บทที่ 2132

เกรงว่าเปลี่ยนเป็นวัยรุ่นอายุยี่สิบกว่าคนไหนก็ตาม ตอนที่ ได้ยินว่าพ่อยังมีลูกสาวนอกสมรสคนหนึ่ง ก็เป็นเรื่องยากที่จะ ยอมรับความจริงแบบนี้ในทันที

โดยเฉพาะซูจือหยู

เธอเหมือนกับตู้ไซึ่งแม่ของเธอ เกลียดความไม่ถูกต้องทาง ความรู้สึกอย่างจริงจัง

แม้ว่าจนถึงตอนนี้เธอจะไม่เคยความรักที่ถึงขั้นคบหาดูใจเป็น แฟนกัน แต่ถ้าหากเรื่องแบบนี้เกิดกับเธอ เธอก็จะต้องเหมือนกับ แม่แบบนั้นอย่างแน่นอน หย่ากับสามีอย่างเด็ดขาด ไม่มีความ ลังเลสักนิด

ดังนั้น แม้ว่าเป็นเรื่องยากมากที่เธอจะยอมรับความจริงนี้ใน ชั่วขณะหนึ่ง แต่กลับสนับสนุนการตัดสินใจทั้งหมดของแม่อย่าง ไม่มีเงื่อนไข

ซูจือเฟยอยู่ตรงจุดนี้ ค่อนข้างมีลัทธิผู้ชายเป็นใหญ่อยู่ไม่มาก น้อย

เขารู้สึกว่า ผู้ชายฐานะอย่างพ่อแบบนี้ แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะ

ซื่อสัตย์ต่อการแต่งงานไปตลอดชีวิต

ผู้ชายที่ร่ำรวยมากที่สุด อย่างน้อยมักไม่ค่อยพอใจกับคู่นอน ต่างเพศเพียงคนเดียว ดังนั้นพูดจาหยอกล้อแทะโลมสาวอยู่ข้างนอกเป็นครั้งคราว ความจริงก็เป็นเรื่องธรรมดา

เนื่องจากว่าเขาตั้งแต่เด็กก็เติบโตอยู่ในแวดวงสังคมชนชั้นสูง อยู่ในแวดวงนี้เห็นผู้ชายมากมายมีโอกาสก็เล่นสนุกบ้างเป็นครั้ง คราว

มีลูกชายนอกสมรสลูกสาวนอกสมรส อยู่ในแวดวงนี้หาได้ ถมเถไปจริงๆ และก็เป็นเรื่องที่เห็นจนชินตามาตั้งนานแล้ว

เขาเคยเห็นที่สุดยอดมากที่สุด คือมหาเศรษฐีที่ทำอินเทอร์เน็ต หาผู้หญิงจำนวนมากมายมาคลอดลูกให้กับเขามากมาย ไม่มี อะไรก็เข้าสังคม โอ้อวด

ดังนั้น เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ถ้าหากเรื่องที่พ่อเพียงแค่นั้นมี อะไรกับบอดี้การ์ดข้างกายของเขาคืนเดียวแล้วมีลูกสาวคนหนึ่ง ซูจือเฟยรู้สึกว่าพ่ออยู่ในแวดวงนี้แล้ว เปรียบกันแล้วค่อนข้างที่ ถ่อมตนและค่อนข้างให้ความสำคัญกับครอบครัวแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงในแวดวงนี้ อันที่จริงแล้วก็เห็นเรื่องนี้จน ซินตามาตั้งนานแล้ว

แน่นอนว่า คำพูดนี้เขาไม่ได้พูดให้แม่รวมทั้งน้องสาวฟัง เพราะว่าเขาเข้าใจนิสัยของแม่และน้องสาวดี ในเวลานี้ถ้าหาก แก้ต่างให้พ่อ กลัวว่าจะถูกเธอสองคนด่าซะย่อยยับ

