคัญ กว่าฉันมาก!”
ตู้ไห่งปลายสาย ไม่ได้ยินการตอบกลับของซูโสเจ้าอยู่นาน ก็ได้เอ่ยปากต่อว่า “ยังไงก็เคยเป็นสามีภรรยากัน จบกันดีๆเถอะ นะ”

ซูโสบู่เต้านิ่งไปพักใหญ่ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ” …คุณก็พูด แล้ว ยังไงก็เคยเป็นสามีภรรยากัน แล้วยังเป็นสามีภรรยากันมา หลายปี เรื่องนี้ผมขอเวลาคิดสักหน่อยก็แล้วกัน”

ตู้ให้ซึ่งอึมออกมา กล่าว “คุณคิดได้แล้วโทรหาฉันได้ตลอด เวลา แต่ละหน่วยงานของเล่นจิงล้วนมีความสัมพันธ์ เรื่องการ หย่าร้างนี้ เราทั้งสองไม่จำเป็นต้องไปทั้งคู่ เพียงแค่พวกเรา ตกลงกันให้ดี ต่างคนต่างส่งทนายไปจัดการเรื่องนี้

“ครับ” ซูโสว่เต้ากล่าว “ถ้าคิดได้แล้ว ผมจะติดต่อคุณเป็นคน แรกเลยครับ”

“ค่ะ งั้นแค่นี้นะคะ”

ช่วงบ่าย เยเฉันทานอาหารเที่ยงที่บ้าน กำลังเตรียมเอายาที่ ตัวเองกลั่นไว้ออกไป

เพราะตกลงกับฉันเอ้าเสงี่ยน ไปถึงบ้านของเธอก่อนเพื่อ แนะนำให้กับเธอ ดังนั้นเย่เฉินจึงเว้นเวลาช่วงบ่ายไว้ก่อนแล้ว

เพื่อสะดวกต่อนำยาไปด้วย เขาจึงได้บอกพ่อตาเซียวฉางควน ว่า “พ่อครับ ช่วงบ่ายมีแพลนอะไรมั้ย?”

เขียวฉางควนยิ้มพลางกล่าวว่า “ช่วงบ่ายฉันก็ยังไปสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด ตอนกลางคืนพวกเราต้องทาน ข้าวกับระดับสูงของซัทเทบีส์”