บทที่ 198 รถทั้งสองคันนี้เป็นของผม (1)

เย่เงินยักไหล่และพูดว่า “รถของฉันเอง ฉันจะขับมันไปโต้ลมไม่ ได้เหรอ?”

เกาจวิ้นเว่ยหัวเราะด้วยอารมณ์โกรธ “เย่เฉิน คุณยิ่งเสแสร้ง ยิ่งติดใจแล้วใช่ไหม? คุณไม่ชะโงกดูเงาตัวเองบ้างเลยเหรอ คุณ เป็นใครกัน มีสิทธิ์อะไรมานั่งรถคันนี้

จางเจวียนที่อยู่ด้านข้างก็พูดเหยียดหยามว่า “ชูหน คุณ แต่งงานกับไอ้ขยะที่ขี้โม้คุยโวคนนี้ ช่างเวทนาเธอเสียเหลือเกิน”

สีหน้าของเซียวซูหนทำอะไรไม่ถูก จ้องมองไปที่ดวงตาเยเฉิ นก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

พูดจาไม่เข้าเรื่องในโอกาสแบบนี้ ผู้ชายคนนี้คงจะเสียความ

คิดความอ่านไปแล้วมั้ง?

เยเฉันก็ขี้เกียจะอธิบาย ยิบกุญแจกำไลข้อมือที่สามารถสวม ใส่ได้ออกจากกระเป๋ามาสองดอก กําไว้ในมือเขย่าไปมา พูด ด้วยน้ำเสียงเบาๆกับหลี่โม่ผู้รับผิดชอบงานนิทรรศการรถยนต์ ว่า “ของสองสิ่งนี้ คุณรู้จักไหม?”

หลี่โม่เห็นเย่เฉินหยิบกุญแจสร้อยข้อมือแบบสมาร์ทออกมา รู้สึกตกตะลึงไปหมดเลย

เมื่อนึกถึงคำพูดฉินทางในโทรศัพท์ ทันใดนั้นเขาก็คร่ำครวญ ในใจไอ้เหี้ย!

ชายหนุ่มคนนี้ อย่าบอกนะว่าคือเย่เป็นอาจารย์เป

ดูเหมือนพวกเขาจะเรียกเขาว่าเธ่เฉิน

ดังนั้นเขาจึงรีบโค้งคํานับ พูดอย่างนอบน้อมว่า “สวัสดีค่ะอา จารย์เย่ หลี่โม่ขอแสดงความนับถืออาจารย์เย สวัสดีค่ะอาจาร

หลังจากพูดจบ ก็รีบแวบไป ชี้ไปที่ซูเปอร์คาร์ทั้งสองคนที่อยู่ ข้างหลัง พูดด้วยเคารพว่า “อาจารย์เย่ รถทั้งสองคันของท่านได้ เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ สามารถขับไปได้ตลอดเวลา หากว่า ท่านไม่อยากขับ พวกเราสามารถช่วยท่านส่งไปถึงบ้านได้

คนรอบข้างตะลึงกันไปหมด

ลูกกะตาของเกาจวิ้นเว่ยราวกับจะตกลงไปที่พื้น แต่จางเจดีย นกลับใจสั่นไปหมด

คนที่แม้แต่เกาจวิ้นเว่ยยังกล้า เห็นเเฉินต้องก้มโค้งคำนับ ทําความเคารพราวกับเป็นเหมือนหลานชาย ยังเรียกเขาว่าอา จารย์เย?

สิ่งที่น่าเหลือเชื่อไปกว่านั้นก็คือ ฟังจากคำพูดเขามีความ หมายเป็นในว่า รถซูเปอร์คาร์ทั้งสองคันนี้ เป็นของเยเฉัน?

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เชียวหนก็ตกตะลึงเช่นกัน เพียงครู่เดียวเขาเองก็ไม่เข้าใจ

ว่าเกิดอะไรขึ้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอนึกถึงหวังเจิ้งกางที่มอบคฤหาสน์หลัง

ใหญ่ให้กับเย่เฉิน ทันใดนั้นเธอก็เดาความในใจได้พอประมาณ เย่เฉินคนนี้ คงจะไปดูฮวงจุ้ยให้กับคนรวยอีกแน่ หลอกลวง คนอื่นอีกแล้ว

ในตอนนั้น เกาจวิ้นเว่ยรีบพูดกับหลีโม่ว่า “ผู้จัดการหลี คุณคง เข้าใจผิดแล้ว คนคนนี้ชื่อว่าเเฉิน คือลูกเขยที่ไม่เอาไหนของ ตระกูลเซียวที่รู้จักกันดีในจินหลิง ไม่ใช่อาจารย์เยอะไรนั้นเลย

จางเจวียน ขมวดคิ้วจ้องมองไปที่ผู้จัดการ แล้วพูดว่า “ผู้ จัดการคะ คุณดูสีเเฉินจนขนาดนี้ ไหนล่ะจะเหมือนคนที่สามารถ ซื้อรถสปอร์ตราคาแพงขนาดนี้ได้? ฉันว่าเขาอาจจะซื้อMi Bandสองอันนี้มาจากในเถาเป่า ก็ยังจะกล้ามาเสแสร้งในงาน นิทรรศการรถยนต์ คุณอย่าไปหลงกลเขาเลยนะ”

เย่เฉินแสยะยิ้มออกมา จูงเซียวซูหนที่ยืนงงอยู่กับที่ ก้าวเท้า ตรงไปยังรถแอสตันมาร์ตินONE77คันนั้น

เมื่อครู่ยังสาบานว่าจะปกป้องรถคันนี้ จะไม่ให้คนอื่นสัมผัส แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เห็นหลไม่สุภาพกับเย่เฉิน เช่นนี้ จึงยอมหลีกทางให้โดยดี

เเฉินจูงมือเชียวหนไว้ เดินไปถึงตำแหน่งที่นั่งคนขับของ แอสตันมาร์ตินONE77 สร้อยข้อมือเพิ่งจะเข้าใกล้ประตูรถ กลับ ได้ยินเสียงดังติ๊ด…..
หลังจากนั้น ไฟรถยนต์ราวกับตาปลาฉลามส่องสว่างขึ้นมา

ทันที

ในห้องโดยสารที่นั่งคนขับหน้าจอ LCDและไฟรอบห้อง โดยสารก็สว่างขึ้นมาพร้อมกัน

ประตูกรรไกรคู่ที่เป็นสัญลักษณ์ของแอสตันมาร์ตินONE77

กลับค่อยๆ โผล่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