ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1727



บทที่ 1727

เย่ างโคงได้ยินคำพูดของชายชรา พูดอย่างลำบากใจ “พ่อ ครั้งก่อนพ่อบอกว่าอยากให้แต่งงานกับตระกูลซู ให้ซูจือหยูเป็น ลูกสะใภ้ของตระกูลเย่ แต่ไม่มีคนที่เหมาะสม!

เย่โจงฉวนพูดเบาๆ :”ครั้งก่อนบอกแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉางอิง ลูกชายคนโตเป็นคนที่เหมาะสม

เยฉางโคงพูดว่า “แต่ตอนนั้นถังซื่อไม่ก็บอกแล้วนี่ ที่ฉางอิง ลูกชายคนโตไม่เต็มใจที่จะกลับมาระลึกถึงบรรพบุรุษ บางทีเด็ก คนนี้อาจจะยังเกลียดเราอยู่ในใจ!”

เย่โจงฉวนปัดมือ: “เขาจะเกลียดเราไหม นายพูดแล้วไม่นับ ฉันพูดก็ไม่นับ ต้องให้เขาพูดถึงจะนับ”

น้องสามเยฉางหยุนรีบถามว่า “พ่อ พ่อหมายความว่า จะตาม หาลูกชายคนโตฉางอิงกลับมาระลึกถึงบรรพบุรุษเหรอ?”

เยโจงฉวนพยักหน้า:”ฉันมีความคิดนี้จริงๆ แค่ยังไม่รู้ว่าจะใช้

วิธีไหน”

เยฉางโคงรู้สึกกดดันและการคุกคามอย่างมาก รีบพูดว่า “พ่อ ลูกชายคนโตฉางอิงออกจากบ้านมาหลายปีแล้ว

มันควบคุมไม่ได้เลย! โปรดคิดให้ดี!”

เย่โจงฉวนปัดมือ “พวกนายไม่ต้องมาพูดโน้มน้าวฉันอีก ตอนนั้นที่ฉันให้ถังซื่อไห่ซื้อเหากรุ๊ปแล้วเอาให้เขา อันที่จริงก็ได้ ตัดสินใจแล้วว่าไม่ช้าก็เร็วก็จะให้เขากลับมาเพื่อระลึกถึง บรรพบุรุษ ตระกูลเย่ไม่ได้มีทายาทมากมาย มันเทียบไม่ได้กับกิ่ง ก้านที่อุดมสมบูรณ์ของตระกูลซู และเราไม่สามารถปล่อยให้ ผู้ชายที่โตแล้วเร่ร่อนอยู่ข้างนอกได้ ”

เยฉาง โคงหงุดหงิด แต่ก็ยังถามอย่างใจเย็น “พ่อ งั้นถ้า สมมุติลูกชายคนโตฉางอิงไม่ยอมกลับมาล่ะ?”

เยฉางควนพูดอย่างจริงจังว่า “คนมันเปลี่ยนได้ วันนี้ไม่ยอม กลับมา บางทีพรุ่งนี้อาจจะยอมกลับ ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ยอมกลับ หนึ่งปี สองปี สามปีหรือสิบปี ยังไงก็ต้องมีสักวันที่เขาจะเปลี่ยน ใจและการตัดสินใจเปลี่ยนได้!”

เยฉางโคง เยฉางหยุนแล้วก็น้องสี่เยฉางเทียนที่ไม่ได้พูด ตลอดเวลา แอบด่าอยู่ในใจ

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับทรัพย์สินของตระกูลคือการตัด

ไม่ว่าจะเป็นหมื่นหยวน หนึ่งล้านล้านหยวน แบ่งคนเดียว แบ่ง กันสองกัน แบ่งกันสามคน ผลที่ได้จะอยู่ห่างออกไปพันไมล์

เดิมที การซื้อเหากรุ๊ปให้กับเย่เฉิน ทำให้ตระกูลต้องเสีย 100 พันล้าน และยังมอบเงินสดให้เเฉิน10 พันล้าน ซึ่งทำให้ ทุกคนไม่สบอารมณ์อย่างมาก

เพราะไม่ว่ายังไงหลังจากคุณท่านตาย ตอนที่แบ่งทรัพย์สินกัน จะถูกแบ่งออกโดยเฉลี่ย 10 พันล้านหยวน ไปยังบ้านของลูกชาย สามคน แต่ละคนจะได้รับอย่างน้อย 30 พันล้านหยวน และผลสุดท้ายคือ 30 พันล้านหยวนนี้หายไปแล้ว

นั้น พวกเขาจึงกังวลว่าเเฉินจะกลับตระกูลเย่ เย่โจงฉานมองชาย หรือหลานเหล่าแต่มอง

เย่ฉางหมิ่น สาวของเขา เขาถอนหายใจและพูดว่า “ฉางหมิ่น จีนจะมาถึงในช้า

เฉางหมิ่นรีบลุกและถามว่า “พ่อคะ อะไรจะสั่งพูด มาเลยฉางหมิ่นจะยอมทำอย่าง”

เย่โจงฉวนพยักหน้า และพูดว่า พรุ่งนี้เธอไปจินหลิงหน่อย หาเฉินเอ๋อ กับแล้วถามความคิดนี้ เชิญเขากลับมาฉลองด้วยกัน…..

เย่ฉางรีบพูดว่า ได้ค่ะ

ขณะที่เธอพูด อะไรอย่างได้ ถามว่า พ่อคะ เอ๋อแต่งงานแล้ว เขากลับมา จะเขาพาภรรยามาพ่อ ด้วยไหม?

เย่โจงฉวนปัดมือ และพูดอย่างรังเกียจว่า ผู้หญิงหยาบคาย จากตระกูลระดับต่ำ เมืองระดับต่ำ จะควรที่จะมาใน คฤหาสน์ตระกูลเยีของได้ต้องแล้วค่อยให้เจอซู จื่อหยู ดูว่ามีโอกาสพัฒนาหรือไม่”

“ค่ะเยฉางหมิ่นพยักหน้าพูดว่า จะไปทดสอบความคิดของเฉินเอ๋อก่อน และค่อยพูดคุยเรื่องนี้กับเขาทีละขั้นตอน เย่โจงฉวนยิ้มด้วยความพึงพอใจ “เรื่องนี้ พ่อขอฝากเธอนะ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