บทที่ 2175

หม่าจงเหลียงเห็นหลิวจงฮุยไม่พูดอะไรสักคำเป็นเวลานาน ดัง นั้นเขาจึงเดินไปข้างหน้าและใช้เท้าเตะไปด้วยความโกรธและค่า ว่า “เหี้ย! สุนัขอย่างคุณที่มองข้ามความหวังดีของผู้อื่น อาจาร ย์เย่จะให้คุณมีทางรอด แม่งฉิบหายคุณยังไม่รีบกราบขอบคุณ อีก? ถ้ารอถึงตอนที่ส่งคุณไปเป็นอาหารในคอกสุนัขของท่านหง ห้า คุณร้องไห้ก็จะไม่มีน้ำตา

เมื่อหลิวจงฮุยได้ยินประโยคนี้ เขาตกใจจนตัวสั่น

ในแวดวงกลุ่มอิทธิพลมืดของเมืองจินหลิง ไม่มีใครไม่รู้จัก คอกเลี้ยงสุนัขของท่านหงห้า

ว่ากันว่าในนั้น มีสุนัขต่อสู้ที่ดุร้ายหลายสิบตัวหรือหลายร้อย

ตัวเลยทีเดียว

แล้วยังมีคนบอกอีกว่า ท่านหงห้าได้โยนศัตรูเข้าไปในคอก สุนัขไปไม่น้อย

ถ้าหากถูกส่งไปยังคอกสุนัขจริง ๆ ไม่ต้องบอกว่าจะมีชีวิตรอด แม้แต่ศพก็เละเทะไปหมด…

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิวจงฮุยรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมาก

พูดตามตรง ถ้าให้เขาเป็นบ่อย ก็ฆ่าตนเองให้ตายเสียจะดี กว่า
อย่างไรก็ตาม หากจะให้เขาตายจริง ๆ เขาก็ไม่มีความกล้าที่ 7 จะตาย

เขาสะอึกสะอื้นและอุทานอยู่ในใจ “แม้ว่าการเป็นบ่อยจะ อับอายขายหน้า และชีวิตจืดชืดไร้รสชาติ แต่ท้ายที่สุด การมี ชีวิตอยู่นั้นย่อมดีกว่าตาย….

“ถ้าหากตนเองเอาหัวหัวโขกพื้นคอนกรีตตายอยู่ตรงนี้จริง ๆ

แต่เขาก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ…

“ยิ่งไปกว่านั้น อาจารย์เที่อยู่ตรงหน้า เป็นคนที่ตนเองไม่ สามารถจะโต้แย้งได้

“แม้แต่ท่านหงห้ายังปฏิบัติต่อเขาด้วยความนอบน้อม แล้วคน อย่างตนเองอยู่ต่อหน้าเขานั้นก็เป็นได้แค่คนไร้ประโยชน์ ตอนนี้ เขายินยอมที่จะไว้ชีวิตตนเอง และให้ตนเองไปเป็นบ่อยที่ KTV ถือว่าให้ความเมตตาแล้ว ถ้าตนเองไม่รีบตกลง ถ้าเกิดเขา เปลี่ยนใจขึ้นมา งั้นตนเองคงต้องตายแน่นอน…

ดังนั้นหลิวจงฮุยจึงรีบกล่าวอย่างตื้นตันว่า “อาจาร เย…..ขอบคุณที่คุณไว้ชีวิตผม…..ผมหลิวจงฮุยจะปฏิบัติตามคำ สั่งของคุณ และเป็นบ่อยที่ KTV ด้วยความซื่อสัตย์และตั้งใจ ทำงานเพื่อหาเงินชำระดอกเบี้ยคืนให้คุณ……..

จากนั้น เขาก็รีบกล่าวต่อไปว่า “อาจารย์เย่ ขอบัญชีธนาคาร หน่อย ผมจะโอนเงินทั้งหมดสามล้านกว่าหยวนให้คุณ ก่อน…..อีกห้าล้านที่เหลือ หลังจากที่ผมเป็นบ่อยแล้วจะทยอย คืนให้…..”
เมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้ยอมรับการลงโทษของเขา เย่เฉินพยัก หน้าด้วยความพึงพอใจ และกล่าวอย่างเย็นซาว่า “เงินที่คุณหา มาได้คือเงินที่มาจากน้ำพักน้ำแรงอย่างยากลำบากของผู้หญิง เหล่านั้น และทั้งหมดเป็นเงินมืดที่หามาโดยไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ถ้าผมเอาเงินของคุณไป นั้นก็หมายความว่า ผมได้กลายเป็นส่วน หนึ่งที่ทำร้ายผู้หญิงไปด้วย”

หลิวจงฮุยรู้สึกปีติเป็นอย่างมาก เมื่อได้ยินว่าเเฉินไม่ ต้องการเงินของตนเอง

ไม่สำคัญว่าจะเป็นบ่อย ขอแค่สามารถรักษาเงินสามล้านกว่า

ไว้ได้ อย่างน้อยตนเองก็สามารถมีชีวิตที่ดีได้

แต่ก่อนที่เขาจะดีใจออกมา เยเงินกล่าวกับเซียวเวยเวยว่า “เวยเวย ผมมีงานจะมอบหมายให้คุณ

เซียวเวยเวยอยู่ด้านข้างตลอด เฝ้าดูว่าเเฉินจะกำหนดชะตา กรรมของหลิวจงฮุยและเฉินเสี่ยวเฟยอย่างไร และเธอรู้สึก เลื่อมใสศรัทธาเขาอยู่ในหัวใจจนถึงที่สุดแล้ว และแววตาที่มอง เขานั้น ราวกับแววตาที่มองเทพพระเจ้า

ตอนนี้ เย่เฉินบอกว่ากำลังจะมอบหมายงานให้ตนเอง เธอ รู้สึกปลื้มใจและกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “พี่เขย คุณมีอะไรก็สั่งมา ได้อย่างเต็มที่ เวยเวยจะทำจนสุดความสามารถ!!

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผม ต้องการให้คุณไปดูแลบริษัทมารยาทช่างเหมย ต่อไปนี้ให้คุณ ดูแลรับผิดชอบบริษัทนี้ วันนี้ให้หลิวจงฮุยโอนหุ้นทั้งหมดของบริษัทนี้ให้เป็นชื่อของคุณ

“ต๊ะ?!” เซียวเวยเวยกล่าวด้วยความประหลาดใจ “พี่…… ….คุณให้ฉันดูแลบริษัทมารยาทช่างเหม่ย? แต่……..แต่ฉัน เขย….. ไม่รู้วิธีการบริหารบริษัท…..