บทที่ 1676

แต่ทว่า

ในครั้งนี้ คนที่พวกเขาพบเจอ คือเย่เฉิน!

ในเวลานี้สีหน้าของเย่เฉินไม่เปลี่ยนแปลง ปลายเท้าพื้น เบาๆ เศษกระจกที่แตกเป็นสามเหลี่ยมบนพื้นผืนหนึ่งแผ่นด้วย ความเร็วที่เร็วมาก ก็กระเด็นขึ้นมาจากบนพื้นในทันที และพุ่งไป ที่ท่านนินจาใหญ่อิงะ!

ในชั่วพริบตาเดียว เยเฉินก็เตะเศษแก้วอีกแผ่นหนึ่ง และยิ่งไป ในทิศทางเดียวกัน!

ในขณะที่ท่านนินจาใหญ่อิงะบิน ในดวงตาก็เห็นสองสิ่งที่ใส

เป็นประกายของการหักเหของสีสัน ราวกับอุกกาบาตสองดวงทั้ง

หน้าและหลังผ่านขอบเขตการมองเห็นของตัวเองไปในทันที

เขายังไม่ทันคิดได้ว่าของสิ่งนั้นเป็นอะไรกันแน่ ทันใดนั้นก็รู้สึก เจ็บข้อมือขวาที่ถือคะนอย่างฉับพลัน

ไม่ถึงชั่วพริบตาเดียว จู่ๆมือซ้ายก็รู้สึกเจ็บปวดแบบเดียวกัน! ต่อจากนั้น เขาก็รู้สึกว่ามือทั้งสองก็สูญเสียพลังไปครู่หนึ่ง และ คะนอิในมือก็หลุดออกและตกลงบนพื้นในทันที

ในเวลาเดียวกัน ไม่รู้ว่าละอองสีแดงมาจากไหน กระเซ็นสาด ใส่บนใบหน้าของเขา…
เมื่อเขาได้กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้น ในละอองสีแดงนั้น ถึงได้ ตระหนักว่า กล้ามเนื้อมือทั้งสองของตัวเอง ถูกแสงที่เหมือน ดาวตกทั้งสองตัดขาดแล้ว!

และละอองสีแดงทั้งสองที่พุ่งกระฉูดออกมาใส่ ก็คือละออง เลือดที่พุ่งกระฉูดออกมา จากข้อมือทั้งสองของตัวเอง

จิตใจของเขาก็หวาดกลัว! ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้เกิด เหตุการณ์ไม่คาดคิดแบบนี้ขึ้นได้

ในขณะนี้ เยเฉินพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน

เขาคว้าคอของท่านนินจาใหญ่อิงะไว้ทันที ถือโอกาสกระโดด ร่างกายที่น้ำหนักห้าสิบกว่ากิโลขึ้นมาในทันที ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินก็หลบหลีกจากการล้อมรอบร่มโจมตี

ของคนอื่นๆแล้ว!

กลุ่มนินจาที่เหมือนสุนัขบ้าเหล่านี้ คิดได้ว่าเเฉินอาจจะเลือก ทางที่จะฝ่าวงล้อมไป แต่พวกเขาก็ไม่มีใครจะคาดคิดว่า เย่เฉิน จะเลือกฝ่าวงล้อมทิศทางของท่านนินจาใหญ่อิงะ!

เป็นการเริ่มชนกำแพงที่แข็งแกร่งที่สุดก่อนไม่ใช่เหรอ?! แต่ทว่า เย่เฉินก็ดันเลือกคนที่แข็งแกร่งที่สุด ในหมู่หลายคน ของพวกเขา!

ท่านนินจาใหญ่อิงะในเวลานี้ คนทั้งคนถูกเย่เฉินบีบคอด้วย มือข้างเดียว และข้อมือทั้งสองข้างยังคงมีเลือดไหลออก แม้ว่า แขนจะยังขยับได้ แต่ข้อมือทั้งสองก็ขยับไม่ได้อย่างสมบูรณ์แล้วดังนั้นก็สูญพลังในการโจมตีทั้งหมดอย่างสมบูรณ์

เย่เฉินบีบคอของเขา เดินตรงเข้าไปห้องโถงทั้งหมดผ่านจาก

หน้าต่าง ต่อจากนั้นใช้มือข้างเดียวสะบัดร่างกายของเขา กระแทกไปที่บนกำแพง ในเวลาเดียวกัน เย่เฉันยังคงท่าทางบีบคอของเขาด้วยมือ

เดียวอยู่ ทำให้คนทั้งคนของเขาห่างจากพื้นสามสิบเซนติเมตร

ท่านนินจาใหญ่อิงะในเวลานี้ ขาทั้งสองห้อยโหนกลางอากาศ ติดอยู่กับกำแพง ทั้งหมดอาศัยมือข้างเดียวของเยเฉินติดค้างอยู่ ถึงได้ไม่หลุดออกจากกำแพง

แต่พลังมหาศาลในมือของเยเฉิน ก็ทำให้เขาแทบหายใจไม่ ออก ขาทั้งสองก็ตะเกียบตะกายอย่างฉับพลัน สีหน้าก็ม่วงดำ

ทุกคนในที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง!

โดยเฉพาะนินจาอิงะหลายคนนั้น รู้สึกว่าทั้งโลกทัศน์ก็ถูกโค่น

ล้ม!

ก้นบึ้งหัวใจของทุกคนก็หวาดผวาอย่างสุดขีด คนจีนคนนี้ มี ที่มาจากไหนกันแน่?!

เขา…ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้

ไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง!

เหมือนราวกับพระเจ้าชัดๆ!
ท่านนินจาใหญ่อิงะที่พลังแข็งแกร่ง อยู่ภายใต้มือของเขา ก็ เสื่อมสภาพเหมือนคนไม่มีทางสู้

ความสามารถที่ผิดปกติมากขนาดนี้ ถึงได้บดขยี้ต่อท่านนินจา ใหญ่อิงะได้โหดเหี้ยมอย่างสมบูรณ์ขนาดนี้?

ในเวลานี้ เย่เฉินมีสีหน้าเย็นชามาก มุมปากกลับยกขึ้นเย้ย หยันอย่างสุดขั้ว ก็พูดเยาะเย้ยคำต่อค่า: “ที่แท้! นี่ก็แมร่งเรียก ว่า! นินจาประเทศญี่ปุ่น เลื่อมใสมานาน! จริงๆ!!