ภายในใจซูจือหยูโกรธเป็นอย่างมาก

ความรู้สึกเธอที่มีต่อแม่ในเวลานี้เรียกได้ว่าเข้าอกเข้าใจ ถ้า หากตัวเองพบเจอกับสามีแบบนี้ ก็จะแยกทางกับเขาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย ดังนั้นเธอจึงพูดกับตู้ให้ชิงในโทรศัพท์ ด้วยความ โกรธยากที่จะซ่อนเร้นว่า “แม่ หนูสนับสนุนให้แม่หย่ากับพ่อ ทำผิดแบบนี้ ยังปิดบังมาขนาดนี้ เรื่องนี้ให้อภัยไม่ได้เด็ดขาด! เดี๋ยวหนูเจอเขา จะต้องถามต่อหน้าเขาให้ชัดเจน!

ตู้ไม่ชิงกลับไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนกับเธอขนาดนั้น เพียงแค่พูด อย่างราบเรียบว่า: “จ๋อหยู แม่พูดสิ่งเหล่านี้กับพวกลูก เป็นเพราะ ว่าลูกกับพี่ชายของลูกก็โตแล้ว เรื่องเหล่านี้พวกลูกมีสิทธิ์รับรู้ได้ แต่ว่านี่เป็นเรื่องระหว่างพวกเรา ลูกก็ไม่จำเป็นเพราะเรื่องนี้ ไม่ ลงรอยกันกับพ่อของลูกอีกนะ ”

“อีกอย่าง หลังจากที่แม่หย่ากับพ่อของลูก พวกลูกสองคน สามารถเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลซูต่อไปได้ และก็สามารถ เลือกที่จะไปใช้ชีวิตที่บ้านคุณยายได้ หรือว่าพวกลูกจะออกไปใช้ ชีวิตเองก็ได้ แม่ก็ไม่มีอะไรที่จะคัดค้าน

“จากนี้ไป ถ้าหากบ้านคุณ หรือว่าบ้านคุณตามีรวมตัว ครอบครัวอะไร พวกลูกก็ควรจะเข้าร่วมตามปกติ เพียงแต่ว่าแม่ และพ่อของพวกลูกก็จะไม่เข้าร่วมการประชุมครอบครัวของกัน และกันอีกต่อไป สิ่งอื่นก็ยังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง

ซูรั่วหลีพูดอย่างค่อนข้างไม่พอใจว่า “แม่ค่ะ! เรื่องนี้ไม่ว่ายัง ไงก็ต้องไปประจันหน้ากับผู้หญิงที่นามสกุลเหอคนนั้นนะ? ยั่วยวนสามีคนอื่น ยังมีหน้าคลอดลูกอีก ผู้หญิงคนนี้มากเกินไป แล้ว!”

“ไม่จําเป็น”ตู้ไห่ชิงพูดอย่างไม่แยแสว่า “เธอก็เป็นคนที่น่าสงสารคนหนึ่ง แม่ไม่มีอะไรที่จะไปตำหนิเธอ พวกลูกก็ไม่ต้องไป ประจันหน้ากับเธอ เรื่องความรักล้วนแล้วแต่เป็นการตัดสินใจ ของคนคนหนึ่ง ไม่มีอะไรที่ถูกหรือผิด

ซูจือหยูถามด้วยน้ำเสียงที่สะอึกสะอื้นเล็กน้อยว่า “แม่ค่ะ งั้น แผนการต่อไปของแม่คืออะไร?”

ให้ชิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แม่ไม่มีแผนการอะไร รอพ่อของ ลูกเข้าใจแล้ว ก็รีบหย่ากัน ถ้าเขาเข้าใจเร็วหน่อย แม่หย่ากัน เสร็จก็จะออกไปผ่อนคลาย ถ้าเขายังไม่เข้าใจสักที งั้นแม่ก็จะไม่ เสียเวลากับเขา ออกไปเที่ยวก่อน

ซูจือหยูรีบพูดว่า “แม่ แม่อยากไปผ่อนคลายที่ไหนคะ?” ไหงยิ้มเล็กน้อย พูดออกมาสองคำ: “เมืองจินหลิง!”