ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1698



บทที่ 1698

ส่วนเฮลิคอปเตอร์อีกสองลำ ตามรถยนต์สองคันที่นินจาอิงะ ขับหนีไป

เนื่องจากนินจาอิงะอยู่บนสะพานข้าม ทำให้พวกเขาไม่มีที่ หลบซ่อน พวกเขากำลังขับรถยนต์หนีอย่างบ้าคลั่ง และ เฮลิคอปเตอร์ก็ขับใกล้เข้ามาที่ด้านบนของพวกเขาแล้ว

ในขณะที่พวกเขาจะขับรถยนต์หนีอย่างสุดชีวิต หน่วยรบ พิเศษบนเฮลิคอปเตอร์ได้ใช้กระสุนเจาะเกาะยิงไปที่กระโปรง รถยนต์สองคันนั้นทันที

กระสุนเจาะเกาะนั้นมีประสิทธิภาพในการเจาะมากๆ แม้แต่ เกาะของรถถังก็สามารถเจาะได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกระโปรง รถยนต์ทั่วไป เมื่อกระสุนเจาะเกราะหลายๆนัดยิง โดนกระโปรง รถยนต์ ก็ทําให้เครื่องยนต์ได้รับความเสียหาย

เครื่องยนต์เสียหาย ทำให้รถยนต์สูญเสียการขับขี่ทันที ความเร็วของรถยนต์ค่อยๆลดลง จนกระทั่งหยุดนิ่ง

นินจาทั้งหกคนที่อยู่บนรถยนต์ตกใจและหวาดกลัวมากๆ ใน ขณะที่พวกเขากำลังจะผลักประตูและลงจากรถยนต์ และเตรียมที่ จะหลบหนี พวกเขาพบว่าเฮลิคอปเตอร์ทั้งสองลำลอยอยู่เหนือ สะพานข้ามประมาณสองถึงสามเมตร มีลำหนึ่งลอยอยู่ด้านหน้า ส่วนอีกลำลอยอยู่ด้านหลัง จากนั้นก็มีหน่วยพิเศษจํานวนมากลง จากเฮลิคอปเตอร์ด้วยเชือกลอยตัวอย่างรวดเร็ว และกระบอกปืนสีดำก็เล็งมาที่ศีรษะของพวกเขา

หน่วยรบพิเศษทั้งหมดยี่สิบคน ทําให้นินจาหกคนยอมจำนน แต่โดยดี นินจาพวกนี้ไม่กล้าขัดขืน

และในเวลานี้ นางาฮิโกะอิโตะกับทานากะซังก็ถูกส่งตัวขึ้นรถ พยาบาลและขับไปส่งที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

ขณะนี้มัตสึโมโตะโยชิโตะอยู่ที่บ้าน กำลังสัมผัสความรู้สึก ของการวางแผนกลยุทธ์ต่างๆอยู่เบื้องหลัง

เขามีความโลภมากๆเหมือนนักพนัน และเขาก็จมดิ่งกับความ รู้สึกแบบนั้นแล้ว

แต่การเดิมพันครั้งนี้มันใหญ่เกินไปจริงๆ ทำให้เขารู้สึกตื่น

เต้นและประหม่า เพราะเขากลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์อื่นๆ ที่อยู่

เหนือการควบคุมของตัวเอง

ตอนนี้ทากาฮาชิมาจิตายไปแล้ว นางาฮิโกะอิโตะก็ใกล้จะ ตายแล้วเหมือนกัน หลังจากที่เขาตาย ตัวเองก็จะกลายเป็นคนที่ แกร่งที่สุด!

เขาตื่นเต้นและประหม่า หยิบแก้ววิสกี้ขึ้นมา ในขณะที่เขา กําลังครุ่นคิด และเดาว่านางาฮิโกะอิโตะคง ใกล้จะตายแล้ว ดัง นั้นเขาก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหานินจาอิงะที่รับผิดชอบ เรื่องไปลอบสังหารนางาฮิโกะอิโตะ

เกิดเรื่องประหลาดขึ้นอีกครั้ง เพราะเขาติดต่อนินจาพวกนั้นไม่
สิบนาทีที่แล้วเขายังติดต่อได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงติดต่อไม่ได้

เรื่องนี้ก็เหมือนกับเรื่องที่ท่านนินจาใหญ่อิงะลักพาตัวพี่น้อง ตระกูลซูไปที่เกียวโตเลย พวกเขาหายตัวไป ไม่เหลือร่องรอย อะไรเลย

ในขณะที่เขามึนงง เลขาเดินเข้ามาด้วยความกังวลใจและพูด กับเขาว่า “ท่านประธานเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับนินจาอิงะแล้ว!”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?!!

“นินจาอิงะทั้งหกคนโดนจับกุมตัวแล้ว นางาฮิโกะอิโตะกับทา นากะซังกระโดดลงจากสะพานข้าม ตอนนี้กำลังส่งตัวไปที่โรง พยาบาล ได้ข่าวว่าพวกเขาไม่ได้รับอันตรายถึงชีวิต!

“อะไรนะ?!”มัตสึโมโตะ โยชิโตะกัดฟันตัวเองและด่า

ทันที “ปล่อยให้นางาฮิโกะอิโตะหนีไปได้?! นินจาของตระกูลอิงะ

เป็นพวกไร้ประโยชน์จริงๆ!!

เลขาพยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง “ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ มันน่าจะเป็นแบบนี้…”

มัตสึโมโตะโยชิโตะโกรธมากๆจนโยนแก้ววิสกี้ที่อยู่ในมือลง ไปที่พื้น แก้ววิสกี้กระแทกกับพื้นหินอ่อนอย่างแรง ทำให้แก้ว แตกเป็นเสี่ยงๆ

ในขณะนี้ จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงอันเย็นชาดังขึ้นมาจากห้องนั่ง เล่น:”คุณมัตสึโมโตะเป็นคนที่มีอารมณ์ฉุนเฉียวจริงๆ!”
มัตสึโมโตะ โยชิโตะและเลขาตกใจมากๆ เมื่อได้ยินเสียง แปลกๆนี้ ทั้งสองคนมองไปที่ทิศทางของเสียง มองเห็นผู้หญิง อายุยี่สิบกว่าๆ ใส่ชุดสีดำและกำลังเดินเข้ามา

มัตสึโมโตะ โยชิโตะตกใจจนหน้าซีดและถามทันที “คุณ…คุณ เป็นใคร?! คุณเข้ามาได้ยังไง?!

ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างเย็นชา “ฉันเดินเข้ามาได้

มัตสึโมโตะโยชิโตะถอยหลังหนึ่งก้าว ถามด้วยความ ประหม่า “คุณจะทําอะไร?!

ผู้หญิงคนนั้นมองมัตสึโมโตะ โยชิโตะตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วย ความสนใจ ผ่านไปชั่วครู่เธอก็พูดอย่างเย็นชา “คุณลักพาตัว คุณชายใหญ่และคุณหนูใหญ่ของตระกูลซู และลอบสังหารคน ของตระกูลซูสิบกว่าคน คุณถามว่าฉันจะทำอะไร? ฉันมาเพื่อเอา ชีวิตคุณไง!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