บทที่ 1800

ดังนั้น เขาจึงได้แต่พูดปลอบใจพนักงานหญิงคนนั้นด้วยตัว เอง ให้เธอพักฟื้นร่างกายอย่างสบายใจ ออกมาจากห้องผู้ป่วย เฉินจือข่ายก็ถอนหายใจ ตอนที่ในใจ

กำลังครุ่นคิดว่าลูกคุณหนูอย่างเฉางหมิ่นจะจากไปได้เมื่อไหร่ จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น สายที่โทรมา ก็คือบอดี้การ์ดข้างกายเยฉางหมิ่น

เฉินจือข่ายรับสาย “ฮัลโหล ฉันเฉินจือข่าย

ที่ปลายสายพูดอย่างสะอึกสะอื้นจนเกือบจะร้องไห้อย่าง

เคร่งเครียด “ผู้จัดการทั่วไปเฉิน เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!” เฉินจือข่ายขมวดคิ้วถามว่า “เกิดเรื่องอะไร? ถึงตกอกตกใจ

กันขนาดนี้”

ทางนั้นพูดเสียงสั่นระริกว่า “ผู้…ผู้จัดการทั่วไปเฉิน คุณหนู ใหญ่เธอ…เธอ…เธอถูกลักพาตัวไปแล้ว!

ในสมองของเฉินจือข่ายเกิดเสียง งดังขึ้นมา

หมายความว่าอย่างไร?

เยฉางหมิ่นถึงกับถูกลักพาตัวที่จินหลิง เป็นใครกันที่ใจกล้าขนาดนี้ กระทั่งคนตระกูลเกล้าจับตัว

ไป?
ด้วยเหตุนี้เขาจึงรีบร้อนกล่าวว่า “นายอย่าเพิ่งร้อนใจ เล่า เรื่องนี้มาให้ฉันฟังอย่างละเอียด!

อีกฝ่ายรีบพูดว่า “วันนี้คุณหนูใหญ่ต้องการมาพบผู้หญิงคน หนึ่งที่ชื่อหม่าหลั่นเพื่อพูดคุยธุระนิดหน่อย ดังนั้นพวกเราจึงมาที่ ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่งพร้อมกับคุณหนูใหญ่ เพื่อพบหน้าหมา หลันคนนั้น…

“แต่คิดไม่ถึงว่า…พวกเธอสองคนจะหายตัวไปพร้อมกันใน ร้านเสริมสวย แม้แต่พนักงานกับเจ้าของร้านเสริมสวยก็ไม่รู้ไป อยู่ไหน…

พริบตาต่อมา เขาก็คิดถึงเย่เฉินทันที

เขารู้ เย่เฉินทะเลาะกับเยฉางหมิ่นใหญ่โตที่สวนดอกไม้กลาง อากาศ ทั้งสองฝ่ายจะต้องไม่ลงรอยกันอย่างมากแน่ ดังนั้นอาจ จะเป็นฝีมือของเย่เฉินก็เป็นได้

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรีบโทรหาเเฉิน พอรับสายก็ถามว่า “คุณชาย คุณอยู่ไหนครับ?”

เย่เฉินกล่าวเสียงเรียบ “อยู่บ้าน ทําไมเหรอ?”

เฉินจือข่ายพูดอย่างเคร่งเครียดว่า “คุณชาย คุณจับตัวคุณป้า คุณไปใช่ไหมครับ?”

เย่เฉินขมวดคิ้วแน่น “ไม่มีนะ ฉันเบื่อจะพบเธอด้วยซ้ำ จะจับ เธอไปทำไม? มีอะไร เธอถูกคนลักพาตัวไปเหรอ?”

เฉินจือข่ายตกใจอย่างยิ่งยวด “หา? เรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือคุณเหรอ?! งั้นก็แย่แล้ว! คราวนี้ได้เกิดเรื่องใหญ่จริงๆ แล้ว!” เยเฉินเอ่ยปากถามว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

เฉินจื้อข่ายพูดโพล่งออกมาว่า “คุณป้าคุณเธอไปหาแม่ยาย คุณ ร้านเสริมสวย บอกว่าต้องการจะพบหน้าพูดคุยกับแม่ยาย คุณ แต่จู่ๆ คนก็หายไปจากร้านเสริมสวย ไม่รู้ไปไหนแล้ว!”

เย่เฉินตกใจมาก รีบร้อนถามเขาว่า “แล้วแม่ยายฉันล่ะ? หาย ไปด้วยเหรอ?! นายรู้ไหมว่าเธอกับแม่ยายฉันพูดอะไรกันบ้าง?!

เวลานี้สิ่งที่เย่เฉินกลัวที่สุด ก็คือเยฉางหมิ่นเผยฐานะของตัว

เองต่อหน้าหม่าหลับ

ตอนนี้ ตระกูลซูเป็นศัตรูคู่อาฆาตที่จำเป็นต้องกำจัดในสายตา เขา ซึ่งตระกูลเย่ยังไม่รู้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู เป็นไปได้มากว่าสอง ตระกูลยักษ์ใหญ่แห่งเช่นจึงต่างเป็นศัตรูของตนเอง หากฐานะ ตนถูกเปิดเผย อาจจะนำพาอันตรายมาให้คนข้างกายได้

ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้แก้ไขเรื่องเหล่านี้ เขาจึงไม่ได้เตรียมตัวจะ บอกฐานะของตัวเองกับเซียวซูหน

แต่ว่าหากเยฉางหมิ่นเล่าทุกอย่างให้หม่าหลันฟังล่ะก็ อย่าง นั้นตนก็คงหลบซ่อนไม่ได้แล้ว…

เฉินจือข่ายเองก็ฟังออกว่าเย่เฉินเคร่งเครียดต่อเรื่องนี้อยู่บ้าง เช่นกัน จึงรีบร้อนพูดว่า “คุณชาย ตอนนี้ผมเองก็ยังไม่รู้ สถานการณ์โดยละเอียด จึงยังไม่รู้ว่าคุณป้าคุณกับแม่ยายคุณ พูดอะไรกันบ้าง ตอนนี้พวกเธอสองคนถูกลักพาตัวไปแล้ว เรื่องเร่งด่วนที่ต้องทําคือหาพวกเธอให้เจอก่อน!

เย่เฉินพยักหน้า กล่าวว่า “นายโทรหาหงห้า เขามีลูกน้องอยู่ ทั่วทุกที่ในจินหลิง หูตามีมากมาย เรื่องแบบนี้น่าจะคลำเจอ เบาะแสอะไรบ้าง!