บทที่ 2133

ความคิดที่ไม่ชิงอยากจะไปเที่ยวที่เมืองจินหลิง ฝังอยู่ในกัน

บึ้งของหัวใจมาเกือบยี่สิบปีแล้ว ตั้งแต่ที่เยฉางอิงคู่สามีภรรยาเสียชีวิต เธอก็อยากจะไปเที่ยว ที่เมืองจินหลิง เนื่องจากว่านั่นเป็นสถานที่ที่สุดท้ายที่เยฉางอิง

เสียชีวิต

ในฐานะผู้หญิงที่รักเขามาครึ่งค่อนชีวิต เธอหวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าจะไปเที่ยวเดินเล่นที่เมืองจินหลิง ค่อยใช้ชีวิตอยู่สักพักหนึ่ง พยายามตามร่องรอยที่เยฉางอิงเคยอยู่ในเมืองจีนหลัง

แต่ทว่า ในฐานะผู้หญิงที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ค่านิยมทาง ศีลธรรมของเธอตักเตือนเธอเสมอว่าไม่ควรไปที่เมืองจินหลิง เพราะว่าแบบนั้นไม่ยุติธรรมต่อสามีของตัวเองจริงๆ

แอบไปที่ไหว้เยฉางอิงที่หลุมฝังศพของตระกูลเย่ ก็เป็นเรื่องที่ ภายในใจของตู้ไม่ชิงรู้สึกผิดมากที่สุดต่อซูโสบู่เต้า ถ้าไปที่เมือง จินหลิงอีก ค่อนข้างไม่เหมาะสมจริงๆ

แต่ว่าตอนนี้ เธอไม่มีข้อจำกัดทางศีลธรรมนั่นแล้ว

ตัวของซูโสว่เต้าเองนอกใจก่อน ได้ทำลายข้อตกลงสุภาพ บุรุษระหว่างเธอกับซูโสบู่เต้าแล้ว ในเมื่อเป็นแบบนี้ ตัวเองก็ไม่ จําเป็นต้องถูกเหตุผลใดผูกมัดอีก ถึงเวลาที่ตัวเองจะไปเที่ยว หาความปรารถนาที่เมืองจินหลิงสักที
เมื่อซูจือหยูได้ยินว่าแม่พูดว่าจะไปเมืองจีนหลิง ก็พูดอย่างมี ความสุขในทันทีว่า: “แม่ค่ะ! หนูกับพี่ชายตั้งใจว่าจะไปที่เมืองจิ นหลังพอดี! พวกเราไปด้วยกันดีกว่าค่ะ!”

ตู้ไม่ชิงถามด้วยความสงสัยว่า “พวกลูกไปที่เมืองจีนหลัง ทำไม? ทำไมไม่เคยได้ยินพวกลูกพูดถึงเลย?”

ซูจือเฟยรีบพูดว่า: “แม่ครับ ผมจะไปที่เมืองจินหลิงเพราะ ความต้องการทางธุรกิจของบริษัท บังเอิญว่าจะพาคือหยไปเที่ยว เล่น ถ้าแม่ก็จะไป งั้นผมก็จะจัดเตรียมเครื่องบินและโรงแรม!

ตู้ไม่ชิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องจัดเตรียม โรงแรม คุณตา ของพวกลูกมีคฤหาสน์อยู่ที่เมืองจินหลิงหลังหนึ่ง หลายปีมานี้มี คนดูแลมาโดยตลอด พวกเราไปพักที่นั่นกันเถอะ”

ซูจือหยูถามด้วยความประหลาดใจ “แม่ค่ะ คุณตามีคฤหาสน์ ที่เมืองจินหลิง ทำไมหนูไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ?”

ตู้ให้ชิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อของลูกค่อนข้างมีข้อห้ามกับ เมืองจินหลิงสถานที่แห่งนี้ ดังนั้นหลายปีมานี้ก็ไม่ได้พาพวกลูก ไปที่เมืองจินหลิง เรื่องของคฤหาสน์พวกลูกก็ย่อมไม่รู้เป็น ธรรมดา”

จากนั้น ตู้ไห่ชิงพูดแนะนำว่า “คุณตาพวกลูกอยู่ที่คฤหาสน์ เก่าในเมืองจินหลิงนั้นเกินความคาดหมาย อยู่ที่ข้างๆ ทำเนียบประธานาธิบดี คฤหาสน์หลังนั้นมีอยู่มาตั้งแต่สมัยรา ชวงศ์หมิง จนถึงราชวงศ์ชิงสมัยและสาธารณรัฐจีน หลายปีที่ ผ่านมานี้ทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นล้วนเป็นคนใหญ่คนโต ในปี1970 คุณปู่ของคุณใช้เงินเป็นจำนวนมากซื้อไว้ เขาและคุณยาย ของพวกลูกจะไปอยู่ที่นั่นเป็นครั้งคราว”

เมื่อซื้อเฟยได้ยินว่าพ่อของค่อนข้างมีข้อห้ามต่อเมืองจินหลิง

ก็นึกถึงเรื่องราวในปีนั้นขึ้นมาทันที เขาเคยได้ยินเรื่องราวบางอย่างในปีนั้น รู้ว่าเยฉางอิงที่แม่รัก

มากที่สุดในปีนั้น ก็ตายอยู่ที่เมืองจีนหลัง

ดังนั้น ในใจของเขาก็ค่อนข้างสับสนในทันที

ในเวลานี้ ซูจือหยูที่อยู่ข้างๆก็พูดโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า “แม่ คืนนี้แม่ไปพักผ่อนให้สบายที่บ้านคุณตาก่อน พรุ่งนี้ตอนเช้า พวกเราก็ไปที่เมืองจินหลิง!”

ตู้ไห่ชิงพูดว่า: “เอาล่ะ พวกลูกสองคนก็ไม่จำเป็นต้องพูดคุย กับพ่อของลูกเกี่ยวกับเรื่องของแม่และเขาแล้ว นี่เป็นเรื่อง ระหว่างพวกเราสองคน ไม่ว่ายังไงก็ตาม ก็ส่งผลแค่ความ สัมพันธ์ระหว่างแม่กับเขา แม่กับพวกลูก หรือว่าเขากับพวกลูก ไม่มีทางได้รับผลกระทบใด เข้าใจมั้ย?”

ซูจือเฟยและซูจือหยูตอบกลับอย่างพร้อมเพรียงว่า “เข้าใจ แล้วแม่…”

ตู้ไม่ชิงถึงได้พูดด้วยความพอใจว่า “เอาล่ะ แม่ถึงบ้านคุณ ยายของพวกลูกแล้ว ไม่คุยกับพวกลูกแล้ว”