บทที่ 1710

ตระกูล ที่สมควรตาย

ในตอนแรก ตระกูลซูเป็นผู้นำและร่วมมือกับตระกูลอื่นๆ นับ ไม่ถ้วนในเป็นจิง เพื่อสร้าง “พันธมิตรต่อต้านตระกูลเย” ขึ้นมา และตั้งตัวเป็นศัตรูกับพ่อของตน

ถึงแม้ตนเองจะยังไม่แน่ใจว่า การตายของพ่อและแม่ สุดท้าย แล้วเกิดจากตระกูลซูรวมถึงพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่หรือไม่

แต่ว่า อย่างน้อยๆเขาก็มั่นใจได้เรื่องหนึ่ง

ตระกูลซูกับเรื่องนี้ มีความเกี่ยวข้องกันอย่างแน่นอน!

แต่ที่เขาไม่คาดคิดก็คือ ตนเองกลับช่วยชีวิตหลานชายคนโต และหลานสาวคนโตของตระกูลศัตรูเอาไว้

ในเวลานี้ ในใจของเย่เฉินเสียใจอย่างยิ่ง

ความแค้นของพ่อแม่ไม่อาจอยู่ร่วมใต้ฟ้าเดียวกัน!

ต่อให้ตนเองไม่คิดจะเป็นฝ่ายเริ่มให้ตระกูลซูต้องจ่ายค่า ชดใช้ แต่ว่าตนก็ไม่สมควรไปช่วยชีวิตพวกเขา!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็แทบอยากจะตบตัวเองเป็นร้อยครั้ง จริงๆ!

นางาฮิโกะ อิโตะเมื่อเห็นสีหน้าปั้นยากของเขา ก็รีบเอ่ยถาม ขึ้นมา “คุณเย่ คุณรู้จักคนของตระกูลหรือ?”
เยเฉินถอนหายใจ จากนั้นจึงส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่รู้จัก แต่ว่า ผมบังเอิญช่วยพวกเขาไว้ที่เกียวโต…

“อะไรนะ?!” นางาฮิโกะ อิโตะอุทานออกมา “พี่น้องตระกูล ถูกพาไปที่เกียวโตแล้ว? หรือว่าเป็นนินจาฟูจิบายา ที่เป็นคนทำ เหมือนกันงั้นหรือ?”

“ไม่ใช่” เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า “เป็นนินจาอิงะที่ลงมือทำ ตอนนั้นหลังจากผมจัดการกับนินจาอิงะเสร็จ ก็พบว่านินจาอิงะ ไปที่หยุดที่คฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ ผมกลัวว่าจะมีใครแอบ ลอบทําร้ายนานาโกะ ดังนั้นก็เลยตามไปจนสุดทาง ผลคือพบว่า มีนินจาอีกกลุ่มหนึ่งลักพาตัวสองพี่น้องของตระกูลซู และคิดจะ ฆ่าพวกเขา แล้วซ่อนร่างของพวกเขาไว้ในคฤหาสน์ของตระกูลอิ โตะ และใส่ร้ายว่าเป็นฝีมือของตระกูลอิโตะ”

นางาฮิโกะ อิโตะโพล่งออกมาด้วยสีหน้าสยดสยอง “นินจา พวกนั้นใครเป็นผู้บงการกัน?! ถึงได้เลวร้ายขนาดนี้! คิดจะผลัก ให้ตระกูลอิโตะของเราเข้าไปในกองไฟ

เย่เฉินเอ่ยปาก “ผมได้ยินมาว่าพวกเขาได้รับคำสั่งจากผู้ชาย ที่ชื่อมัตสึโมโตะ โยชิโตะ”

“มัตสึโมโตะ โยชิโตะ?”

นางาฮิโกะ อิโตะ เอมิ นานาโกะ และอิโตะ นานาโกะต่างมี สีหน้าตกตะลึง!

ตอนนี้พวกเขา ถึงค่อยเข้าใจต้นสายปลายเหตุทั้งหมด
เยเฉินถอนหายใจ จากนั้นจึงส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่รู้จัก แต่ว่า ผมบังเอิญช่วยพวกเขาไว้ที่เกียวโต…

“อะไรนะ?!” นางาฮิโกะ อิโตะอุทานออกมา “พี่น้องตระกูล ถูกพาไปที่เกียวโตแล้ว? หรือว่าเป็นนินจาฟูจิบายา ที่เป็นคนทำ เหมือนกันงั้นหรือ?”

“ไม่ใช่” เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า “เป็นนินจาอิงะที่ลงมือทำ ตอนนั้นหลังจากผมจัดการกับนินจาอิงะเสร็จ ก็พบว่านินจาอิงะ ไปที่หยุดที่คฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ ผมกลัวว่าจะมีใครแอบ ลอบทําร้ายนานาโกะ ดังนั้นก็เลยตามไปจนสุดทาง ผลคือพบว่า มีนินจาอีกกลุ่มหนึ่งลักพาตัวสองพี่น้องของตระกูลซู และคิดจะ ฆ่าพวกเขา แล้วซ่อนร่างของพวกเขาไว้ในคฤหาสน์ของตระกูลอิ โตะ และใส่ร้ายว่าเป็นฝีมือของตระกูลอิโตะ”

นางาฮิโกะ อิโตะโพล่งออกมาด้วยสีหน้าสยดสยอง “นินจา พวกนั้นใครเป็นผู้บงการกัน?! ถึงได้เลวร้ายขนาดนี้! คิดจะผลัก ให้ตระกูลอิโตะของเราเข้าไปในกองไฟ

เย่เฉินเอ่ยปาก “ผมได้ยินมาว่าพวกเขาได้รับคำสั่งจากผู้ชาย ที่ชื่อมัตสึโมโตะ โยชิโตะ”

“มัตสึโมโตะ โยชิโตะ?”

นางาฮิโกะ อิโตะ เอมิ นานาโกะ และอิโตะ นานาโกะต่างมี สีหน้าตกตะลึง!

ตอนนี้พวกเขา ถึงค่อยเข้าใจต้นสายปลายเหตุทั้งหมด
นางาฮิโกะ อิโตะสงบจิตสงบใจลง และเอ่ยปาก “เธอพูดมา!”

“คนในตระกูลมัตสึโมโตะมากกว่าสามสิบคน ตอนนี้ถูก สังหารจนหมดสิ้น!”