บทที่ 2074

ในขณะนี้ เย่เฉินกับซ่งหวั่นถึงและคนอื่นๆ ที่โดยสารอยู่ เฮลิคอปเตอร์ได้มาถึงในอำเภอเมืองจินหลิงแล้ว

เนื่องจากว่าบนเฮลิคอปเตอร์ยังมีรั่วหลีรวมทั้งพวกลูกเรือ หลายคนของตระกูลซ ดังนั้นเย่เฉินก็ให้เฮลิคอปเตอร์ส่งพวกเขา ไปที่โรงแรมป่ายจินฮานองก่อน

เฉินจือข่ายได้เตรียมห้องชั้นบนสุดที่เป็นส่วนตัวหลายห้องไว้ เรียบร้อยแล้ว ให้ซูรั่วหลี รวมทั้งพวกลูกเรือคนอื่นๆของตระกูล เข้าพัก

แต่ทว่า เย่เฉินยังคงค่อนข้างไม่วางใจต่อพวกเขาไม่มากก็ น้อย ดังนั้นความต้องการที่เขาให้กับเฉินจือข่าย คือกักบริเวณ และเฝ้าระวังคนเหล่านี้

รวมทั้งซูรั่วหลีอยู่ในนั้นด้วย ทุกคนที่อยู่ในโรงแรมป่ายจินฮ่า นกง ต่างก็สามารถที่จะเพลิดเพลินกับบริการเช็กอินที่ครอบคลุม และพิถีพิถัน รวมทั้งอาหารและที่พัก

แต่ทว่า โทรศัพท์รวมทั้งวิธีการสื่อสารภายนอก ในห้องของ พวกเขาถูกตัดขาดทั้งหมด เพราะว่าเย่เฉินไม่อนุญาตให้พวกเขา ติดต่อกับโลกภายนอกเป็นการชั่วคราว

ซูรั่วหลีก็รู้ด้วยว่าตอนนี้เยเฉันยังคงมีความระวังต่อตัวเอง อย่างแน่นอน ดังนั้นสำหรับเรื่องนี้ก็ย่อมไม่มีมีอะไรคัดค้านทั้งนั้น
หลังจากที่จัดการกับซูรั่วหลีพวกเขาเสร็จแล้ว เย่เฉินถึงได้พา ซึ่งหวั่นถึง รวมทั้งฮาชิโมโตะ ชินอิจิ โดยสารเฮลิคอปเตอร์บ ไปที่ งอกรุ๊ป

และซ่งชื่อกรุ๊ปในเวลานี้ ซึ่งเทียนหญิงเพิ่งเรียกประชุมคณะ กรรมการเสร็จ เมื่อการประชุมสิ้นสุดลง เขาพูดกับทุกคนว่า “ทุกคนต่างคนต่างกลับไปพักผ่อนที่ห้องทำงานสิบนาที หลังจาก สิบนาทีพวกเราจะลงไปที่จัดแถลงข่าวกัน

ทุกคนลุกขึ้นแยกย้ายกันออกไป ซึ่งเทียนหมิงก็เดินกลับไปที่ ห้องทํางานรองประธานของตัวเอง

ซึ่งหวั่นถึงก็ย่อมตามอยู่ข้างหลังของเขาเป็นธรรมดา

สองคนพ่อลูกเดินผ่านห้องทำงานของประธานซึ่งหวั่นถึง หยุด ฝีเท้ากันโดยไม่ได้นัดหมายกัน

ซึ่งเทียนหมิงมองไปที่ “ห้องทำงานท่านประธานหกค่นี้ ใน

แววตามีความรอคอยอย่างใจจดใจจ่ออยู่

เขาแอบคิดในใจว่า: “รอเดี๋ยวหลังจากที่ฉันถ่ายรูปแถลงข่าว เสร็จสิ้น ก็จะย้ายเข้าไปอยู่ในห้องทำงานท่านประธานในทันที ห้องทำงานของซ่งหวั่นถึงนี้ไม่เพียงแต่มีขนาดใหญ่เท่านั้น ยิ่งไป กว่านั้นยังหันหน้าไปทางแม่น้ำแยงซี วิวแม่น้ำที่หน้าต่างสูงจาก พื้นจรดเพดานบานใหญ่สวยมาก ดีกว่าห้องทำงานของฉันไม่รู้ เท่า!!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซึ่งเทียนหมิงพูดกับซ่งหรงว่า: “หรง มาที่ ห้องทำงานของฉันหน่อย
ซึ่งทรงพยักหน้า: “ได้ครับพ่อ”

เมื่อสองพ่อลูกเข้าไปที่ห้องทำงานรองประธานของซึ่งเทียนห มิง ซึ่งเทียนหมิงก็เอ่ยปากพูดว่า “ใช่แล้วหรง ก่อนหน้าที่ เฉิน อขายบอกว่า เย่เฉินจะมาร่วมงานแถลงข่าวของพวกเรา ด้วย”

“เย่เฉิน?!”ซงทรงถามด้วยความประหลาดใจ “พ่อ เย่เฉินก

ลับมาแล้วเหรอ?”

ซึ่งเทียนหมิงพูดว่า: “ฉันคิดว่าเขาน่าจะหมายถึงกลับมาแล้ว ซึ่งทรงยิ้มเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าเขาไปประเทศญี่ปุ่นรอบ หนึ่ง ก็ตามหาที่อยู่ของซ่งหวั่นถึงไม่เจอ

ซึ่งเทียนหมิงแสยะยิ้มพูดว่า “หาง่ายที่ไหนกัน? ภูเขาป่าลึก ของเขตนิชิทามะโตเกียวแมร่งไม่ได้ต่างอะไรกับป่าดึกดำบรรพ์ มากนัก ศพของซ่งหวั่นถึงไม่แน่แมร่งอาจจะถูกสัตว์ป่ากินหมด ไปตั้งนานแล้ว”

ซึ่งทรงพยักหน้า แต่กลับพูดด้วยความกังวลอีกว่า “พ่อ เย่ เฉินคนนั้นใกล้ชิดกับซึ่งหวั่นถึงเป็นอย่างมาก ตอนนี้ผมก็กังวล ว่าไม่มีทางวางมือไปแบบนี้ เกิดเขายังคงที่จะตรวจสอบต่อไปจะ ทํายังไงกันดี?”

ซึ่งเทียนหมิงเบะปาก และพูดอย่างเหยียดหยาม: “ให้เขา ตรวจสอบ! แมร่งอยากจะตรวจยังไงก็ตรวจแบบนั้น! แค่เย่เฉิน คนเดียว อยู่ในเมืองจินหลังยังมีความสามารถเล็กน้อย ถึง ประเทศญี่ปุ่นแล้วก็ไม่มีค่าอะไรเลย ถ้าเขาตรวจสอบเรื่องทั้งหมดออกมาได้ชัดเจน ฉันแมร่งจะสับหัวให้กับเขา