บทที่ 1857

เยฉางหมิ่นคาดไม่ถึงจริงๆว่า สิ่งที่หงห้าพูดก่อนหน้านี้จะ กลายเป็นเรื่องจริง

ตัวเองอยากจะหาเเฉินเพื่อขอเงื่อนไขที่ดีกว่า คาดไม่ถึงว่าเ เฉินไม่เพียงแต่ไม่สนใจตัวเอง ยังลดมาตรฐานอาหารประจำวัน ของตัวเอง ในทันที จากห้าสิบหยวนเป็นสามสิบหยวน

ในขณะนี้ เธอประสบกับความเจ็บปวดเหมือนกันกับนายหญิง ใหญ่เชียวในเวลานั้นแล้ว

ถ้ารู้ก่อนว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้ ทำไมจะต้องไปเสแสร้งด้วย?

หงห้าเหลือบมองดูเยฉางหมิ่นที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ แสยะยิ้มแล้วพูดเยาะเย้ยว่า “ผมพูดอะไรนะ? ผมก็ว่าอาจารย์เ จะต้องลดมาตรฐานอาหารของคุณลงอย่างแน่นอน คุณดันไม่ เชื่อ ตอนนี้สะใจหรือยัง?”

เยฉางหมิ่นไม่พูดอะไรด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ เธอก็ไม่กล้าพูดอะไร

เพราะเธอรู้ว่า พูดมากผิดมาก ไม่แน่พูดอีกไม่กี่คำ ก็จะต้องกิน ซาลาเปาและของดองทุกวันจริงๆ

เมื่อหงห้าเห็นเธอไม่กล้าแผลงฤทธิ์ไปมากกว่านี้ ก็พูดด้วยรอย ยิ้มว่า “งั้นคุณผู้หญิงเย่ก็สนุกกับช่วงเวลาที่ดีของเจ็ดวันนี้ให้เต็มที่ ไม่มีเรื่องอะไร ผมก็ขอตัวกลับก่อนแล้ว

เยฉางหมิ่นเขม็งตาใส่หงห้าอย่างโหดๆ เมื่อหงห้าออกจาก ห้อง ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้อย่างโศกเศร้ามาก

เธอหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา และโทรวิดีโอหาเย่โจงฉ วนคุณท่านเที่อยู่ห่างไกล ในเย็นจึง

ทันทีที่รับสายวิดีโอ เย่นางหมิ่นก็ร้องไห้พูดว่า “พ่อค่ะ! สาร เลวเย่เฉินหยามเกียรติหนูมากเกินไปแล้ว! พ่อเขาพาหนูมาอยู่ ที่บ้าอะไรเนี่ย!”

พูดแล้ว เธอจึงเปลี่ยนกล้อง และถ่ายสภาพภายในห้องรอบ หนึ่ง

เยโจงฉวนก็คาดไม่ถึงว่า เยเฉินจะทำกับอาของตัวเอง ได้โหด

ขนาดนี้จริงๆ จัดการให้เธออยู่ในสภาพแวดล้อมที่ยากลำบาก

ขนาดนี้ ในใจก็ค่อนข้างไม่พอใจ

เขาถอนหายใจพูดว่า “เฉินเอ๋อเรื่องนี้ ทำมากเกินไปจริงๆ ไม่ ว่ายังไง แกก็เป็นอาแท้ๆของเขา…

พูดแล้ว เย่โจงฉวนก็ถอนหายใจอีกครั้ง และพูดอย่างจริงจัง ว่า: “แต่ว่า ตอนนี้เฉินเอื้อมีประโยชน์อย่างมากต่อตระกูลเย่ อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง ตราบใดที่เขากลับมาที่ตระกูลเย่ และ แต่งงานกับลูกสาวของตระกูล ความแข็งแกร่งของตระกูลเ จะเพิ่มขึ้นในทันที! ถ้าสามารถเอาลูกสาวของตระกูลอยู่ งั้นก็จะ ยิ่งสมบูรณ์มากขึ้น…”
เมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจของพ่อ เยฉางหมิ่นก็นึกถึงคำพูด นั้น ที่เยเฉันเคยบอกกับตัวเอง บนเฮลิคอปเตอร์ในทันที

เขาบอกว่า ราชาบู๊ทั้งแปดของตระกูล ตายอยู่ในเงื้อมมือ

ของเขา เขาบอกว่า กู้เย็นจงที่ป่วยเกินเยียวยา กลับมีชีวิตใหม่เพราะ

เขา

เขาถึงขนาดยังบอกว่า ช่วงก่อนหน้านี้ที่ประเทศญี่ปุ่นเกิด เหตุการณ์ใหญ่หนึ่งที่สะเทือนฟ้าดินกับสามตระกูล ก็ล้วนแล้วแต่ เป็นการกระทําของเขาเอง…

พูดมาขนาดนี้แล้ว ความแข็งแกร่งของเยเฉิน น่าจะเหนือ ความเข้าใจของทุกคนเป็นอย่างมาก…

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ในใจของเยฉางหมิ่นก็กระตุกหนึ่งที และแอบ คิดว่า: “เรื่องราวเหล่านี้ ห้ามให้พ่อรู้เด็ดขาด! ไม่อย่างนั้น เขาก็ ต้องยิ่งให้ความสำคัญกับไอ้สารเลวเเฉินนั้น ฉันเยฉางหมิ่น พูดอะไรก็ไม่สามารถให้เขากลับไปที่ตระกูลเย่ได้! ไม่อย่างนั้น เกิดไอ้หมอนี่กลับไปที่ตระกูลเย่ ฉันก็ไม่มีที่ยืนในตระกูลเย่แล้ว!”

ดังนั้น เยฉางหมิ่นเอ่ยปากพูดในทันทีว่า “พ่อค่ะ หนูพูดจริงๆ เย่เฉินก็เป็นสัตว์เลือดเย็นที่ไม่มีความเมตตา! พ่อคิดว่าเขาเป็น สายเลือดของตระกูลเย่อยากจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเย่ แต่ว่า เขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับสายเลือดตระกูลเที่อยู่บนตัวด้วย ซ้ำ ขนาดหนูที่เป็นอาแท้ๆเขาก็สามารถที่จะทำขนาดนี้ได้ เกิด กลับไปที่ตระกูลเย่ พวกเราทำให้เขาไม่พอใจหน่อย งั้นเขาจะไม่ทำให้ทั้งตระกูลเย่เกิดหายนะวุ่นวายจนไก่สุนัขกระเจิงเลยเห รอ?”

เย่โจงฉวนเงียบกริบในทันที

คำพูดของเยฉางหมิ่น ก็ทำให้ในใจของเขาเกิดความระแวด ระวังเล็กน้อย

ใครก็หวังว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเอง จะสามารถมีขุนพล พยัคฆ์ที่จะต่อสู้เก่งอย่างกล้าหาญ แต่ทว่า สิ่งแรกที่ต้องพิจารณา ของปัญหา ในความเป็นจริงอย่างมาก ก็คือตัวเองจะสามารถที่จะ ข่มอีกฝ่ายได้หรือไม่