บทที่ 2023

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังประหลาดใจ เย่เฉินมองไปที่วาตา นาเบะ ชินอิจิด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ว่า “มา คุณวาตานาเบะ ยื่นมือออกมา ผมจะช่วยคุณจับ สัญญาณชีพจร”

วาตานาเบะ ชินอิจิกำลังได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยความอบอุ่น ภายในร่างกาย คนทั้งคนก็จมอยู่ในนั้น เมื่อได้ยินคำพูดของเข่ เฉิน พยักหน้าอย่างเร่งรีบและพูดว่า “ลำบากคุณเข่แล้ว!”

จากนั้น ก็ยื่นมือออกไปในทันที

เย่เฉินวางนิ้วบนเส้นลมปราณของวาตานาเบะ ชินอิจิ ปราณ ทิพย์จางๆเล็กน้อยก็แทรกซึมเข้าสู่เส้นลมปราณของเขา

ปราณทิพย์เล็กน้อยนี้ สามารถรับประกันได้ว่าเขาสามารถ ผลิตปราณแก่นแท้ได้อย่างไม่ขาดสาย ในอนาคต และทำให้เขา ฟื้นคืนความกระปรี้กระเปร่าของความเป็นชาย

ในเวลานี้ในสมองของวาตานาเบะ ชินอิจิ อดไม่ได้ที่จะคิดถึง ภรรยาที่รักของตัวเอง

เมื่อนึกถึงฉากที่อ่อนโยนทั้งสองคน ก็รู้สึกว่าร่างกายเปลี่ยน

ไปเล็กน้อย!

การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้ต่อมาก็พัฒนาเปลี่ยนกลายเป็น แรงกระตุ้นที่รุนแรงในทันที ทำให้เขาดีใจจนคาดไม่ถึง!
“นี่…นี่…นี่เห็นผลเร็วขนาดนี้เลยเหรอ ?!”

วาตานาเบะ ชินอิจิตื่นเต้นจนสั่นเทาไปทั้งตัว

เพื่อให้แน่ใจว่าแรงกระตุ้นนั้นจะไม่หายไปในชั่วพริบตา เขา ลังเลอยู่ประมาณสองนาที ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อยและไม่พูด อะไรสักคำ ใช้ความสนใจทั้งหมด รู้สึกถึงแรงกระตุ้นนั้นของตัว เอง!

ในสองนาทีนี้ แรงกระตุ้นนั้นของเขาไม่เพียงแต่ไม่หายไป แต่ กลับแข็งแกร่งขึ้น!

ในเวลานี้ วาตานาเบะ ชินอิจิตื่นเต้นจนน้ำตาไหล!

เขาตะโกนด้วยความปีติยินดีจากก้นบึ้งของหัวใจ รอคอย มานานเท่าไหร่ ในความฝันก็รอคอยวันนี้ ในที่สุดวันนี้ก็เป็นจริง แล้ว!”

ในขณะนี้ เขามองไปที่เเฉิน และร้องไห้พูดว่า “คุณ…คุณเย่

คุณก็คือฮว่าถั่วที่มีชีวิตอยู่!”

เย่เฉินยิ้มอย่างสงบ และถามเขาว่า: “คุณวาตานาเบะ ด้วย สำหรับผลการรักษานี้ ขอส่วนแบ่งหุ้นของคุณเพิ่มสิบเปอร์เซ็นต์ มากเกินไปหรือเปล่า?”

วาตานาเบะ ชินอิจิก็ลุกขึ้นมาในทันที และอ้าปากว่า “ไม่มาก เกินไป ไม่มากเกินไปเลย! คุณเป็นพ่อแม่ที่เกิดใหม่ของผม!

นางาฮิโกะ อิโตะที่อยู่ข้างๆ เห็นตรงกางเกงของวาตานาเบะ นอิจพองขึ้นมาหนึ่งจุด ก็โบกมือให้เขาอย่างรวดเร็ว: “โธ่เอ๊ย ชินอิจิ รีบนั่งลงรีบนั่งลง! นี่อะไรกันเนี่ย!

วาตานาเบะ ชินอิจิก้มหน้าดูแวบหนึ่ง ขณะที่เขินอายไปด้วย กลับตื่นเต้นอย่าทนไม่ไหวไปด้วย

“พี่อิโตะและ…นี่…นี่ก็เป็นสัญลักษณ์พลังของความเป็นชาย! พี่ ไม่รู้หรอก ผมคาดหวังอยากได้พลังนี้ใหม่ คาดหวังมานานแค่ ไหนกันแน่!!!”

นางาฮิโกะ อิโตะก็ตกตะลึงอย่างกะทันหัน

ในขณะนี้ เขาก็เข้าใจความตื่นเต้นของวาตานาเบะ ชินอิจิใน ทันที

ในขณะนั้น สิ่งที่เขาคิดถึง คือขาทั้งสองของตัวเอง

แม้ว่าตัวเองจะสูญเสียขาทั้งสองได้ไม่นานเท่าไหร่ แต่ความ คาดหวังของตัวเองต่อการลุกขึ้นอีกครั้งและคาดหวังจะได้ขาทั้ง สองกลับมาอีกครั้งนั้น อยู่เหนือทุกสิ่งแล้ว

หากมีวันหนึ่งตัวเอง สามารถพอมีขาทั้งสองงอกขึ้นมาใหม่ และฟื้นสภาพของคนที่มีสุขภาพดีได้อีกครั้ง ถ้าอย่างนั้นตัวเอง คงจะตื่นเต้นมากกว่าวาตานาเบะ ชินอิจิสิบเท่า ถึงขนาดหนึ่ง ร้อยเท่า!

เมื่อคิดถึงนี้ เขาก็ถอนหายใจในใจ “โธ่ ตลอดชีวิตของฉัน เกรงว่าจะไม่มีทางมีขาทั้งสองอีกครั้งแล้ว ในอนาคต ยังไม่รู้ว่า จะต้องเผชิญกับชีวิตที่ไม่สมบูรณ์หลายสิบปี ในเวลานี้ อยู่ดีๆก็ อิจฉาวาตานาเบะ! เขาก็ประสบกับชีวิตที่ไม่สมบูรณ์มาหลายปีแต่กลับถูกคุณเยรักษาหายได้ ฉันล่ะ? ในโลกใบนี้ ยังไม่เคย ได้ยินว่าแขนขาที่ขาดสามารถที่จะงอกขึ้นใหม่ได้

หลังจากถอนหายใจอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็รู้ว่า อันที่จริงเ เฉินไม่ใช่คนโหด

เขาชดเชยชีวิตที่ไม่สมบูรณ์ของวาตานาเบะ ชินอิจิ แต่กลับได้ ผลประโยชน์ของเขาเพียงสองสามพันล้านหยวน