บทที่ 2090

ซึ่งเทียนหญิงถามอย่างประหม่าว่า “อาจารย์เย่ คุณ…คุณมีวิธี จัดการอย่างไร”

เย่เฉินพูดเสียงดังว่า: “ซึ่งเทียนหมิง ฉันมีแผนการที่จะส่งพวก เขาสองคนพ่อลูกออกไปไกลๆ ส่งพวกเขาไปที่สถานที่ที่ไม่รู้จัก จากไปนี้ให้พวกเขาไม่สามารถกลับมาได้อีก”

ตอนที่ซ่งเทียนหมิงและซ่งทรงได้ยินคำพูดนี้ ในสมอง คิดถึงอันดับแรก โดยไม่ได้นัดหมายกัน ก็คือพ่อลูกคู่นั้นของตระ กูลเว่ย…

เพราะว่าทำให้เยเฉินขุ่นเคืองใจ พ่อลูกคู่นั้นจนถึงตอนนี้ยังอยู่ ที่ใต้เขาภูเขาฉางไบ

ฤดูหนาวปีนี้หนาวมาก อุณหภูมิที่ใต้เขาภูเขาฉางไปก็ต่ำกว่า ศูนย์ยี่สิบสามสิบองศาถึงขนาดต่ำกว่านั้น ไม่รู้จริงๆว่าพ่อลูกคู่ นั้นอดทนมาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไร

เมื่อนึกถึงสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายและยากลำบากที่ใต้เขาภู เขาฉางไป ซึ่งตรงก็ร้องไห้พูดว่า “อาจารย์เย่ ผมขอร้องได้ โปรดเข้าใจด้วย ให้พวกเราไปติดคุกเถอะ พวกเราไม่อยากไป สถานที่เหน็บหนาวอย่างภูเขาฉางใบ…

เย่เฉินแสยะยิ้มพูดว่า “วางใจเถอะ ฉันไม่ให้พวกแกไปที่ภู เขาฉางไบ ฉันมีการเตรียมการอื่นให้พวกแกไว้แล้ว”
จากนั้น เขาพูดเสียงดังว่า “เหล่าเฉิน นายเข้ามาหน่อย นอกประตู เฉินจือข่ายก้าวเดินเข้ามาในทันที และถามด้วย ความเคารพว่า “อาจารย์เย่ คุณมีอะไรจะสั่งการเหรอครับ?”

เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า “เหล่าเฉิน ฉันได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้ นายลงทุนเหมืองเพชรในแอฟริกาใช่มั้ย?”

“ไซ”เฉินจือข่ายพยักหน้า และพูดว่า “ผมลงทุนเหมืองเพชร จริงๆ เหมืองเพชรนั้นก็อยู่ในเซียร์ราลีโอนของแอฟริกา ” เย่เฉินถามเขาว่า: “สภาพแวดล้อมที่นั่นเป็นยังไงบ้าง?

เฉินจื้อข่ายพูดด้วยรอยยิ้มว่า “สถานที่บ้านั่นอยู่ในแอฟริกา ตะวันตก ซึ่งเป็นหนึ่งในประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุดในโลก เป็น สถานที่ติดอันดับสุดท้ายของโลกมาหลายปีติดต่อกัน ยากจนถึง ขนาดที่คุณไม่สามารถจินตนาการได้…

“ยิ่งไปกว่านั้นสภาพภูมิอากาศของสถานที่บ้านนั่นนั้นก็แย่ มากเช่นกัน ตกอยู่ในสภาพภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน อุณหภูมิสูงมากตลอดทั้งปี อุณหภูมิสูงสุดคือมากกว่าสี่สิบองศา อุณหภูมิต่ำสุดคือสิบห้าองศา ทั้งเปียกทั้งร้อน ว่ากันว่าในขา กางเกงของผู้ชาย ในสิบคนมีแปดคนผิวหนังเป็นผื่น ยิ่งไปกว่า สถานที่บ้านั่น เต็มไปด้วยยุง และโรคติดต่อทุกชนิด ถ้าไม่ใช่ว่า สถานที่นั่นยังมีเหมืองเพชรอยู่เล็กน้อย เกรงว่าจะจบเห่ไปนาน แล้ว!”

