บทที่ 1880

ดังนั้น ในฐานะตระกูลหลัก ก็จะต้องใช้พิธีบูชาบรรพบุรุษ เมื่อ เวลาผ่านไปสักระยะ เรียกให้คนตระกูลย่อยมารวมตัวกัน

ทุกคนทำความรู้จัก สนิทสนม หลังจากที่ได้กราบไว้บรรพบุรุษ ร่วมกันแล้ว สร้างความแข็งแกร่งให้กับสายเลือด กรอบ

และนี่ก็เป็นวิธีจําเป็นที่ตระกูลใหญ่ใช้ในการรักษาความ

แข็งแกร่งของวงศ์ตระกูล

ดังนั้น ตระกูลเย่ไม่เพียงแต่จัดพิธีบูชาบรรพบุรุษในทุกสิบสอง ปี ยังถือโอกาสในการกราบไหว้บรรพบุรุษ แก้ไขลำดับวงศ์ ตระกูลทั้งหมดของตระกูลเย่ใหม่อีกครั้ง

ระยะเวลาระหว่างสิบสองปีนี้ กับสิบสองปีที่ผ่านมา ทุกตระกูล ต่างก็มีลูกหลานเกิดใหม่ขึ้น และก็ต้องมีคนที่เสียชีวิต ในขณะ เดียวกันก็ต้องมีคนที่แต่งงาน

ดังนั้นทุก ๆ สิบสองปี ตระกูลย่อยของตระกูลเย่นับไม่ถ้วน ที่ จะต้องรายงานสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงของคนในครอบครัว ในสิบสองปืนมานี้ให้กับทางตระกูลใหญ่รับทราบ

พอถึงเวลานั้น ค่อยมีตระกูลหลักเป็นผู้คัดเลือกผู้อาวุโสที่มี คุณธรรมและบารมีสูงส่ง ออกมาแก้ไขลำดับวงศ์ตระกูลด้วยตัว เอง บันทึกชื่อของคนเหล่านั้น และเรื่องราวต่าง ๆ ลงไปข้างใน อย่างละเอียด
ในล่าดับวงศ์ตระกูลของตระกูลเยู่ในตอนนี้ บันทึกชื่อของลูก หลานตระกูลเยไว้หลายล้านคน และยังมีชื่อของคู่สมรสนับล้าน คน ยกตัวอย่างเช่นลูกชายของตระกูลเคนไหน แต่งงานกับ ลูกสาวของตระกูลไหน หรือยกตัวอย่างเช่นลูกสาวของตระกูลเย่ คนไหน แต่งงานกับลูกชายตระกูลไหนเป็นต้น

ทุกครั้งที่แก้ไขลำดับวงศ์ตระกูล ก็ยิ่งใหญ่มากเช่นกัน

ต้นฉบับของลำดับวงศ์ตระกูลถูกเก็บรักษาไว้ที่ถูกเก็บไว้ในตู้ เซฟที่มีอุณหภูมิและความชื้นคงที่ ทุกครั้งที่มีการแก้ไขลำดับวงศ์ ตระกูลถึงจะมีถึงจะมีลูกหลานตระกูลเย่เชิญออกมา

เชิญออกมา กราบไหว้เสร็จ ก็จะต้องอัญเชิญต้นฉบับกลับ เข้าไปไว้เหมือนเดิมอย่างเคารพนบนอบ

จากนั้น ค่อยแก้ไขลำดับวงศ์ตระกูลใหม่อีกครั้ง

เมื่อลำดับวงศ์ตระกูลใหม่ถูกแก้ไขเสร็จ ก็จะต้องอัญเชิญ ลำดับวงศ์ตระกูลกลับไปด้วยอย่างใหญ่โตมโหฬารและเก็บ รักษาเอาไว้กับต้นฉบับที่นับไม่ถ้วน

