บทที่ 2137

เสียงถอนหายใจของเฉินหัว ทำให้สีหน้าท่าทางของทุก คน ในที่นี้ กลายเป็นค่อนข้างเสียดายไม่มากก็น้อย

นายหญิงใหญ่รีบหยิกเอวของเขาหนึ่งที และพูดกระซิบ ต่อว่า: “คุณนี่นา ประเด็นไหนไม่ควรยกขึ้นพูดก็พูดประเด็นนั้น จริงๆ รีบพาลูกๆเข้าไป เตรียมตัวทานอาหารได้แล้ว!”

ตู้เจิ้นหัวถอนหายใจพูดว่า “โธ่เอ๊ย ไห่ซิงก็โตขนาดนี้แล้ว เธอ ยอมรับหลายสิ่งหลายได้มากกว่าพวกเรา สิ่งที่ฉันพูดก็มาจาก ก้นบึ้งของหัวใจ ไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงเกินไป

ให้ชิงที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “แม่ค่ะ เรื่อง ของครั้งนี้ หนูไม่โกรธเลยสักนิดจริงๆ และก็ไม่รู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นแม่ไม่จำเป็นต้องอ่อนไหวเกินไป”

คุณนายใหญ่ตู้ดูประหลาดใจ “ไห่ซิง โสว่เต้าปิดบังลูกมา เป็นเวลาหลายปี ลูกก็ไม่โกรธเลยสักนิดเหรอ?”

ตู้ไม่ชิงพูดอย่างจริงว่า: “ไม่โกรธ แต่กลับรู้สึกโล่งใจแล้ว”

ตู้เจิ้นหัวพูดด้วยรอยยิ้ม: “เป็นเรื่องที่ดี! โล่งใจเป็นเรื่องที่ดี พูดความในใจ หลายปีมานี้ พ่อรู้สึกมาโดยตลอดว่าลูกไม่มี ความสุข ตอนนี้ลูกสามารถเดินออกมาได้ พ่อดีใจแทนลูก!”

ตู้ไม่ชิงพยักหน้าอย่างจริงจัง และพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยว่า “ขอบคุณค่ะพ่อ!”
ตู้เจิ้นหัวหัวเราะเสียงดัง และรีบกวักมือเรียกว่า “ไปๆๆๆ กิน ชาบูกัน! ให้เฟิง เดี๋ยวพวกลูกสามหนุ่มดื่มชากับพ่อสักหน่อย!

ตู้ให้เฟิง ในฐานะลูกชายคนโตของตระกูลพยักหน้าพูดโดย ไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า “ได้ครับพ่อ! คืนนี้พวกเราสามหนุ่มจะดื่ม กับพ่อดีๆหลายถ้วย!”

ตู้ไฟผิงพี่สาวของไปชิงที่อยู่ข้างๆก็รีบพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อค่ะ ในบ้านยังมีไวน์แดงอยู่หรือเปล่า? พวกเราสามสาวก็จะ มกับพ่อสักหน่อย!”

ตู้ไม่เหมยน้องหกพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ดีจังเลย พ่อค่ะ หนูกับพี่

ใหญ่และพี่รองก็ดื่มกับพ่อสักหน่อย!

ตู้เจิ้นหัวมีความสุขมากในทันที และพูดด้วยรอยยิ้มอย่างเบิก บานใจว่า “เอาล่ะ! พวกลูกสามสาวไม่ได้กลับมาคืนก่อนตรุษจีน พวกเราก็ถือซะว่าวันนี้เป็นวันตรุษจีน

ตู้ไม่เหมยรีบพูดว่า “พ่อค่ะ ตอนตรุษจีนพวกเราก็อยากจะมา อยู่กับพ่อ แต่ว่าพ่อพูดอะไรก็ไม่ยอม…

