บทที่ 1789

“จะเป็นไปได้ยังไงกัน!

เย่ างหมิ่นพูดโพล่งออกมาว่า “พ่อ พ่อไม่ได้พบเย่เฉินมานาน หลายปีแล้ว ดังนั้นเอาเขามาคิดได้ดีเกินไปแล้ว หนูจะบอกความ จริงพ่อให้ ตอนนี้เเงินก็คือกุ้ยบ้านนอกคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น จือหยูหรือกู้ซิวอี้ ล้วนเป็นลูกคุณหนูมีชื่อของเล่นจิง จะชายตาแล เขาได้ยังไง?!

เย่โจงฉวนกล่าวขึ้นอย่างเย็นเยียบ “เมื่อวานฉันยังพบกู้เย็นจง ที่สมาคมการค้าอยู่เลย ฉันลองเลียบเคียงถามเขาดูว่าเขายังจำ สัญญาหมั้นหมายของเยเฉินกับลูกสาวเขาได้หรือไม่ ตอนนั้นเขา บอกกับฉันว่า ขอเพียงหาเเฉินพบ จะต้องให้ลูกสาวแต่งกับเขา อย่างไม่ลังเลแน่นอน!!

“นอกจากนี้ กู้เย้นจงยังบอกอีกว่า ไม่ว่าตอนนี้เเฉินจะมีฐานะ เป็นอย่างไร ต่อให้เป็นขอทานข้างถนน เขาก็คือว่าที่ลูกเขยของ ตระกูลกู้ เรื่องนี้พวกเขาทั้งครอบครัวต่างเห็นพ้องต้องกันนาน

แล้ว!” เฉางหมิ่นตกตะลึงพรึงเพริด “นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว กู้เย็นจง เป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”

เย่โจงฉวนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดอยู่บ้าง “กู้เย้นจงเป็น บ้าหรือไม่ฉันไม่คิดสนใจ แกเองก็ไม่ต้องกังวลเช่นกัน ตอนนี้ หน้าที่ของแกคือคิดหาทุกวิถีทางให้เย่เฉินรับปากกลับมาฉลองปีใหม่!”

เย่ างหมิ่นจนปัญญาอย่างยิ่งยวด ได้แต่พูดพึมพำว่า “พ่อ บอกความจริงกับพ่อแล้วกัน เมื่อวานเฉินเมื่อทําเกินไปจริงๆ เมื่อ วานหนูก็เลยระงับอารมณ์ไม่อยู่ ทะเลาะกับเขาไปยกหนึ่งข้าว เขาก็ไม่กิน สะบัดมือจากไปทันที…

“สารเลว!” เย่โจงฉวนตวาดอย่างโมโห แล้วกล่าวว่า “อย่านึก ว่าฉันไม่รู้จักแกดี ด้วยกิริยามารยาทของแก แท้จริงแล้ว ใครที่ทำ เกินไปกันแน่ก็ยังบอกไม่ได้!!

กล่าวจบ เย่โจงฉวนก็กล่าวอีกว่า “อย่างอื่นฉันไม่สน จะต้อง พาเยเฉินกลับมาให้ฉันให้ได้ หากเขาไม่ยอมกลับ งั้นแกก็คิดหา วิธีอื่นหน่อยแล้วกัน!

เยฉางหมิ่นรีบร้อนถามว่า “วิธีอื่น? วิธีอะไร?”

เย่โจงฉวนพูด “เขามีภรรยาอยู่ที่จินหญิงคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ? แกก็คิดหาวิธีเข้าทางภรรยาเขา หรือจากทางพ่อตาแม่ยายเขา ก็ได้แล้วนี่?”

เยฉางหมิ่นเอ่ยขึ้นมาทันทีว่า “งั้นหนูจะไปพบหน้าภรรยาเขา เดี๋ยวนี้ มอบเงินให้เธอ ให้เธอหย่ากับเย่เฉิน!

เย่โจงฉวนกล่าวว่า “ไม่ต้องไปหาเมียเขา แกสามารถไปพูด หว่านล้อมจากแม่ยายของเขาก่อนได้ ฉันได้ยินว่าแม่ยายคนนั้น ของเขาเป็นคนโลภมาก เห็นเงินแล้วตาโต!”

