บทที่ 1971

ในเวลานี้ ซึ่งทรงกำลังนั่งรออยู่ในห้องประชุมของกรม ตำรวจนครบาล โตเกียวด้วยความกังวล

เนื่องจากซงซื่อกรุ๊ปเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงและความแข็งแกร่ง มากๆ ดังนั้นกรมตำรวจนครบาล โตเกียวจึงให้ความเกรงใจกับ ซ่งหรงมากๆ

ผู้กำกับใหญ่ที่รีบออกมาจากบ้านในตอนดึก ตอนนี้กำลังต้อ นรับซ่งหรง ด้วยตนเอง

เมื่อเห็นซึ่งทรงมีท่าทีกังวลใจมากๆ ผู้กำกับใหญ่ก็พูดปลอบ ใจทันที “คุณซึ่ง เจ้าหน้าที่ตำรวจของพวกเราทั้งหมดเริ่มค้นหา น้องสาวของคุณที่เขตนิชิทามะโตเกียวแล้ว ดังนั้นคุณไม่ต้อง วิตกกังวล ถ้ามีผลลัพธ์หรือเบาะแสอะไร พวกเขาจะรายงานฉัน ทันที”

ชงหรง ถอนหายใจ ปิดหน้าตัวเองด้วยความเจ็บปวดและพูด สะอื้น: “หวั่นถึงเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของฉัน และเป็นน้องที่ ฉันรักมากที่สุด คุณต้องทำอย่างสุดความสามารถ เพื่อช่วยเธอ ออกมาอย่างปลอดภัย!”

ผู้กำกับใหญ่ของกรมตำรวจนครบาลพยักหน้าและให้ สัญญา:”คุณซ่ง โปรดวางใจ พวกเราจะพยายามอย่างสุดความ สามารถเพื่อหาตัวคุณส่งให้เจอ!”
ข่งทรงพูดขอบคุณ:”งั้นต้องขอบคุณพวกคุณมากๆ!!

ในเวลานี้ ด้านนอกประตูมีคนเดินเข้ามา พูดอย่าง กระตือรือร้นว่า “ผู้กํากับใหญ่ คนของพวกเราพบรถตู้ของคุณส่ง ที่ภูเขาในเขตนิชิทามะโตเกียว รถตู้ได้ตกลงไปด้านล่างหุบเขา พวกเขาพบสองศพที่ถูกไฟเผาไหม้อยู่ในรถตู้ และกลางหุบเขา พบอีกหนึ่งศพ!”

เมื่อซ่งทรงได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาของเขาแดงขึ้นมาและ น้ำตาของเขาก็ไหลออกมาทันที

เขาถามอย่างประหม่า: “ผู้กำกับใหญ่ เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับหวั่น ถึงแล้วใช่ไหม?”

ผู้กำกับใหญ่ถอนหายใจและพูด:”คุณซ่ง ได้โปรดอย่างโศก เศร้าเลย…”

ซึ่งทรงเปิดปากตัวเองและร้องไห้อย่างขมขื่น”ทำไม…ทำไม ต้องเป็นหวั่นถึง…เธอยังเป็นวัยรุ่น…เธอยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย ทำไมคนที่ตายถึงไม่ใช่ฉัน! ทำไม!!

ผู้กำกับใหญ่เดินมาข้างหน้าและตบไหล่ของซึ่งทรงเบาๆ ขณะที่เขากำลังจะพูดปลอบใจ คนที่มารายงานก็พูดอีกครั้ง “ผู้ กํากับใหญ่ พวกเราได้ภาพจากกล้องวงจรปิด และทราบว่าขณะ ที่คุณส่งออกจากโรงแรม ในรถตู้มีผู้โดยสารทั้งหมดสี่คนรวม เธอด้วย ดังนั้นจึงมีคนๆหนึ่งที่หายตัวไป

ซึ่งทรงเงยหน้าขึ้นมาทันที ถามด้วยความงุนงงทันที “คุณพูด อะไรนะ?! ยังมีอีกคนที่หายตัวไป?!”
“ใช่ครับ!”คนๆนั้นรีบพูดทันที “มีสี่คนขึ้นรถตู้ แต่พบศพเพียง แค่สามคน ส่วนอีกคนหนึ่งยังหาเบาะแสไม่ได้ และพวกเราสงสัย อย่างยิ่งว่าคนที่หายตัวไปคือคุณซ่ง!”

“อะไรนะ?!”ซงทรงรู้สึกประหม่าอย่างมากและพูดออกมา ทันที “คุณมีหลักฐานอะไรยืนยันว่าคนที่หายตัวไปคือน้องสาว ของฉัน? พวกคุณยืนยันหรือยังว่าคนที่ตายอยู่กลางหุบเขาคือ ใคร? มีอีกเรื่องหนึ่ง ศพที่ถูกไฟไหม้อยู่ในรถตู้คือเธอหรือ เปล่า?”

คนๆนั้นรีบอธิบายทันที “เรื่องเป็นอย่างนี้ครับคุณซ่ง คนที่ตาย กลางหุบเขาได้รับการยืนยันแล้ว เธอคือเป็นย่านที่เป็นเลขาของ คุณซ่ง สำหรับสองศพที่โดนไฟเผาไหม้อยู่ในรถตู้ พวกเราได้ใช้ กล้องความละเอียดสูงทำการเปรียบเทียบแล้ว เรียงลำดับที่นั่ง ในรถตู้ขณะออกจากโรงแรม มีผู้ชายเพียงคนเดียวที่เป็นคนขับ รถตู้ และคนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆคนขับคือเลขาอีกคนหนึ่งของคุณ ซ่ง เธอคือจางเสี่ยวฮุย ตอนนั้นที่คุณรุ่งขึ้นรถตู้ ได้นั่งอยู่เบาะ แถวหลังพร้อมกับเลขาอีกคนที่ชื่อเฉินย่าน

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ คนๆนั้นก็พูดอีกว่า ดังนั้น จึงเห็นได้อย่าง ชัดเจนว่า ศพที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับและถูกไฟเผาไหม้นั้น น่าจะ เป็นจางเสี่ยวฮุ่ย เว้นแต่คุณซึ่งจะเปลี่ยนที่นั่งกับจางเสี่ยวฮุย ระหว่างทาง แต่พวกเราคิดว่าโอกาสที่พวกเธอจะเปลี่ยนที่นั่งกัน มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้น้อยมากๆ”

ในเวลานี้ ผู้กำกับใหญ่พูดด้วยหลักการและเหตุผลว่า “ตอนนี้ ยืนยันพบศพของเฉินย่านแล้ว ส่วนอีกสองศพน่าจะเป็นของคนขับและจางเสี่ยวฮุย ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณพ่งอาจจะยังมีชีวิตรอด อยู่!”

เมื่อซ่งทรงได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาก็แทบจะเป็นบ้า

เขาบ่นพึมพำอยู่ในใจด้วยความประหม่าเกิดอะไรขึ้น?! เกิด อะไรขึ้นกันแน่?! ทำไมซ่งหวั่นถึงยังมีชีวิตอยู่?! คนของฮาชิโม โตะชินอิจิแน่ใจและยืนยันแล้วไม่ใช่เหรอ ซึ่งหวั่นถึงและรถตู้ ตกลงไปที่หุบเขาแล้วไม่ใช่เหรอ?! ทำไมเธอถึงได้หายตัวไป?!”