บทที่ 1726

เมื่อได้ยินคุณท่านสงสารเยฉางอิงอีกครั้ง พี่ใหญ่ก็ไม่พอใจ เล็กน้อย และพูดว่า “พ่อ ฉางอิงหายไปหลายปีแล้ว ดังนั้นโปรด หยุดพูดถึงเรื่องนี้ นอกจากนี้ เหตุผลที่ฉางอิงออกจากบ้าน คือสิ่ง ที่เราทุกคนต้องรับผิดชอบ ดังนั้น ถึงขั้นทั้งเล่นจิงก็ไม่หลุดพ้น ความเกี่ยวข้อง และไม่ใช่สิ่งที่เราควบคุมได้”

น้องสามเฉางหยุนก็เห็นด้วย”นั่นสิพ่อ นี่กำลังพูดถึง จือเฟยและซูจือหยูอยู่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงพูดถึงฉางอิงได้ล่ะ?”

คุณท่านถอนหายใจยาวๆ และโบกมือ “ไม่พูดแล้ว ไม่พูดแล้ว มาคุยเรื่องสำคัญกันเถอะ! ยังไงก็เถอะ ก้าวแรกที่ตระกูลซูเข้าสู่ ญี่ปุ่นได้พลาดไปแล้ว สถานการณ์ต่อไปจะแน่มากสำหรับพวก เขา นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราที่จะไล่ตาม และใช้ประโยชน์ จากมัน! พวกคุณคิดว่าไง?”

ทุกคนต่างชาเลืองมองกันและกัน เยฉางโคงก็เห็นด้วยอย่าง มาก และพูดว่า “พ่อพูดถูก ผมก็คิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีของเรา!”

“ธุรกิจเดินเรือเดินทะเลของเราเริ่มต้นช้ากว่าตระกูลซู และเสีย เปรียบอย่างยิ่ง แต่ถ้าเราสามารถใช้ประโยชน์จากความล้ม เหลวของตระกูลซู ไปร่วมมือกับตระกูลอิโตะ และเอาตลาดญี่ปุ่น มาได้ มันเท่ากับการบีบคอของตระกูลซู มีผลกระทบต่อตระกูล อย่างแน่นอน!”

เยโจงฉวนพยักหน้า แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “ตอนนี้ เรายังไม่เหมาะที่จะแข่งขันโดยตรงกับตระกูลซู เรื่อง นี้ควรจัดการอย่างเบา ๆ และช้า ๆ และต้องห้าม ให้ตระกูลซูรู้ล่วง หน้า ”

เยฉาง โคงถามด้วยความงุนงงว่า “พ่อ ตระกูล สามารถไป ทำลายครอบครัวคนอื่นที่ญี่ปุ่นได้อย่างเปิดเผย เราไปญี่ปุ่นเพื่อ หารือเรื่องความร่วมมือ ต้องแอบด้วยเหรอ?”

เยโจงฉวนยิ้มเล็กน้อย “ความแข็งแกร่งของตระกูลซูตั้งอยู่ แบบนั้น ตอนนี้เราจะไปคุยความร่วมมือกับตระกูลอิโตะอย่าง ผ่าเผย สำหรับตระกูลซูแล้ว มันเป็นแค่การตบหน้าพวกเขา และ ทำให้พวกเขาเสียหน้าเท่านั้นเอง ”

พูดจบ เย่โจงฉวนก็พูดอีกครั้ง แต่ว่า เราตบหน้าตระกูลซูไป หนึ่งที ดูจากสไตล์ของตระกูลซูแล้ว จะต้องสู้กับเราอย่างหลีก เลี่ยงไม่ได้ เข้ากันไม่ได้ ตอนนั้นเราจะมีปัญหา”

เย่ฉางโคงรีบถามว่า “พ่อ พ่อหมายความว่าไง?”

เย่โจงฉวนพูดอย่างจริงจัง “ถ้าอยากจัดการตระกูลซู ต้องตัดคู่ ต่อสู้จากระดับที่ลึกกว่า แทนที่จะเปรียบเทียบข้อมูลกระดาษของ ทั้งสองฝ่ายอย่างผิวเผิน

เยฉางโคงลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว โค้งคำนับและกำหมัด “พ่อ ฉางโคงโง่ ได้โปรดบอกผมที!”

เย่โจงฉวนส่ายหัวเล็กน้อย นึกถึงฉางอิงอีกครั้ง ในใจ เขาแอบถอนหายใจ “ลูกชายคนโตของฉันเยฉางโคง แม้ว่าจะเป็นคนเก่งที่ฉลาด แต่เขาก็ยังห่างไกลจากจุดที่เป็นอัจฉริยะ ดังนั้นเขาจึงยังไม่ถึงขั้นชี้แนะก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง แต่ว่า ฉางอิงเป็นอัจฉริยะอันดับต้น ๆ ที่ยอดเยี่ยมไร้เทียมทาน ฉางอิง ไม่ใช่ชี้แนะก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งมาตลอด แต่คือไม่ชี้แนะ เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว ไม่มีใครสอนแต่เรียนรู้เอง! เสียดาย น่าเสียดาย…..”

เยฉางโคงก็เห็นความผิดหวังเล็กน้อยในดวงตาของบิดา และ ใบหน้าของเขาก็แดงขึ้นทันที

เย่โจงฉวนพูดความรู้สึกลึกๆไม่กี่คำในใจ และรีบเก็บความ คิดอย่างรวดเร็ว และพูดกับทุกคนว่า “แม้ว่าตระกูลซูจะมีทายาท มากมาย มีเพียงซูโสบู่เต้าเท่านั้นที่สามารถเข้าตาของซูเฉิงเฟิง ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ลูกชายและลูกสาวของซูโสบู่เต้านั้นเก่งเหลือ เกิน สองคนที่โดดเด่นที่สุดในรุ่นนั้นของตระกูลซูเลย”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งซูจือหยู ซึ่งเป็นที่รักอย่างสุดซึ้งของซู เฉิงเฟิงและซูโสว่เต้า ระดับความชอบซูจือหยของสองพ่อลูกคู่นี้ เหนือกว่าเด็กคนอื่นๆ มานาน แม้แต่หลานชายคนโตซูจือเฟย”

“ดังนั้น เมื่อซูเฉิงเฟิงตาย อำนาจทั้งหมดจะตกไปอยู่ในมือ ของครอบครัวซูโสบู่เต้า!”

“และในอนาคต ในบรรดาสมาชิกครอบครัวซูโสบู่เต้า ผู้ที่มี คำพูดที่มีอำนาจที่สุด จะต้องเป็นซูจือหยู!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูโจงฉวนก็จ้องเขม็งและพูดอย่างแข็งกร้าว ว่า:”ซูจือหยูเป็นผู้หญิง สุดท้ายก็ต้องแต่งงานเป็นภรรยาคนอื่นวันที่เธอแต่งงาน จะเป็นวันที่ตระกูลซูถูกแบ่งออกเป็นสอง ครอบครัว ดังนั้น ใครก็ตามที่สามารถพิชิตซูจือหยูได้ คนนั้นจะ สามารถพิชิตทรัพย์สินของตระกูลซูได้ครึ่งหนึ่ง!