คนตระกูลเย่ทุกคน ต่างเห็นลำดับวงศ์ตระกูลเป็นวัตถุ ศักดิ์สิทธิ์ของตระกูล ศักดิ์สิทธิ์และไม่อาจดูหมิ่น

และตระกูลหลักที่เป็นผู้มีอำนาจในการเก็บรักษาลำดับวงศ์ ตระกูลเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว ดังนั้นทุกครั้งที่ตระกูลย่อยมากราบ ไหว้บรรพบุรุษ นอกจากจะสามหมอบเก้ากราบให้กับบรรพบุรุษ แล้ว ยังทำให้มีความรู้สึกได้กลับคืนสู่ตระกูลหลักขึ้นมาโดย ธรรมชาติ
ก็เหมือนกับองค์จักรพรรดิและคุณนางในสมัยโบราณ ที่อาศัย มารยาท และพิธีการที่ยุ่งยากรวมทั้งกฎเกณฑ์ และการสืบทอดที่ เข้มงวด เพื่อเพิ่มความจงรักภักดีภายในใจของขุนนาง ที่มีต่อ องค์จักรพรรดิ

และนี่ ก็เป็นสิ่งที่ตระกูลหลักอาศัยเพื่อศิโรราบตระกูลย่อย แต่ว่า สำหรับพิธีบูชาบรรพบุรุษของตระกูลเย่นั้น เย่เฉินไม่มี ความทรงจําใด ๆ เกี่ยวกับมันเลย

พิธีบูชาบรรพบุรุษเมื่อครั้งที่แล้ว จัดขึ้นเมื่อสิบสองปีก่อน ตอน นั้นเขายังอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในเมืองจินหลิง

พิธีบูชาบรรพบุรุษเมื่อครั้งก่อน ๆ จัดขึ้นเมื่อยี่สิบสี่ปีก่อน ตอน นั้นเขายังเล็กมาก เล็กจนถึงขั้นจำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้เลย

แต่ว่า แต่ว่าถึงแม้เขาจะหาความทรงจำเกี่ยวกับพิธีบูชา บรรพบุรุษเมื่อสิบสองปีก่อนไม่เจอแล้ว แต่เรื่องพิธีบูชา บรรพบุรุษของตระกูลเย่นั้น เขายังคงรู้อย่างละเอียด รู้ว่าคนตระ กูลเย่ให้ความสำคัญกับพิธีกรรมนี้มาก นอกจากนี้ก็ยังเป็น พิธีการกราบไหว้บรรพบุรุษ และคุณพ่อคุณแม่ของเขาที่ยิ่งใหญ่ ที่สุด

ดังนั้น เย่เฉินจึงอดไม่ได้ที่จะตั้งตารอ

เขาไม่ได้ตั้งตารอที่จะกราบไว้บรรพบุรุษเหล่านั้นของตระกูลเ เขาเพียงแค่ตั้งตารอ ที่จะกราบไว้คุณพ่อคุณแม่ของตัวเอง ได้ อย่างถูกต้อง สง่าผ่าเผย และใหญ่โตมโหฬาร
ตอนที่ไปกราบไหว้คุณพ่อคุณแม่กับกู้เย็นจงเมื่อครั้งที่แล้ว ตัว เองยังต้องแกล้งเป็นคนขับรถของกู้เย็นจง ไม่ได้ใช้สถานะที่แท้ จริงของตัวเอง เข้าไปคุกเข่าโขกหัวต่อหน้าหลุมศพคุณพ่อคุณ แม่ของตัวเองสง่าผ่าเผย นี่เป็นคือความเสียใจที่อยู่ในใจของเขา มาโดยตลอด

ดังนั้น เขาก็เลยพูดกับกู้เย็นจงไปว่า “ลุงครับ รบกวนลุง ช่วยบอกกับคุณปู่ของผม บอกว่าพิธีบูชาบรรพบุรุษในเทศกาล วันเชงเม้งนั้น ผมจะไป