บทที่ 2070

ถ้าต้องรออย่างไร้จุดหมายแบบนี้ต่อไป ไม่ใช่ความอดทน ของพวกเขาจะหมดไป แต่ความอดทนของนักลงทุนและผู้ถือหุ้น คนอื่นๆก็คงจะหมดไปเหมือนกัน

ถ้าเป็นอย่างนั้น บ่งบอกรุ๊ปก็จะเสียหายอย่างหนัก

เมื่อลองคิดหน้าคิดหลัง พวกเขาจึงต้องยอมรับข้อเสนอของ ซึ่งหวั่นถึง คิดว่าเป็นการแก้ไขที่ดีที่สุดแล้ว นั่นคือการคัดเลือก ผู้บริหารคนใหม่ให้เร็วที่สุด

ดังนั้น จึงมีคนเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ผมสนับสนุนการตัดสินใจ ของรักษาการท่านประธาน”

“ผมเช่นกัน!

เมื่อซ่งหรงเห็นดังนี้ ก็ปลาบปลื้มเป็นอย่างมาก รีบพูดขึ้นมา ว่า “งั้นพวกเรามาแสดงเจตจำนงกันเลยดีกว่า วันนี้คนที่มาเข้า ร่วมมีทั้งหมดสิบเจ็ดคน ถ้าหากมีผู้เห็นด้วยให้แต่งตั้งผู้บริหาร คนใหม่เกินแปดคน เราก็จะดำเนินการลงคะแนนเสียงผ่านข้อ เสนอของรักษาการท่านประธาน

พูดจบ เขาก็ลุกขึ้น แล้วพูดขึ้นมาว่า “ผมเห็นด้วยเรื่องแต่งตั้งผู้ บริหารคนใหม่!”

ซ่งเทียนหมิงเอ่ยพูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ในฐานะที่ผมเป็น คนริเริ่มเรื่องนี้ ผมเองก็เห็นด้วย!”
คนที่อยู่ข้างล่างลุกขึ้นมาหนึ่งคน “ผมเองก็ด้วย!

“นับผมด้วย ผมเห็นด้วย!

ซึ่งทรงพยักหน้า แล้วพูดว่า “ดีมาก ตอนนี้มีสี่คนแล้ว!”

“ผมเห็นด้วย! ”

“ผมด้วยเช่นกัน!”

เมื่อมีคนเห็นด้วยเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งทรงก็พลอยอารมณ์ ดีไปด้วย

ไม่นาน คนที่แสดงท่าทีว่าเห็นด้วย ก็ถึงเก้าคน

คนสิบเจ็ดคน จุดแบ่งในการโหวตคือแปดกับเก้า ถ้ามีแค่แปดเสียง แบบนั้นคือไม่ถึงครึ่ง ตามกติกาแล้วไม่ สามารถได้รับความเห็นชอบ

แต่ถ้าถึงเก้าเสียง ก็ถือว่าเกินครึ่ง ตามกติกา ข้อเสนอนี้ควร

ได้รับความชอบจากคณะกรรมการ สุดท้าย จํานวนคนที่แสดงท่าที่เห็นด้วย ก็ถึงสิบสี่คน

ซึ่งเทียนหญิงกระแอมไอ แล้วเอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อมี คนแสดงท่าที่เห็นด้วยต่อการแต่งตั้งผู้บริหารคนใหม่ถึงสิบสี่คน ฉะนั้นผมขอเป็นตัวแทนคณะกรรมการประกาศอย่างเป็นทางการ ในที่นี้ว่า ให้ปลดตำแหน่งผู้บริหารของคุณซึ่งหวั่นถึงลงชั่วคราว และถัดมา จะเข้าสู่กระบวนการแต่งตั้งผู้บริหารคนใหม่!

ซึ่งหรง ปรบมือไปพลาง พร้อมกับจดจําสามคนนั้นที่ไม่ยอมยกมือเห็นด้วย ให้ขึ้นใจ ขณะเดียวกันก็เอ่ยพูดขึ้นมาในใจว่า “ไอ้เวรสามตัวนั้น มีตาหามีแววไม่ รอให้พ่อฉันขึ้นเป็นประธาน ได้ก่อนเถอะ ฉันเล่นงานหมาแก่สามตัวอย่างพวกแกแน่!

ในตอนนี้เอง หนึ่งในคนที่ไม่ได้ยกมือเห็นด้วยก็เอ่ยพูดขึ้นมา ว่า “ทุกท่าน ในเมื่อยังไม่รู้ว่าประธานซึ่งหวั่นถึงเป็นอยู่หรือตาย ขณะที่เราปลดตำแหน่งของเธอลงชั่วคราว ก็ต้องมีแผนรับรอง ด้วยสิครับ!”

ข่งหรง จ้องมองอีกฝ่าย เอ่ยพูดเสียงเย็นว่า “หม่าเซียวเหยา แผนรับรองที่คุณพูดมาหมายถึงอะไรครับ?”

ผู้ชายที่ถูกเรียว่าหมาเซียวเหยาเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ถ้าหากคุณ ซึ่งหวั่นถึงเสียชีวิตแล้วจริงๆ แน่นอนว่าต้องยึดตามการตัดสิน ใจของทุกคน ให้มีการแต่งตั้งผู้บริหารมาดำรงตำแหน่งอยู่แล้ว”

พูดมาถึงตรงนี้ หม่าเซียวเหยาก็พลันเปลี่ยนน้ำเสียง แล้วเอ่ย พูดขึ้นมาว่า “แต่ถ้าตอนนี้คุณซึ่งหวั่นถึงยังมีชีวิตอยู่ แล้วเรามี การแต่งตั้งผู้บริหารคนใหม่ ถ้าเกิดคุณซึ่งหวั่นถึงกลับมา เธอจะ สามารถกลับมาดำรงตำแหน่งได้หรือเปล่า? หรือถ้าพูดอีกแบบ หลังจากที่คุณซึ่งหวั่นถึงกลับมา ผู้บริหารที่ถูกแต่งตั้งใหม่ จะ ยอมเป็นฝ่ายลงจากตำแหน่งเองหรือเปล่า?!