เย่ฉางหมิ่นรีบพูดว่า “พ่อ งั้นหนูจะไปคิดหาวิธีบุกทะลวงจากทางแม่ยายเขาเดี๋ยวนี้!

“อืม!” เย่โจงฉวนเอ่ยเตือนว่า “หลังแกพบแม่ยายเขาแล้ว ห้ามเผยฐานะที่แท้จริงของแกออกมาเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นหาก ให้คนเจ้าเล่ห์แบบนั้นรู้ว่าเยเฉันเป็นคนของตระกูลเยีแห่งเย็นจึง ต่อให้แกติเธอตาย เธอก็ไม่มีทางให้ลูกสาวเธอหย่ากับเฉินเอ๋อ

“ได้เลยค่ะพ่อ! หนูรู้แล้ว!”

เยฉางหมิ่นรีบขานรับอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ล้วง โทรศัพท์ออก มาทันทีทันใด โทรหาบอดี้การ์ดที่ตนเองจะพาไปจินหลงครั้งนี้ กําชับว่า “สืบให้ฉันหน่อยว่าแม่ยายเยเฉันอยู่ไหน ฉันต้องการ พบเธอ!”

หม่าหลันโบกรถมายังสถานเสริมความงามที่อยู่บนบัตรกำนัล อย่างเบิกบานใจ ตอนเข้าประตูแสดงบัตรกำนัล ในใจเธอมาก น้อยก็ยังมีความกังวลอยู่บ้าง กลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิด หรือเป็น ที่บัตรใบนี้ไม่อาจใช้ได้

แต่ที่เธอคิดไม่ถึงคือ พนักงานพูดจามีมารยาทกับเธอมาก “สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง! บัตรกำนัลใบนี้ของคุณสามารถใช้ตอน ไหนก็ได้ ทั้งยังไม่ต้องจองล่วงหน้า ตอนนี้คุณต้องการใช้บริการ เลยไหมคะ?”

พอหม่าหลันได้ยินเช่นนี้ ก็พูดอย่างดีอกดีใจว่า “แน่นอนอยู่ แล้ว! ฉันอุตส่าห์โบกรถมาตั้งไกล คงไม่ใช่แค่มาถามอย่างเดียวหรอกมั้ง? รีบหาช่างเทคนิค ให้ฉันเร็ว ตอนนี้ฉันต้องการใช้ บริการแล้ว”

พนักงานพยักหน้า พูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณผู้หญิง SPAทั้ง ตัวของเราที่นี่จะต้องอาบน้ำก่อน ฉันจะพาคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ จากนั้นก็จะให้ช่างเทคนิคมาทำSPA ให้คุณ!

หม่าหลัน ในใจเบิกบานอย่างยิ่ง ตอนที่เมื่อก่อนมีเงินอยู่ในมือ เธอก็ไปที่ร้านเสริมสวยหรือสถานเสริมความงามไม่น้อย ทำหน้า หรือไม่ก็ทําSPA

ดังนั้นเธอจึงรู้ขั้นตอนการทำSPAของสถานเสริมความงามระ ดับไฮเอนด์ อย่างแรกจะต้องแช่ในอ่างน้ำนมโรยด้วยกลีบ ดอกไม้ก่อน จากนั้นก็เปลี่ยนไปใส่ชุดชั้นในที่สถานเสริมความ งามจัดไว้ให้ แล้วรับการนวดไปทั่วตัวจากช่างเทคนิค

หม่าหลันตามพนักงานไปที่ห้องอาบน้ำอย่างเบิกบานใจ พบ ว่าที่นี่ใส่น้ำในอ่างไว้เรียบร้อยแล้ว ในน้ำยังใส่น้ำนม กลีบ ดอกไม้รวมถึงเกลือขัดผิวเข้าไปด้วย จึงพลันยิ้มกล่าวว่า “อั้ยยะ การให้บริการของร้านพวกคุณช่างยอดเยี่ยมจริงๆ คนยังไม่มา ก็ใส่น้ำไว้เรียบร้อยแล้ว