บทที่ 2122

ตู้ไห่ชิงถามเขาว่า: “ซูโสบู่เต้า คุณรู้มั้ยว่าทำไมตอนนั้นฉันถึง ได้รักเย่ างอิงมากขนาดนั้น?

ซูโสบู่เต้าตกตะลึงในทันใด

เขามองไปที่ตู้ไห่ชิง และถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า

“ทําไม?”

ให้ชิงยิ้มอย่างขมขื่น และพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดว่า “ตอนนั้นเยฉางอิงใกล้จะแต่งงาน ฉันก็เหมือนกับที่เหออิงซิ่วสาร ภาพรักกับคุณแบบนั้น วิ่งไปสารภาพรักกับเขา…

“ฉันถึงกับเคยคิดว่าจะมอบร่างกายของตัวเองให้กับเขา ถึง ขนาดนี้ แม้แต่เหตุผลของฉันก็เหมือนกับเหออิงซิ่วทุกประการ…

“ตอนนั้นฉันบอกกับเขาว่าฉางอิง ฉันรักคุณมาหลายปีไม่ได้ อะไรทั้งนั้น ถ้าหากคุณไม่รักฉันจริงไม่ยอมที่จะอะไรให้กับฉัน งั้น ก็อย่าปล่อยให้ฉันหลงเหลือความเสียใจสุดท้าย…”

“ฉันยังบอกอีกว่าฉางอิง ผู้หญิงคนหนึ่ง สิ่งล้ำค่าที่สุดคือ พรหมจรรย์ของตัวเอง เหตุผลที่พรหมจรรย์นี้เป็นสิ่งล้ำค่า เพราะ ว่าผู้หญิงทุกคน ก็หวังว่าจะเก็บมันไว้ให้ผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด และฉัน ก็หวังว่าจะสามารถเก็บพรหมจรรย์ของตัวเองไว้ให้ คุณ…

พูดถึงตรงนี้ น้ำเสียงของตู้ไม่ชิงก็สะอึกสะอื้นขึ้นมา เธอมองไปที่ซูโสเต้า และพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้องไห้ว่า “แต่ทว่า สิ่งที่ฉางอิง ไม่เหมือนกับคุณมากที่สุดก็คือ ตอนนั้นฉางอิงเขาปฏิเสธฉัน โดยที่ไม่ลังเลแม้แต่น้อย เพราะเขาบอกว่า เขาไม่มีทางทำลาย อนาคตของฉันได้!!! เพียงแค่นี้ คุณก็สู้เขาไม่ได้เลย!!!

เมื่อซูโสว่เต้าฟังถึงตรงนี้ ไม่พูดอะไรสักคำ

เขารู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองร้อนผ่าวอย่างฉับพลัน ร้อนจน ทําให้เขาถึงขนาดค่อนข้างลืมตาไม่ขึ้น

เมื่อไห่งเห็นเขาไม่พูดอะไร ก็ถอนหายใจ และพูดว่า: “ซู โสเต้า เป็นสามีภรรยากัน เลิกรากันไปด้วยดีเถอะ ได้หรือ เปล่า?”

ซูโสเต้าอดไม่ได้ที่จะร้องไห้

เขาอยากจะเอ่ยปากพูดคำยอมรับผิดขออภัยอีกไม่กี่คำ ต่อ จากนั้นค่อยคิดหาทางไปขอร้องเหนี่ยวรั้งไม่ทิ้งไว้

แต่ทว่า เมื่อคิดถึงคำพูดเมื่อกี้นี้ของไพ่ซิง เธอก็เหมือนกับที่ เหออิง วขอร้องตัวเอง เคยขอร้องเยฉางอิง แต่ตอนที่เยฉางอิง กลับปฏิเสธเธอ เขาไม่มีหน้าที่จะแก้ตัวให้ตัวเองอีกแล้วจริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็รู้ดีว่า แก้ตัวไปก็ไม่มีประโยชน์ ในเมื่อไม่ ชิงตัดสินใจแล้ว ก็คงจะไม่มีทางเปลี่ยนใจอย่างแน่นอน…

ขณะที่เขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี ก็มีเสียงเคาะประตูอย่างเร่ง รีบดังขึ้นมาอย่างฉับพลัน พ่อบ้านก็พูดอยู่นอกประตูอย่างวิตก กังวลมากว่า: “คุณชาย คุณท่านให้ผมมาเรียกให้คุณรีบไปเดี่ยวนี้ บอกว่ามีเรื่องใหญ่และสำคัญเร่งด่วนเป็นอย่างมาก ให้คุณจะ ต้องรีบโดยเร็วที่สุด!”

ซูโส เจ้าค่อนข้างตกใจ เขาอาบน้ำอยู่ อาบน้ำเสร็จออกมา ภรรยาก็จะหย่ากับเขา ดังนั้นเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ตอนนี้ตระกูล เพราะว่าการประกาศของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติประเทศ ญี่ปุ่น และถูกทำให้เผชิญหน้ากับสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน

ความจริงตอนนี้เขาไม่อยากไปไหนทั้งนั้น เพียงแค่ต้องการใช้ ความพยายามทั้งหมดเหนี่ยวรั้งภรรยาไว้ แต่ทว่า ความเกรง ขามของพ่อก็ไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถขัดขืนได้ ยิ่งไปกว่านั้นพ่อก็ ให้พ่อบ้านบอกแล้วว่า มีเรื่องใหญ่และสำคัญเร่งด่วนเป็นอย่าง มาก ถ้าตัวเองชักช้าอีกไปต่อ กลัวว่าทางพ่อนั้นก็จะต้องโกรธ อย่างแน่นอน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็ทำได้เพียงพูดกับพ่อบ้านที่มีประตูกั้นอยู่ ว่า: “ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ฉันเปลี่ยนผ้าก็จะไปเดี๋ยวนี้!!

“โอเคครับ!”

หลังจากที่พ่อบ้านไปแล้ว ซูโสบู่เต้ามองไปทางไห่ชิง และ อ้อนวอนว่า: “ภรรยา รอผมกลับมาพวกเราค่อยคุยกันดีๆได้หรือ เปล่า?”

ตู้ไห่ชิงส่ายหัวพูดว่า: “ระหว่างเราไม่มีจำเป็นต้องคุยกันอีก

แล้ว คุณรีบไปที่คุณท่านเถอะ!” จากนั้น เธอฉวยโอกาสที่ซูโสบู่เต้าไม่ทันระวัง ลากกระเป๋าเดิน ทางเปิดประตูแล้วเดินออกไป…