บทที่ 172 เยเงินต้องการกลั่นยา (2)

“ดีมาก” เซ่เงินหัวเราะเบา ๆ พูดต่อว่า “จำไว้ว่าจัดเตรียม ปริมาณมากขึ้นหน่อย ผมเองยังต้องการใช้มัน

เย่เงินไม่ได้ขาดเงินเพื่อซื้อตัวยา แต่เขาต้องการเส้นทางการ ชื่อสมุนไพรที่ไว้ใจได้ สมุนไพรชั้นดี ก็เหมือนเครื่องลายครามที่ หายาก สิ่งของบางอย่างต้องรอด้วยความอดทนถึงเวลาก็จะได้ มาไม่สามารถแย่งมาได้ เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่มีเงินสามารถแก้ ปัญหาได้ มีช่องทางสำคัญกว่า

ที่เมืองจีนหลีเขาเองยังมีรากฐานไม่กว้างขวางนัก ไม่ร้ายกาจ เหมือนตระกูลข่ง พวกเขาอยู่ที่เมือง จินหลิงหยั่งรากลึกกว่าร้อย ปี ช่องทางต่าง ๆ ล้วนมั่นคง

ซึ่งหวั่นถึงวางสายโทรศัพท์ ได้รับรายการตัวยาหนึ่งชุดที่เย เฉินส่งมาให้ และเธอก็ได้ส่งต่อไปให้ฉินกางแห่งตระกูลฉินใน ทันที

แม้ว่าตระกูลฉินจะไม่ร้ายกาจเหมือนตระกูลข่ง แต่ตระกูลฉิน ยึดครองการค้าวัตถุโบราณ อุปกรณ์เครื่องเขียน สมุนไพรจีน

แม้แต่เย่เฉินก็ยังไม่รู้ ที่จริงแล้วแถบเจียงหนานทั้งหมดนี้ ฉัน การทำการค้าเกี่ยวกับจัดหาสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุด

ที่สำคัญก็เพราะว่า โดยปกติแล้วธุรกิจค้าสมุนไพรของจีนทาง ไม่ทำกับรายย่อย ทั้งหมดจะจัดส่งให้กับโรงงานผลิตยาจีนรายใหญ่โดยตรง และท้องยาในเครือ ขายส่ง ไม่ขายปลีก

ขณะที่ข่งหวั่นถึงบอกรายการสมุนไพรของเเฉินในโทรศัพท์ อีกครั้ง จากนั้นถามอีกว่า: “คุณฉิน ไม่ทราบว่าสามารถช่วยฉัน หาสมุนไพรเหล่านี้ได้หรือไม่ ฉันต้องการชนิดที่มีคุณภาพดีที่สุด อีกทั้งปริมาณมาก!”

เมื่อฉินทางได้ฟังสมุนไพรเหล่านั้นที่ซึ่งหวั่นถึงต้องการ ทันใด นั้นก็เข้าใจทันทีว่าเป็นอะไร รีบร้อนถามไปว่า “คุณส่งรบกวน ถามสักคำ ตัวยาพวกนี้เตรียมให้เยเงิน อาจารย์เยู่ใช่หรือไม่?

“ใช่” ความสัมพันธ์ระหว่างซ่งหวั่นถึงกับฉินการนับว่าดีมาก ดังนั้นจึงไม่ปิดบัง พูดตรง ๆ ว่า “คุณฉันคงจะเคยได้ยินมา อา จารย์เย่ได้ช่วยชีวิตท่านปู่ของฉัน หลายวันก่อนเขาร้องขอให้ฉัน ได้มีโอกาสตอบแทนบุญคุณ ต้องการทำยาวิเศษให้ที่บ้านของ ฉัน ดังนั้นฉันจึงเตรียมตัวยาสมุนไพรให้กับอาจารย์เย

ฉินการรีบพูดว่า: “คุณซึ่งวางใจได้ สมุนไพรจีนเหล่านี้ผมจัด เตรียมเอง เสร็จแล้วผมจะส่งไปให้อาจารย์เยู่ทันที

ซึ่งหวั่นถึง พูดว่า “คุณฉิน รบกวนให้คุณไปส่ง ไม่ค่อยเหมาะ สมนะ?”

ฉันการพูดอย่างจริงจังว่า “คุณซ่ง คุณเป็นเพื่อนกับผม ผมก็ จะไม่พูดโกหกคุณ ผมเองคิดที่จะไปหาอาจารย์เย่เพื่อขอยาวิเศษ หนึ่งเม็ดเหมือนกัน เตรียมไว้ใช้ยามจำเป็นในอนาคต โชคดีใช้ โอกาสไปส่งสมุนไพรพอดี จะไปขอกับอาจารย์เย

ซึ่งหวั่นถึงคิดแล้วคิดอีก แม้ตนเองไม่ให้กินทางไปส่งสมุนไพรฉินทางก็คิดที่จะไปหาเยเงินเพื่อขอยาวิเศษ ยังไงเขาก็ไปอยู่ดี ดังนั้นตนมอบใจให้กับเขาตามน้ำไปอีกว่า ให้เขาขอยาวิ เศษกับเย่เฉิน ในโอกาสที่ไปส่งสมุนไพร

จากนั้น เธอหัวเราะพูดว่า “สำหรับเรื่องนี้แน่นอนอยู่แล้วฉัน ไม่ขัดข้อง แต่คุณฉันจะต้องเตรียมสมุนไพรเหล่านี้ที่อาจารย์เอ ต้องการให้ดีที่สุด จะต้องไม่เกิดความผิดพลาดได้นะ!

จินกางรีบตอบรับรองว่า “คุณซึ่งวางใจได้ ยังไงผมก็ไม่อาจ ทํามั่วซัวกับอาจารย์เย่ได้หรอก!”

ซึ่งหวั่นก็หัวเราะตอบว่า “นั้นก็ได้ คุณไปจัดเตรียมเถอะ จัด เตรียมเสร็จแล้วก็นำไปส่งให้อาจารย์เย

วางสายโทรศัพท์แล้ว ฉันกางตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ลูกสาวของเขา ฉันเอ้าเสงี่ยน สวยเผ็ด สาวน้อยผู้มีนิสัยเด็ด เดี๋ยวมีเสน่ห์ เวลานั้นเห็นพ่อเธอดีใจมือไปมา อดไม่ได้ที่จะถาม

ขึ้นว่า “พ่อ พ่อตื่นเต้นอะไรอยู่คนเดียว?

ฉินการหัวเราะเสียงดังพูดว่า: “มีข่าวดี!

ฉินเอ้าเสวียน ถามด้วยความประหลาดใจว่า: “ข่าวดีอะไรเห รอ?”

“อาจารย์เย่!” ฉินกางตื่นเต้นจนพูดจาไม่เป็นคำ

ฉันเอ้าเสงี่ยน ในใจเต้นตุ๊บๆครู่หนึ่ง อาจารย์เย่?! อาจารย์เย คนที่มีฝีมือเก่งกาจคนนั้น?
เธออดไม่ได้ที่จะถามด้วยความเขินอายว่า: “พ่อ อาจารย์เป เขา……เป็นอะไรเหรอ?”

ฉินกางพูดอีกว่า “อาจารย์เปต้องการกลั่นยาวิเศษแล้ว! คุณ ซึ่งให้พ่อช่วยอาจารย์เย่จัดเตรียมสมุนไพร ถึงเวลานั้น พ่อก็จะไป หาอาจารย์ เพื่อขอยาวิเศษกลับมาเม็ดนึง