บทที่ 2004

อิโตะ นานาโกะก็ถามว่า “เย่เฉินซัง งั้นคุณเตรียมจะทำยัง ไง?” เยเฉันยิ้มเล็กน้อย: “ผมอยากจะทําแผนซ้อนแผนให้กับพวกเขา”

“แผนซ้อนแผนเหรอ?!”อิโตะ นานาโกะถามด้วยความ ประหลาดใจ “เย่เฉินซัง รายละเอียดเป็นแผนซ้อนแผนแบบไหน เหรอ?”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ซึ่งทรงและพ่อของเขาคิดว่าส่ง หวั่นถึงมีโอกาสรอดชีวิตน้อยมากไม่ใช่เหรอ? อีกอย่าง พวกเขา คิดว่าสามารถที่จะทำให้คุณท่านซึ่งกลายเป็นโรคอัลไซเมอร์ได้ อย่างแน่นอนไม่ใช่? ถ้าหากทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ และผมก็จะประกาศว่าการค้นหาต่อตระกูลซึ่งในโตเกียวไม่มี อะไรสักอย่าง ซึ่งหนึ่งที่พวกเขาสองคนพ่อลูกก็จะโล่งอกไม่ใช่เห รอ?”

อิโตะ นานาโกะพยักหน้าพูดว่า “นั่นมันก็แน่นอนอยู่แล้ว สอง พ่อลูกนี้ถึงเวลานั้นไม่แน่ก็อาจจะมีความสุขจนที่จะเฉลิมฉลอง ด้วยดอกไม้ไฟ”

เย่เฉินยิ้มแล้วถามว่า: “งั้นถ้าหากตอนที่พวกเขาได้ใจมาก ที่สุด ให้พวกเขารู้ว่าอันที่จริงแล้วคุณท่านซึ่งไม่ได้เป็นโรคอัลไซ เมอร์และซ่งหวั่นถึงก็ไม่ได้เสียชีวิต พวกเขาจะเป็นยังไง?”
อิโตะ นานาโกะเม้มปากแล้วยิ้ม: “ถ้าเรื่องรักสนุกทุกข์ถนัด แบบนี้เกิดขึ้น พวกเขาคงจะอกแตกตายอย่างแน่นอน…

เย่เฉินพยักหน้า: “ถูกต้อง! ผมก็ต้องการให้พวกเขารักสนุก ทุกข์ถนัด!”

พูดแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาคุณท่านซึ่ง หลังจากที่รับสาย คุณท่านซึ่งรีบถามว่า “อาจารย์เย่ คุณตาม หาเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับซึ่งหวั่นถึงพบหรือยัง?”

เย่เฉินพูดว่า “คุณท่าน ผมโทรหาคุณมีข้อตกลงบางอย่างที่ จะปรึกษาหารือกับคุณ”

คุณท่านซึ่งรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า: “อาจารย์เย่คุณมีเรื่องอะไร สั่งการมาได้เลย!”

เย่เฉินถามเขาว่า: “ตอนนี้คุณสะดวกที่จะคุยมั้ย?”

“สะดวก!”คุณท่านซ่งรีบพูดว่า “ตอนนี้ผมอยู่ในห้องของตัว

เอง ที่นี่เก็บเสียง ปลอดภัยเป็นอย่างมาก

เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า “ดี สิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้ สำหรับคุณ แล้วคุณอาจจะทำให้ค่อนข้างตกใจถึงขนาดไม่เชื่อ แต่ว่าคุณ อย่าได้สงสัยเด็ดขาด ทำตามที่ผมบอก ตราบใดที่คุณทำตามที่ ผมบอก ไม่เพียงแต่ซึ่งหวั่นถึงจะรอดชีวิตเท่านั้น ตระกูลข่งของ คุณก็จะได้ไม่เกิดหายนะขึ้นในภายหลัง

เมื่อคุณท่านซึ่งได้ยินคำพูดนี้ ก็ถามด้วยความตื่นเต้นว่า “อา จารย์เย่ คุณสั่งการมาเถอะ ผมไม่กล้าไม่เชื่อฟัง!”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า “ผมต้องการให้คุณเอายาอายุ วัฒนะที่ผมมอบให้หวั่นถึงเม็ดนั้นออกมา ใช้มีดขูดเศษหนึ่งส่วน ห้าของปริมาณแช่ลงในน้ำแล้วกินลงไป

คุณท่านซึ่งตกใจในทันที และอ้าปากพูดว่า “อาจารย์เย่ ทำไมต้องให้ผมทานยาอายุวัฒนะด้วย? ที่สำคัญยังเป็นเศษหนึ่ง ส่วนห้าด้วย คุณมีความตั้งใจอะไรเป็นพิเศษเหรอ?”

เย่เฉินอ๋อค่หนึ่ง และพูดว่า “เศษหนึ่งส่วนห้าของยาอายุ วัฒนะ อย่างน้อยสามารถที่จะรับประกันได้ว่าคุณจะไม่ถูกพิษ รุกรานภายในอีกสองวันข้างหน้า

คุณท่านซึ่งก็ยิ่งตกใจมากขึ้น “อาจารย์เย่ คุณหมายความว่า ยังไง? หรือว่า…หรือว่ามีคนจะวางยาพิษผมเหรอ?”

เยเฉันพูดอย่างตรงไปตรงมาเป็นอย่างมาก “คุณท่าน ตั้งแต่ วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องระมัดระวังซ่งเทียนหมิงลูกชายคนโต ของคุณตลอดเวลา เท่าที่ผมรู้เขามีแนวโน้มที่จะใช้ยาทำลาย ประสาทบางอย่างมาทำลายสมองของคุณ!”

“ดังนั้น คุณเอายาอายุวัฒนะเศษหนึ่งส่วนห้าของหนึ่งเม็ดแช่ น้ำแล้วกินลงไปล่วงหน้า รอหลังจากที่เจอเขา ไม่ว่าเขาจะให้คุณ กินอะไร คุณก็ต้องกิน ไม่ว่าเขาจะให้คุณดื่มอะไร คุณก็ต้องดื่ม ต่อจากนั้นต้องอยู่ในเวลาที่เหมาะสม แกล้งทำเป็นจำอะไรไม่ได้ และท่าทางที่ไม่รู้อะไร”

พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็พูดว่า “หรือว่าฉันจะพูดให้ตรงกว่านี้ คุณ อยู่ตรงหน้าของซ่งเทียนหมิง เล่นละครเป็นผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์คนหนึ่ง!”

คุณท่านซึ่งตกตะลึงอย่างสุดขีด: “อา…อาจารย์เย…คุณ หมายความว่า…เทียนหมิงเขา…จะทำร้ายผมเหรอ?”

เย่เฉินก็ไม่ได้ปิดบัง และพูดอย่างจริงจังว่า “จากข้อมูลที่ผม ได้รับมาตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ดังนั้นคุณต้อง แผนซ้อนแผน ดูว่าพวกเขาจะมาไม้ไหนอีก!”