บทที่ 2153

อันที่จริงเย่เฉินยังไม่ทันได้เห็นรูปร่างอันเซ็กซี่ของซูรั่วหลี อย่างชัดเจนเลย เธอก็ปิดประตูห้องไปแล้ว

ซูรั่วหลีในเวลานี้ เธอรู้สึกเขินอายมากๆ เธอรีบหาเสื้อคลุม อาบน้ำและสวมมันทันที และเธอก็หน้าแดงแล้ววิ่งกลับมาเปิด ประตู

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเเฉิน ทำให้แก้มทั้งสองข้างของเธอยิ่ง แดงก่ำมากขึ้น เธอพูดด้วยความเขินอาย “ฉันต้องขอโทษคุณ ชายเย่จริงๆ เมื่อสักครู่ฉัน…เมื่อสักครู่ฉันแต่งตัวไม่สุภาพขณะ เปิดประตู…”

ถึงแม้ซูรั่วหลีจะเป็นยอดฝีมือเต่าที่โหดเหี้ยม แต่ในด้าน ความรัก เธอยังคงเป็นสาวน้อยที่ไม่เคยผ่านเรื่องความรักและไม่ เคยมีคนรักมาก่อน

ดังนั้น เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเเฉิน เธอรู้สึกเขินอายมากๆ ทำให้เธอดูไม่เหมือนกับยอดฝีมือเต่าเลย

ในเวลานี้เย่เฉินก็รู้สึกเขินอายเหมือนกัน

ซูรั่วหลีก็เหมือนกับผู้หญิงที่เซ็กซี่และตรงไปตรงมาอย่างฉันเอ้ เสงี่ยน เพราะพวกเธอต้องฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา ทำให้พวกเธอ สองคนมีรูปร่างที่เซ็กซี่มากๆ ดังนั้นเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน และเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้ฉันได้เห็นรูปร่างเซ็กซี่ของเธอมันช่างเป็นบุญตามากๆ

แต่ฉันเอ้าเสงี่ยนไม่ได้มีนิสัยเย็นชาเหมือนกับซูรั่วหลี

ถ้าพูดตรงๆ หลังจากสนิทกับฉันเข้าเสงี่ยนแล้ว เธอก็จะ เหมือนกับสาวน้อยนิสัยดีและน่ารัก เป็นผู้หญิงที่ผู้ชายทุกคนต้อง ชอบ

แต่บนตัวของซูรั่วหลีกลับไม่มีความรู้สึกแบบนั้นเลย

ไม่ใช่เพราะเธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเมื่ออยู่ต่อหน้าเเฉิน อันที่จริงภาพลักษณ์ของเธอเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ ทำได้เพียง ชื่นชมอยู่ไกลๆและห้ามพูดจาลวนลาม และเธอมักจะทำให้ผู้ชาย ส่วนใหญ่รู้สึกถึงความเย็นชาและอันตราย

หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว เย่เฉินก็เอ่ยปากถามซูรั่ว “คุณหนูซู พักอยู่ที่โรงแรมนี้ คุณรู้สึกพอใจไหม?”

ซูรั่วหลีรีบพูดทันที “ฉันพอใจมากๆ…ฉันได้ยินว่าที่นี่เป็น โรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองจีนหลัง คิดไม่ถึงว่าคุณชายเย่จะเป็นคน ที่ขี้เกรงใจขนาดนี้…ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้คุณต้องลำบาก…”

เย่เฉิน โบกมือ “มันไม่ใช่เรื่องที่ลำบากอะไรขนาดนั้น เพราะ โรงแรมนี้มีเหล่าเฉินเป็นคนดูแลจัดการทั้งหมด บอกให้เขา เตรียมห้องพักไว้สองสามห้อง มันก็เป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ

ซูรั่วหลีพึ่งตระหนักได้ว่าเยเฉันยังยืนอยู่หน้าประตู ดังนั้นเธอก็ เลยรีบหลีกทาง และทำท่าทางเชิญชวนและพูดว่า “คุณชายเย่ เชิญเข้ามานั่งในห้องก่อน!!
เย่เฉินพยักหน้าและเดินเข้าไปในห้อง

เนื่องจากเป็นห้องชุดเอ็กเซ็กคูทีฟ ดังนั้นซูรั่วหลีก็เลยเชิญเย่ เฉินนั่งลงที่โซฟาในห้องนั่งเล่น

เย่เฉินพึ่งนั่งลง เธอก็รีบหยิบใบชาที่โรงแรมจัดไว้ให้ และชง น้ำชาหนึ่งแล้วยื่นไปให้เย่เฉิน พูดด้วยความสุภาพ “คุณชายเย่ เชิญดื่มน้ำชา”

เยเฉินหัวเราะเบาๆ และกล่าวคำขอบคุณ หลังจากนั้นก็เอ่ย ปากพูด “ไม่ทราบว่าคุณหนูซูได้ดูทีวีบ้างไหม?

“ไม่ได้ดูเลย” ซูรั่วหลีมีสีหน้าที่ไม่เป็นธรรมชาติและลูบเส้นผม ของตัวเอง พูดตะกุกตะกักว่า “ฉัน…เมื่อคืน…อันที่จริงเมื่อ คืน…ฉันหลับไม่ค่อยสนิทเลย ฉันนอนหลับจริงๆตอนเช้าตรู่ หลัง จากตื่นนอนก็ฝึกฝนทันที หลังจากนั้นไม่นานคุณก็มาถึง…

เย่เฉินพยักหน้าและพูด “ฉันจะอธิบายให้คุณฟังคร่าวๆ เมื่อ คืนสํานักงานความมั่นคงแห่งชาติของญี่ปุ่นได้ออกประกาศเรื่อง หนึ่ง ในประกาศได้เปิดโปงว่าซูเฉิงเฟิงที่เป็นคุณปู่ของคุณได้ ร่วมมือกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น”

ซูรั่วหลีมีสีหน้าที่โกรธเคืองเล็กน้อยและพูด “เขาไม่ใช่ของ ฉัน…ฉันไม่มีคุณปู่ที่เป็นคนแบบนี้…”

เย่เฉินพูด:”ฉันเข้าใจความรู้สึกในตอนนี้ของคุณ”