ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2218



บทที่ 2218

“ตงเสงี่ยน ขอแค่เธอยอมที่จะออกจากเหากรุ๊ป แล้วมาเข้า ร่วมบริษัทของฉัน มาเป็นคนรักรองประธานให้กับฉัน แล้วฉันก็ จะได้ให้คนใช้เครื่องบินส่วนตัวของฉันไปนำไตมาให้เธอ วันนี้ เธอตอบตกลงกับฉัน พรุ่งนี้คุณลุงก็จะได้เปลี่ยนไตใหม่แล้ว เธอ ว่าเป็นยังไงล่ะ?”

“นายมันหน้าไม่อาย!” หวังตงเสงี่ยนกัดฟันกรอด เอ่ยด้วย ความโมโห “Walter นี่นายแตกต่างอะไรกับการถือโอกาส เติมคนอื่นตอนเดือดร้อน?! อีกอย่างนายก็แต่งงานมีลูกไปตั้ง นานแล้ว นายทำแบบนี้ มันยุติธรรมกับเมียกับลูกนายงั้นเหรอ?”

Walter เบ้ปาก เอ่ยขึ้นด้วยความไม่ใส่ใจ “คนอย่างฉัน การ แต่งงานก็เป็นแค่การทำตามคำสั่งของตระกูล ตระกูลให้ฉัน แต่งงานกับใคร ฉันก็จะแต่งกับคนนั้น ขอแค่ฉันแต่งงานกับผู้ หญิงที่พวกเขาให้ฉันแต่งด้วย พวกเขาก็จะไม่ได้เข้ามาก้าวก่าย ชีวิตส่วนตัวของฉันอีกแล้ว”

สิ้นเสียง เขาก็ยิ้มถากถางอย่างไม่สนใจอันใดอีกครั้ง เอ่ยว่า “สำหรับลูก นั่นยิ่งไม่ต้องสนใจเข้าไปใหญ่ ตอนนี้พวกเขายังเล็ก อยู่ รอให้พวกเขาเติบโตขึ้นมา ฉันจะให้พวกเขาได้รับรู้ว่าเงิน สําคัญกว่าสิ่งอื่นใด ถึงเวลานั้น พวกเขาก็สามารถเข้าใจฉันใน ตอนนี้แล้ว”

ขณะที่เอ่ยอยู่ Walter ก็นึกอะไรบางอย่างออก รีบเอ่ยขึ้นว่า“อ้อ จริงสิ ถ้าเธอมาเป็นคนรักของฉัน ก็จะต้องมีลูกให้ฉันด้วยนะ ถึงยังไงปกติแล้วฉันก็ไม่ชอบทำการป้องกันอะไรอยู่แล้ว อีก อย่าง ฉันก็อยากได้ลูกที่เป็นลูกครึ่งมาโดยตลอด เพียงแค่ เสียดายที่ธรรมเนียมของตระกูลคือต้องการให้สายเลือดบริสุทธิ์ น่าปวดหัวจริงๆ …

เอ่ยถึงตรงนี้ Walter ก็หัวเราะขึ้นมา และเอ่ยด้วยความ ลำพองใจ “แต่ก็นะ ถ้าเป็นลูกลับๆ ไม่ข้องเกี่ยวกับการสืบทอด สมบัติในบ้านละก็ พวกเขาก็จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่สืบสาวราว เรื่องเยอะแล้ว”

หวังตงเสงี่ยนตะโกนเสียงดัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเกรี้ยว กราด “Walter ฉันคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่านายจะเป็นคนในคราบ สัตว์เดียรัจฉานที่หน้าไม่อายขนาดนี้!

Walter หัวเราะเสียงดัง เอ่ยว่า “Come On ตงเสงี่ยน ทุกคน ต่างก็เป็นผู้ใหญ่โตเต็มวัย รักษาหน้าตาตัวเองไปมีประโยชน์ อะไร? เธอดูคนที่ปากก็บอกว่ามีคุณธรรมจริยธรรมพวกนั้นสิ คน ไหนที่ไม่เป็นหญิงชายโฉด ชายชู้หญิง โฉดเต็มอกกัน?”