ตู้เจิ้นหัวพูดอย่างจริงจังว่า “ลูกแต่งงานไปที่ตระกูลเงิน เป็น

ลูกสะใภ้ของตระกูลเงิน ตรุษจีนควรอยู่ฉลองกับพ่อแม่สามี พี่

สาวสองของลูกก็เหมือนกัน นี่เป็นกฎเกณฑ์ พี่ชายทั้งสามของ

ลูกก็มาอยู่ฉลองตรุษจีนกับพ่อและแม่ของลูก ถ้าพวกลูก

สามพี่น้องก็มา งั้นคนอื่นเขาก็จะพูดได้ว่าตาแก่อย่างพ่อไม่รู้จัก

กาลเทศะ อะไรก็เอาแต่คิดถึงที่บ้านของตัวเอง

ตู้ไห่เหมยรีบพูดว่า: “รู้แล้วค่ะพ่อ หนูคุยกับเงินซือหลงเรียบร้อยแล้ว ปีหน้าก่อนคืนตรุษจีนจะกลับมาฉลองกับพ่อ

ตู้เจิ้นหัวพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถึงเวลานั้นค่อยว่ากัน ดูความ หมายของเสี่ยวเงิน ถ้าเขาไม่ยินยอม ลูกก็อย่าได้ดึงดัน

ต่อจากนั้น ลูกชายทั้งสามคนลูกสาวทั้งสามคนของตระกูล ก็เดินไปที่ห้องอาหารพร้อมกับผู้สูงอายุทั้งสองคน

ในห้องอาหารเวลานี้ พ่อครัวของที่บ้านวางหม้อทองเหลืองที่ สวยงามไว้บนโต๊ะหนึ่งใบ ตรงกลางหม้อมีเปลวไฟของถ่านแดง ข้างนอกต้มซุปใสอยู่หนึ่งหม้อ บนโต๊ะอาหารวางเต็มไปด้วยเนื้อ แกะหลากหลายอย่างที่นั่นออกมา

คนเล่นจึงให้ความพิถีพิถันกับการทานเนื้อแกะเป็นอย่างมาก โดยพื้นฐานไม่ทานเนื้อแกะม้วนที่ตัดด้วยเครื่องตัดในร้าน อาหารหม้อไฟ แต่จะทานเนื้อแกะสดที่ใช้มือหั่นล้วนๆ

เนื้อแกะหั่นด้วยมือมีความพิถีพิถันเป็นอย่างมาก ตามชิ้นส่วน ต่างๆของเนื้อแกะที่แตกต่างกัน มีชื่อเรียกหลากหลาย ตัวอย่าง เช่นเนื้อสมองส่วนบนเนื้อสันในเนื้อขาหน้าเนื้อขาหลังและเนื้อสัน เอว

เนื้อที่แตกต่างกัน ยังมีวิธีการหั่นที่แตกต่างกัน ขนาดและ ความหนาแตกต่างกัน สำนวนการพูดมากมาย

ตระกูลไม่ค่อยอวดความมั่งคั่ง และก็ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิต ฟุ่มเฟือยและสิ้นเปลืองของคนรวยที่ชอบโอ้อวด แต่ว่าทั้ง ครอบครัวเป็นคนที่พิถีพิถันเป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่พวกเขา พิถีพิถันไม่ใช่หรูหราฟุ่มเฟือยไม่ใช่ราคาแต่เป็นรสชาติกับแก่นแท้

ก็ยกตัวอย่างเรื่องการกินมาพูด ปากของคนในตระกูล แต่ละ คนนั้นเรื่องมากกว่ากันมาก

แป้งทอดของร้านหน้าปากซอย ทั้งครอบครัวทานมาสิบปีก็ไม่ เคยเบื่อ แต่เกิดเปลี่ยนเป็นร้านอาหารที่มีฝีมือแย่กว่ากันเล็กน้อย แม้ว่าความแตกต่างจะเล็กน้อยก็ตาม พวกเขาก็รู้สึกว่ายากที่จะ กลืนลงไป

คุณท่านตู้ตลอดชีวิตไม่ติดอะไรที่ไม่ดี ก็แค่ชอบสูบบุหรี่