บทที่ 1682

โตเกียว ณ เวลานี้

ยังคงมีความวุ่นวายเหมือนเดิม

กรมตำรวจนครบาลของโตเกียวโดนบีบจนใกล้จะเป็นบ้าแล้ว

อย่างแรกคือพี่น้องตระกูลซูโดนลักพาตัว มีคนโดนฆ่าไปสิบ กว่าคน จากนั้นตระกูลทากาฮาชิก็พบศพโดนแช่แข็งหลายศพ หลังจากนั้น ลูกชายของทากาฮาชิมาโดนเผาทั้งเป็นในรถยนต์

เรื่องเหล่านี้ ถ้าเกิดเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา ก็ถือได้ว่าเป็นคดี อาชญากรรมใหญ่ๆประจำปีเลย

แต่ว่า ในช่วงเวลาสั้นๆ ก็เกิดเรื่องพวกนี้อย่างต่อเนื่องที่

โตเกียว!

และเรื่องเหล่านี้ ก็มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลใหญ่ๆชั้นแนว หน้าทั้งหมด

นี่มันเป็นการหักหน้ากรมตำรวจนครบาลโตเกียว จากนั้นก็เอา เข็มขัดฟาดหน้าของตำรวจซ้ำแล้วซ้ำเหล่า

เรื่องที่หักหน้าตำรวจมากที่สุดคือ จนถึงตอนนี้ตำรวจนครบาล

ของโตเกียวยังหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย

ไอ้สวะอย่างพวกเขาค้นหาทั่วโตเกียวจนแทบพลิกแผ่นดิน แต่ ก็ยังหาเบาะแสของพี่น้องตระกูลซูไม่ได้แม้แต่นิดเดียว พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะไปหา คนได้ที่ไหน

ดังนั้น ตำรวจทั้งหมดในกรมตำรวจนครบาลของโตเกียว วุ่นวายไปหมด

ซูโสบู่เต้ากำลังจะหมดความอดทนแล้ว

ลูกชายและลูกสาวของตัวเอง จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้ชะตากรรม เลย ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหมและไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนด้วย และ ตัวเองยังต้องมารอตำรวจโง่ๆพวกนี้ในกรมตำรวจนครบาล โตเกียว สําหรับเขามันเป็นความทรมานมากๆ

ในขณะที่เขากำลังจะติดต่อกระทรวงการต่างประเทศญี่ปุ่น ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเหตุการณ์ครั้งใหญ่ทางการทูต จู่ๆก็มี เบอร์โทรศัพท์ของญี่ปุ่นโทรมาหาเขา

เขารับสายด้วยความสงสัย จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของ

จื่อหยู: “คุณพ่อ ฉันเอง! จอหยู!”

เมื่อเขาได้ยินเสียงของลูกสาว ทำให้หัวใจของซูโสบู่เต้าเต้น แรงจนแทบพุ่งออกมา เขาตื่นเต้นดีใจและพูดทันที “จือ…”

ในเวลานี้ ซูจือหยูที่อยู่ในสายโทรศัพท์รีบพูดขัดจังหวะของ เขาทันทีและพูด: “คุณพ่อ ข้างๆคุณมีคนอื่นหรือเปล่า? ถ้ามีคน อื่น อย่าให้คนพวกนั้นรู้ว่าฉันเป็นคนโทรมา!”

คนฉลาดอย่างซูโสบู่เต้ารีบมองไปรอบๆทันที นอกจากตัวเอง แล้ว ที่นี่ยังมีตำรวจโง่ๆหลายคนของกรมตำรวจนครบาลโตเกียว และยังมีคณะรัฐมนตรีหลายคน ดังนั้นเขารีบเปลี่ยนค่ พูดทันที “คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันยุ่งมากๆ?! ถ้าไม่มีเรื่องเร่งด่วน อะไรก็วางสายไปก่อน ถ้ามีเรื่องส่วนก็รีบๆพูดมา

ซูจือหยูพูดว่า “คุณพ่อ ตอนนี้ฉันกับพี่ชายปลอดภัยแล้ว มีคน ช่วยพวกเราสองคนไว้ แต่พวกเราไม่ได้อยู่โตเกียว แต่อยู่เกียว โต ”

ซูโสบู่เต้าโล่งอกทันที ในเวลาเดียวกันเขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวด คิ้ว มองตำรวจโง่ๆพวกนั้นของกรมตำรวจนครบาล โตเกียว

เขาในเวลานี้ เกลียดตำรวจโง่ๆพวกนั้นมากๆ

“ตำรวจโง่ๆพวกนั้น! พวกเขาพูดกับฉันด้วยความมั่นใจ อีก ฝ่ายน่าจะซ่อนตัวอยู่ในโตเกียวแน่ๆ และพวกเขาไม่ได้ออกจาก เมืองโตเกียวอย่างแน่นอน!!

“นอกจากนี้ พวกเขายังบอกอีกว่า พวกเขาได้ปิดกั้นการจราจร ทั้งหมดของ โตเกียวแล้ว และตั้งด่านตรวจสอบคนที่จะออกจาก เมืองอย่างละเอียด ดังนั้นลูกชายและลูกสาวของเขาต้องอยู่ใน โตเกียวอย่างแน่นอน เพียงแค่ต้องใช้เวลาในการค้นหา”

“แล้วผลลัพธ์ละ?”

“ลูกของเขาโดนลักพาตัวและอยู่เกียวโตที่อยู่ห่างออกไปตั้ง หลายร้อยกิโลเมตร

“ตำรวจโง่ๆอย่างพวกเขา ฉันอยากจะใช้มืด สลักคำว่าไอ้โง่ ไว้บนหน้าของพวกเขา!”
อย่างไรก็ตาม ซูโลว์เต้ารู้ตัวดี ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาโกรธ ดังนั้นเขาก็เลยถาม: “คุณจะให้ฉันทำยังไง?

ซูจื่อหยูพูด “คุณพ่อ คุณอย่าพึ่งบอกเรื่องนี้กับคนของกรม ตารวจนครบาล โตเกียว ฉันสงสัยความสามารถของพวกเขา และพวกเขาอาจจะทำให้ข้อมูลรั่วไหล ดังนั้นฉันอยากจะให้คุณ พ่อส่งคนของตระกูลเรามารับฉันกับพี่ชายที่เกียวโต

ซูโสว่เต้ารีบตอบทันที “ได้”

ซูจื่อหยูพูดอีกครั้ง “คุณพ่อ! ยังมีอีกเรื่อง คนที่ลักพาตัวพวก เรา คือมัตสึโมโตะ โยชิโตะที่อยู่ในโตเกียว! เขาอยากจะฆ่าพวก เรา จากนั้นก็โยนความผิดให้นางาฮิโกะอิโตะ ดังนั้นเขาก็เลย ลักพาตัวพวกเรามาที่เกียวโต!”

“อะไรนะ?!”น้ำเสียงซูโสบู่เต้าเย็นชาขึ้นมาทันที “คือเขา นี่เอง?!”