เมื่อซ่งเทียนหมิงและซ่งทรงได้ฟังมาถึงตรงนี้ ก็กลัวจนสั่น เทาไปทั้งร่างกาย
เย่เฉินพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “ตามที่นายพูดมานี้ เซียร์รา ลีโอนนี้เป็นสถานที่ที่ดีเหมาะสำหรับการเนรเทศนะ!”

จากนั้น เขาชี้ไปทางซึ่งเทียนหญิงกับซึ่งทรงสองพ่อลูก และ พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “เอาแบบนี้ละกันเหล่าเฉิน นายส่งตัวพ่อลูกคู่ นี้ไปที่เซียร์ราลีโอน ในชั่วข้ามคืน จัดเตรียมการไปที่เหมืองเพชร นั่นของนาย ให้เขาเก็บเพชร ในแม่น้ำกับคนงานในท้องถิ่น มี อาหารให้ทานมีที่พักให้อยู่ แต่ห้ามให้เงินค่าจ้างพวกเขาแม้แต่ บาทเดียว นอกจากนี้สภาพอาหารและที่พักของพวกเขา เหมือน กับคนงานในท้องถิ่นทุกประการ ในเวลาเดียวกันส่งคนไปจับตา ดูพวกเขา ให้พวกเขาในอีกยี่สิบปีข้าหน้า ห้ามออกมาอย่างเด็ด ขาด สําหรับยี่สิบปีต่อมาจะกลับมาได้หรือเปล่า ก็ต้องดูท่าทีใน ช่วงยี่สิบปีนี้ของพวกเขาแล้ว”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ซึ่งเทียนหมิงและซ่งหรงก็แทบจะ เป็นลม

ซึ่งเทียนหญิงร้องไห้พูดว่า: “อาจารย์เย่ อาจารย์เย่คุณได้โปรด อภัยด้วย! เซียร์ราลีโอนสถานที่บ้านั่น พวกเราสองพ่อลูกไปแล้ว อย่างมากไม่กี่เดือนก็ตายด้วยโรคบิด หรือว่าโรคติดเชื้ออื่นๆ แบบนี้ยิงพวกเราให้ตายไปก็ไม่ได้”

เฉินจือข่ายพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณซึ่งไม่ต้องกังวล แม้ว่า สภาพธรรมชาติและมนุษยธรรมในแอฟริกาจะล้าหลังมาก แต่ผู้ ประกอบการชาวจีนที่ลงทุนในแอฟริกาของพวกเรายังคงมี มนุษยธรรมมาก พวกเรามีหมอมืออาชีพในทุกสถานที่ทำงาน สต๊อกยาก็เพียงพอ ซึ่งรับประกันสุขภาพของคุณได้อย่างแน่นอน”

ซ่งหรง คร่ำครวญเสียงดังว่า “ผมไม่อยากไปแอฟริกา ผมไม่ อยากไปเซียร์ราลีโอน ผมไม่อยากไปสถานที่ชุดเพชรบ้านั่น ขอร้องพวกคุณ ส่งตัวผมเข้าคุกเถอะ! ผมเป็นอาชญากร ขอให้ กฎหมายลงโทษผมเถอะ พวกคุณได้โปรด…

ในเวลานี้ซ่งเทียนหมิงก็วิงวอนอย่างไม่หยุดหย่อนว่า: “อาจาร ย์เย่ ขอร้องคุณได้โปรดเถอะ ให้พวกเราไปมอบตัวเถอะ!”

เย่เฉินแสยะยิ้มพูดว่า “แกคิดว่าพวกแกยังมีสิทธิ์เลือกอยู่มั้ย? เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ชัดๆ!

ในทันทีทันใด เขามองไปทางเฉินจือข่าย และสั่งการว่า: “เห ล่าเฉิน ให้ลูกน้องรีบเอาตัวพวกเขาสองคนออกไป ในเวลา เดียวกันจัดเตรียมเครื่องบินส่งพวกเขาสองคนไปยังเซียร์ราลี โอนโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ทางที่ดีที่สุดออกเดินทางใน ตอนบ่าย!”