บทที่ 1818

หงห้าตบหน้าเขาอีกครั้งและด่าทันที “ถ้าไม่ใช่คุณคอย สนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลัง เขาจะทำเรื่องเลวร้ายเยอะขนาดนั้นได้ ยังไง? คุณคิดว่าคุณไม่ลงมือโดยตรงก็ไม่มีความผิดใช่ไหม? แต่ คุณอย่าลืมนะว่าผู้บัญชาการของพวกอาชญากรนั้นๆ ทุกคนต่าง เป็นอาชญากรสงครามประเภทที่หนึ่ง!”

อู่ตงไห่รีบพูดทันที “แต่ฉันก็ไม่ได้ทำเรื่องฟอกเงินข้ามชาติ

หงห้ายิ้มอย่างเย็นชา “ฟอกเงินหรือเปล่า คุณรู้ดีอยู่แก่ใจ และ พวกเราก็ตรวจสอบอย่างชัดเจนเหมือนกัน! เมื่อถึงเวลาแล้วหลัก ฐานทุกอย่างจะเปิดเผยต่อหน้าคุณ ฉันจะดูว่าคุณยังจะปากแข็ง อีกไหม!”

เมื่อพูดจบ เขาก็โบกมือให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ “จับตัวผู้ชายคน นี้กลับไปด้วย!”

คนที่หงห้าเกลียดที่สุดในชีวิตก็คืออู่ตงไห่

เขาจ้องมองอู่ตงไห่และด่าอยู่ในใจ “ไอ้สารเลวอย่างตั้งให เมื่อก่อนเคยส่งจางจื่อโจวและคนอื่นๆเข้าไปที่เทียนเซียง และ เกือบจะฆ่าฉันตาย! ถ้าไม่ใช่อาจารย์เย่มาช่วยฉันไว้ทัน ให้ฉัน ทานยาอายุวัฒนะ ฉันคงไปรายงานตัวกับยมบาลแล้ว ครั้งนี้คุณ ตกอยู่ในมือของฉัน ค่อยดูว่าฉันจะฆ่าคุณยังไง!!

เมื่อเห็นว่าอู่ตงไห่ถูกคุมตัวออกไป หม่าหลันก็รีบชี้ไปที่เซียวฉางเฉียนกับเซียวไห่หลง นอนตายเหมือนหมาข้างถนน และ ถามหงห้า “คุณตำรวจสากล พวกเขาสองคนตั้งใจลักพาตัวฉัน พวกคุณจะจับตัวพวกเขาไหม?”

หงห้าพูดเบาๆ “เรื่องนี้…พวกเราคือองค์การตำรวจสากล ซึ่ง อยู่ในสังกัดสํานักงานใหญ่กรมตำรวจอาชญากรรมเมือง เวียนนา พวกเราตามจับแค่อาชญากรข้ามชาติเป็นหลัก ส่วน อาชญากรในประเทศตัวเอง ก็มอบหมายให้ตำรวจในประเทศ นั้นๆเป็นคนจัดการ!”

หม่าหลินพยักหน้าทันทีและพูดทันที “ไม่เป็นไร ขอแค่ส่งพวก เขาสองคนเข้าคุกตลอดชีวิตก็พอ!”

หงห้าพยักหน้าและพูด “เรื่องนี้คุณวางใจได้ เอาอย่างนี้ละกัน ฉันจะสั่งลูกน้องไปส่งคุณที่โรงพยาบาลก่อน จากนั้นคุณก็ โทรศัพท์ไปแจ้งคนในครอบครัวของคุณเอง ส่วนสองคนนี้พวก เราจะแจ้งตำรวจท้องถิ่น เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง”

หม่าหลันซาบซึ้งจนน้ำตาไหลและพูดทั้งน้ำตา “คุณตำรวจ สากล งั้นรบกวนพวกคุณส่งฉันไปโรงพยาบาลเลย ขาของฉันพึ่ง หายดีได้ไม่กี่วัน ตอนนี้ก็มาหักอีก เห้อ…พระเจ้า ทำไมชีวิตของ ฉันถึงขมขื่นอย่างนี้”

หงห้าสั่งให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ “คุณ ขับรถไปส่งคุณผู้หญิงหม่า ไปโรงพยาบาลหน่อย”

“ได้ครับหัวหน้า!”

หลังจากนั้น หม่าหลันถูกชายสองคนประคองและออกจากโกดัง

ทันทีที่เธอออกจากโกดัง เธอก็ตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า

ในพื้นที่เปิดโล่งตรงด้านหน้าโกดัง มีเฮลิคอปเตอร์สาม จอดอยู่ ยังมีรถยนต์สีดำสิบกว่าคันจอดอยู่ด้วย

เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “โอ้โห! ตำรวจสากลนี้เก่งจริงๆ มีเฮลิคอปเตอร์ตั้งหลาย! โชคดีวันนี้ที่มีตำรวจสากล ไม่งั้นตัว เองคงโดนหลี่ซุ่ยฮัวกับอู่ตงไม่ทำร้ายจนตายแน่ๆ!!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็ด่าอยู่ในใจ “ตงไห่คนนั้นก็เป็นคนโง่ มากๆ! ยังกล้าเรียกตัวเองว่าเศรษฐีแสนล้าน แต่กลับมองหลี่ชุ่ย ฮัวที่เป็นนักต้มตุ๋นข้ามชาติไม่ออก ยังเรียกเธอว่าคุณผู้หญิงเยอีก และเรียกเธออย่างสนิทสนมด้วย! เขาช่างโง่จริงๆ!”

หลังจากนั้น หม่าหลันถูกนำตัวไปขึ้นรถโรลส์รอยซ์ คนขับรถก็ ขับรถออกไปจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปที่โรง พยาบาลชุมชนในเมืองจินหลิง

ในขณะนี้ เยฉางหมิ่นนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์อย่างประหม่า

ศีรษะของเธอถูกถุงผ้าสีดำคลุมอยู่ ทำให้เธอมองไม่เห็น สภาพแวดล้อมโดยรอบเลย ทำให้เธอรู้สึกประหม่ามากๆ

ในเวลานี้ จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าถุงผ้าสีดำที่คลุมศีรษะอยู่ค่อยๆถูก ดึงออก ทําให้เธอตกใจมากๆ

แต่หลังจากที่มองดูดีๆ เธอก็พบว่าคนที่นั่งอยู่ด้านหน้า คือ หลานชายของตัวเอง เย่เฉิน!
ในเวลานี้ เฉางหมิ่นเข้าใจทันที ตำรวจสากลเหล่านั้นเป็น ตารวจปลอมและพวกเขาน่าจะเป็นคนของเยเงิน

สำหรับชื่อหลี่ซุยฮัว เรื่องนักต้มตุ๋นข้ามชาติ เป็นเรื่องที่พวก เขาแต่งขึ้นและเอามาแกล้งตัวเอง

เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกแกล้ง เธอจึงตะโกนด้วยความโกรธ “เย่เฉิน! คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?! ฉันเป็นอาหญิงของคุณนะ ทำไมคุณ ต้องแกล้งฉันด้วย?!”