“ถ้าเธอไปกับฉัน มาทำงานที่บริษัทฉัน ใช้ประสบการณ์ด้าน

อสังหาริมทรัพย์ที่เธอสั่งสมมาตอนอยู่ที่เหากรุ๊ป รวมถึง

ข่าวสารลับที่รับรู้ในตี้เหากรุ๊ป มาช่วยฉันขยายตลาดของหัวเซีย

งั้นฉันก็จะให้เงินเดือนเป็นสองเท่าจากที่เธอได้กับเหากรุ๊ป และ นอกจากนี้ยังให้เงินโบนัสเธอปีละห้าล้านด้วย “เมื่อเป็นแบบนี้ รายรับในหนึ่งปีของเธอ ก็จะถึงสิบ ยี่สิบล้านแล้ว!”

“ถ้าเธอสามารถแอบล้วงกิจการของเหากรุ๊ปอย่างลับๆ ให้ ฉันจนหมดได้ ให้ฉันยึดเหากรุ๊ปมารวมกับบริษัทตนเอง ใน ราคาที่ต่ำกว่าห้าหมื่นล้านได้ งั้นฉันก็จะให้เธอร้อยล้าน ในรวด เดียว!”

“ยังมีที่ดีกว่านี้ด้วยนะ ถึงเวลานั้น ห้องทำงานของพวกเราสอง คนก็จะอยู่ห่างกันแค่กำแพงกั้น จากนั้นพวกเราก็จะแอบทำให้ ห้องสองห้องเชื่อมถึงกันได้ ทำประตูลับขึ้นมา สร้างตู้หนึ่งหลัง นอกประตูลับ แบบนี้ก็จะไปห้องทำงานของอีกฝ่ายได้โดยไม่มี ใครรับรู้แล้ว!”

“เมื่อเป็นแบบนี้ เวลาที่ทำงานฉันก็สามารถแอบไปห้องทํางาน เธอได้ตามใจชอบ ร่วมทำเรื่องสุขสมด้วยกันกับเธอ ช่างเป็น เรื่องที่เพอร์เฟกต์อะไรแบบนี้? หรือเธอไม่หวั่นไหวเลยสักนิดเห รอ?”

หวังตงเสงี่ยนถอยหลังไปหนึ่งก้าว เดินอ้อม Walter ไปยัง ประตูห้อง และเปิดประตูออก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “Walter ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย ขอความกรุณาใสหัวออกไป จากที่นี่!!!”

Walter ยิ้มอย่างเย็นชา “ตงเสงี่ยน เธอให้ฉันไสหัวไป ฉัน ไสหัวไปเมื่อไรก็ได้ แต่ว่าพ่อของเธอ ดูเหมือนจะอดทนต่อไปได้ ไม่นานแล้วนะ เพราะงั้นฉันขอแนะนำว่าให้เธอพิจารณาเงื่อนไข ของฉันให้ดีๆ อีกครั้ง
หวังตงเสงี่ยนกัดฟันกรอด เอ่ยว่า “ฉันไม่มีทางพิจารณา! นาย อย่ามาเพ้อฝันอยู่ที่นี่อีกเลย! รีบไสหัวออกไปซะ ไม่งั้นฉันจะโทร แจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”

Walter ผายมือออก เบ้ปากเอ่ยว่า “โอเค โอเค เธออย่าเพิ่ง ใจร้อนขนาดนั้น แม้ว่าอาการป่วยของพ่อเธอจะหนักหนามาก แต่เธอน่าจะยังมีเวลาอีกหนึ่งเดือน ในการพิจารณา ช่วงนี้ฉันอยู่ที่ จินหลงตลอด ถ้าเธอคิดตกแล้ว ก็ติดต่อฉันได้ตลอด!”

สิ้นเสียง เขาก็จัดระเบียบเนกไทชุดสูท กะพริบตาราวกับเข้า หยอกให้หวังดงเสงี่ยน ยิ้มพร้อมเอ่ยขึ้นว่า “ที่รัก งั้นผมกลับก่อนนะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