บทที่ 1874

ซ่งจี่โมรีบเอ่ยตอบทันที “คุณผู้หญิงหม่าครับ เรือยอชต์ล่านั้น มีความทนทานในการขับเคลื่อนสองพันกว่าไมล์ทะเล นับดูแล้ว เกือบจะสี่พันกิโลเมตร เพียงพอที่จะขับจากเมืองจีนหลิงจนออก ทะเล และไปจนถึงโตเกียวครับ แต่ว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องถึงเรื่อง เข้าออกประเทศ ดังนั้นคุณจะต้องรายงานกับทางด่านศุลกากร ล่วงหน้าถึงจะได้

หม่าหลันหันไปกล่าวกับเย่เฉินอย่างดีอกดีใจทันที “ลูกเขย คนดี พอถึงตอนนั้นพวกเราหาเวลา ขับเรือยอชต์ไปเที่ยวญี่ปุ่น เองกัน ลูกว่าเป็นยังไงบ้าง?

เยเฉินกล่าวอย่างคลุมเครือ เรื่องนี้ มีเวลาค่อยว่ากันเถอะ ครับ…”

หม่าหลันรีบเอ่ยขึ้นมา: “เรื่องเวลามันจะไปยากอะไร? ฉันกับ พ่อต่างก็ไม่ได้ทำงาน ลูกเองก็ไม่ได้ทำงาน มีเพียงซูรันบริหาร จัดการบริษัทอยู่คนเดียว และเธอก็เป็นเจ้านายเอง อยากจะหยุด งานตอนไหนก็แค่พูดประโยคเดียวก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?”

เซียวหนรีบกล่าวขึ้นมาทันที “คุณแม่คะ พูดอะไรของคุณ แม่น่ะ การบุกเบิกกิจการจะต้องเอาจริงเอาจังถึงจะเห็นผลสำเร็จ หนูจะทิ้งบริษัทไว้ แล้วตัวเองหนีเที่ยวได้ยังไงคะ…

หม่าหลันกล่าว: “งั้นก็ไม่เป็นไร พอถึงตอนนั้นลูกอยู่ทำงานต่อ ให้เย่เฉินพาพ่อกับแม่ไปเที่ยวที่กรุงโตเกียว พอดีเลยพวกเราต่างไม่ได้อยู่บ้าน ลูกยิ่งจะมีสมาธิในการบริหารจัดการบริษัท ของลูกมากกว่าเดิม

เชียวชหรับพูดไม่ออกขึ้นมาทันที

ถึงแม้เธอจะไม่อยากให้ครอบครัวออกไปเที่ยวโดยทิ้งเธอไว้ คนเดียว แต่ทำยังไงได้ในเมื่อคำพูดของหม่าหลันนั้นมีกลเม็ด มากเลยทีเดียว

เธอบอกให้เซียวซูหนไปด้วยกันก่อน แต่เซียวซูหรับปฏิเสธ โดยใช้เหตุผลว่าต้องตั้งอกตั้งใจบุกเบิกกิจการ

ดังนั้นเธอจึงบอกว่าให้เซียวซูหนอยู่ตั้งใจบุกเบิกกิจการต่อ เซียวซูหนไม่อาจโต้แย้งได้โดยสิ้นเชิง ไม่งั้นก็เท่ากลับว่าตบ หน้าตัวเอง

ดังนั้นเซียวซูหนจึงทำได้เพียงกล่าวอย่างจำใจ “เฮ้อ แล้วแต่

เถอะค่ะ”

เย่เฉินยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย และกล่าวขึ้น: “อย่าพึ่งพูดเรื่องพวกนี้ เลย อีกไม่นานก็จะถึงวันตรุษจีนแล้ว ระยะนี้จะต้องอยู่ที่บ้าน ฉลองตรุษจีนเป็นธรรมดา สำหรับเรื่องจะออกไปเที่ยวหรือเปล่า นั้น ก็รอให้ผ่านตรุษจีนไปก่อนค่อยว่ากัน

หม่าหลินพยักหน้าอย่างร้อนรน และกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ลูกเขยคนดี แม่ฟังลูกทุกอย่างเลย!”

เย่เฉินอึมตอบรับ แล้วหันไปมองทุกคน และกล่าวอย่างจริงจัง “วันนี้ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนเป็นอย่างมาก แถมยังมอบของขวัญมากมายแบบทำให้ทุกต้องจ่าย แล้ว”

ทุกคนต่างรีบเอ่ยขึ้นมาที่ไหนควรทํา”

เย่เฉินมองทุกคน และกล่าวด้วยรอยยิ้มคำโบราณว่ามา ดีรอหลังการขอบคุณกลับสำหรับทุกท่านอย่างแน่นอน พอตอนยังต้องรบกวนประธานช่วยจัดบาง

เมื่อคำพูดนี้ถูกออกมา ทุกคนมาอวยพรใหม่ ต่างมี ความปีติยินดียากจะเอาไว้ปรากฏขึ้นมาบนหน้า

พวกเขาพวกเขา!

ไม่อย่างเตรียมวัสดุออกมา

ฉินการทำธุรกิจอะไร?

เขาทำธุรกิจเกี่ยวกับยาสมุนไพรจีนโดยเฉพาะ!

ครั้งแรกเย่เฉินยา เป็นกางจัดหาวัตถุดิบ

ตอนเย่เฉินก็บอกอีกให้ฉินการไม่เพื่อยากลอน แล้วเป็นอะไรได้อีกและเย่เฉินกล่าวชัดเจนนั้น เพราะอยู่ต่อหน้าของภรรยา รวมทั้งพ่อตาแม่ยาย เขาไม่อยากจะพูดเรื่องยาลูกกลอน ออกมาโดยตรง

ไม่ว่าจะเป็นยาลูกกลอนขั้นพื้นฐานในเมื่อก่อน หรือจะเป็นยา

อายุวัฒนะ ต่างก็ไม่ได้บอกให้คนในครอบครัวรับรู้ แต่ว่า เหล่าผู้คนที่อยู่ตรงนี้ เคยได้รับบุญคุณจากตัวเองมา ก่อน คำพูดนี้แค่พูดถูกจุด พวกเขาก็จะเข้าใจทันที