บทที่ 2067

ตระกูลซูและกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น ต่างก็ เริ่มตามหาซูรั่วหลีในละแวกน่านน้ำของโตเกียว

แต่ว่า ท่ามกลางมหาสมุทรกว้างใหญ่ กลับไร้เบาะแสใดๆ ทําให้พวกเขาไม่อาจทําอะไรได้เลย

ในขณะที่กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นกำลังตาม หาซรั่วหลีอย่างคนเสียสติ เรือของเยเฉิน ก็แล่นออกมาจาก ญี่ปุ่นแล้วเรียบร้อย

เรือลอยลมุ่งสู่ประเทศจีนอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปคืนหนึ่ง ก็ เดินทางได้หนึ่งส่วนสามของระยะทางแล้ว

เช้าตรู่ ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขึ้นบนผิวน้ำทางทิศตะวันออก

แม้ว่าอุณหภูมิในทะเลฤดูหนาวจะหนาวเย็นมากแค่ไหน แต่ เย่เฉินก็ยังสวมใส่เสื้อผ้าแค่ชั้นเดียว เดินขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ

ทิศทางเดินเรือ คือทิศตะวันออกมุ่งสู่ทิศตะวันตก ดังนั้นเ เฉินจึงมายืนดูดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกตรงท้ายเรือ

ขณะนี้ดวงอาทิตย์กำลังโผล่ขึ้นมาช้าๆ แสงของมันสาดส่อง ลงบนผิวน้ำจนตกกระทบเป็นดวงอาทิตย์อีกดวงที่เคลื่อนไหว ตามคลื่นทะเล ก่อเกิดเป็นภาพวิวตระการตา ชวนรู้สึกผ่อน คลาย
ถึงแม้เยเฉินจะกำลังเพลิดเพลินกับธรรมชาติ แต่ลึกในใจ กลับกำลังขบคิดถึงอนาคตของตัวเอง

แม้ว่าก่อนหน้านี้เยเฉันไม่เคยคิดอยากไปจากเมืองจีนหลัง แต่ ว่าในตอนนี้เขารู้ดีว่าไม่ช้าก็เร็วยังไงก็ต้องไปจากสถานที่ที่ใช้ ชีวิตมาสิบกว่าปีอย่างเมืองจินหลิงและมุ่งหน้าสู่เย็นจิง เพื่อทำ เป้าหมายของชีวิต ให้สำเร็จ

อันดับแรกคือการสืบหาความจริงเกี่ยวกับการตายของพ่อแม่ หลังจากที่ได้เจอและขัดแย้งกับเยฉางหมิ่น เย่เฉินก็ยิ่งอยากทวง คืนทุกอย่างที่เป็นของพ่อกลับมา

เดิมที่คุณพ่อคือลูกหลานของตระกูลเย ถ้าพี่น้องของเขาแบ่ง สมบัติกัน ในสัดส่วนที่เท่าๆกัน เขาก็สมควรได้รับสมบัติจากตระ กูลเย่25%ด้วยเหมือนกัน

อีกอย่างตอนนั้น คุณพ่อก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตระกูล เยมีอย่างทุกวันนี้ได้เพียงลำพัง ดังนั้นสมบัติของตระกูลเย่ พ่อ ของเขาสมควรที่จะได้รับมากกว่าสัดส่วนที่กล่าวมาด้วยซ้ำ

สมบัติทุกอย่างของตระกูลเยบวกเพิ่มไปอีกล้านล้าน เหา กรุ๊ปบวกเพิ่มไปอีกหมื่นล้าน บางที5%ของทั้งตระกูลเย่ก็ยังไม่ พอด้วยซ้ำ ส่วนที่เหลือ ยังต้องให้คนตระกูลเยเอาไปครบทุกคน อีก

ไม่ใช่ว่าเย่เฉิน โลภมากหรอกนะ แต่เย่เฉินแค่ไม่อยากให้สิ่งที่ ควรเป็นของพ่อเขา ต้องตกไปอยู่ในมือของผู้หญิงปากร้ายอย่าง เย่ฉางหมิ่น
นอกจากนี้แล้ว สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นคือแก้แค้นให้พ่อแม่ เรื่องของพ่อแม่ ตระกูลเย่ต้องรับผิดชอบ

แต่ว่า ตอนนั้นคนของตระกูลซูแสดงจุดยืน โดยการก่อตั้ง พันธมิตรต่อต้านตระกูลเยขึ้นมาเพื่อต่อต้านคุณพ่อ สิ่งเหล่านี้คือ ความจริงที่ทุกคนในเย่นจึงทราบกันอย่างทั่วถึง

ดังนั้น ในมุมมองของเย่เฉิน ตระกูลคู่แค้นอันดับหนึ่งของตัว

เอง ก็คือตระกูลซู

จะไม่กล่าวถึงเรื่องอื่น เอาแค่เรื่องที่ตระกูลก่อตั้งพันธมิตร ต่อต้านตระกูลเย่ขึ้นมา ในสายตาของเเฉินก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ น่าอภัยแล้ว ดังนั้นเขาต้องให้ตระกูลซูชดใช้อย่างสาสม

เดิมทีเขาว่าจะรวบรวมทักษะความสามารถให้มากกว่านี้ แล้ว ค่อยไปคิดบัญชีกับตระกูลซูและตระกูลเย่

แต่ว่าตอนนี้ ตระกูลเยู่กับตระกูลซูต่างก็เป็นฝ่ายเสนอหน้าเข้า มาในชีวิตของเขาก่อน สิ่งนี้จึงทำให้เขาตระหนักได้ว่า ตอนนี้ เขาควรจะเตรียมตัวเป็นฝ่ายออกไปเผชิญหน้ากับสองตระกูล ก่อนเสียแล้ว

ตอนนี้ซูรั่วหลีอยู่ในกำมือของเขาพอดี ที่โชคดีก็คือเธอมีผล ต่อความเป็นความตายของตระกูล ดังนั้นผู้หญิงคนนี้จึงอาจจะ มีประโยชน์กับเขาพอสมควร พอถึงตอนนั้น อาจจะกลายมา เป็นตัวช่วยสำคัญในการแก้แค้นตระกูลซูก็ได้

ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากข้างหลัง

เยเฉินหันกลับไปมอง ก็พบว่าส่งหวั่นถึงในเสื้อขนเป็ดหนาๆ กำลังเดินเข้ามาหา

เมื่อเห็นว่าเเฉินหันมามอง ซึ่งหวั่นถึงก็ยิ้มให้เขาเล็กน้อย เอ่ยถามว่า “อาจารย์เยู่ทำไมตื่นเช้าจึงล่ะคะ?”

เยเฉินพูดยิ้มๆว่า “มันชินน่ะ หลายปีมานี้ไม่ค่อยนอนตื่นสาย

เท่าไหร่”

พูดจบ ก็เอ่ยถามขึ้นมาว่า “เธอล่ะ? สองวันมานี้ผ่านอะไรมาก เยอะ เธอควรพักผ่อนให้เพียงพอนะ ขึ้นมาบนนี้ทำไมเช้าขนาด