บทที่ 1674

มัตสึโมโตะ โยชิโตะแสยะยิ้มพูดว่า “ใช่แล้ว พวกคุณลักพา ตัวสองคนนั้น คนในครอบครัวของพวกเขามาที่โตเกียวแล้ว ฉัน หวังว่าคุณจะทำให้สองคนนี้ตายอย่างอนาถหน่อย รอตอนที่ ตำรวจพบศพของพวกเขา ที่เกิดเหตุยิ่งอนาถก็ยิ่งดี พวกเขาตาย ได้ยิ่งอนาถ คนในครอบครัวของพวกเขาก็จะยิ่งโกรธมากขึ้น เรื่องนี้ก็จะน่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นไปอีก!

นินจาอิงะรีบพูดว่า “คุณวางใจได้ พวกเราจะทำตาม แน่นอน!”

มัตสึโมโตะ โยชิโตะพูดว่า “ว่ากันว่าผู้หญิงคนนั้นรูปร่าง หน้าตาก็ใช้ได้ ก่อนที่พวกคุณจะฆ่าเธอ ลองทารุณกรรมสักครั้ง ก็ได้ ถ้าหากคนในครอบครัวของเธอเห็นท่าทางที่เธอถูกทารุณ กรรมจนตาย จะต้องเกลียดนางาฮิโกะ อิโตะจนตายอย่าง แน่นอน!”

เมื่อนินจาอิงะได้ยินแบบนี้ ก็หัวเราะออกมาในทันที และพูด ว่า: “อันที่จริงพวกเพื่อนๆก็อยากได้ผู้หญิงคนนี้นานแล้ว เพียงแต่ กังวลว่าจะทำลายเรื่องดีๆของคุณ ดังนั้นก็ห้ามอยู่ตลอดเวลาไม่ ให้พวกเขาลงมือ แต่ในเมื่อคุณพูดแบบนี้แล้ว งั้นผมก็สบายใจ เป็นอย่างมาก!”

มัตสึโมโตะ โยชิโตะพูดรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไร ปล่อยให้ เพื่อนๆสนุกเถอะ ใช่แล้ว ถือโอกาสวิดีโอที่ไม่เปิดเผยใบหน้าของคุณ ถึงเวลาก็เผยแพร่ออกมา ต้องได้รับผลที่ดีมากอย่าง แน่นอน ฮ่าๆๆๆๆ!

นินจาอิงะก็หัวเราะเสียงดังเหมือนกัน: “คุณมัตสึโมโตะวางใจ ได้ พวกเราต้องถ่ายหนังเด็ดส่วนหนึ่งให้คุณดูอย่างแน่นอน! ซูจือหยู ในเวลานี้ ก็กลัวจนสีหน้าซีดเซียวแล้ว

เธออ้อนวอนอย่างสั่นเครือ: “พวกนายได้โปรดฆ่าฉันเถอะ อย่าทำลายความบริสุทธิ์ของฉัน …

“บริสุทธิ์เหรอ?”นินจาอิงะแสยะยิ้มถาม: “พูดแบบนี้ เธอยัง บริสุทธิ์อยู่เหรอ? สาวสวยที่สวยมากอย่างเธอ ยังรักษาความ บริสุทธิ์ไว้อยู่ หาพบได้ยากจริงๆ ของขวัญล้ำค่าขนาดนี้ เดี๋ยวฉัน จะลงมือเปิดความบริสุทธิ์ด้วยตัวเอง!

มัตสึโมโตะ โยชิโตะอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ก็พูดด้วยรอย ยิ้มว่า “เอาล่ะท่านนินจาใหญ่อิงะ ฉันก็ไม่รบกวนเรื่องดีๆของ คุณแล้ว พวกคุณยังมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งที่จะตามใจตัวเอง หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ก็ฆ่าพวกเขาซะ ต่อจากนั้นฝังศพ ในคฤหาสน์ของนางาฮิโกะ อิโตะ!”

นินจาอิงะรีบพูดว่า: “คุณมัตสึโมโตะวางใจได้ หลังจากผ่าน ไปสองชั่วโมง ศพของคนสองคนนี้ ก็จะนอนอยู่ในพื้นหิมะของ คฤหาสน์นางาฮิโกะ อิโตะอย่างมั่งคง! ถึงเวลานั้น คุณก็สามารถ เปิดเผยข่าวต่อกรมตำรวจนครบาลโตเกียวได้!”

“ดีมาก! หลังจากที่เรื่องราวสำเร็จ ฉันไม่มีทางทำไม่ดีต่อคุณ!
ท่านนินจาใหญ่อิงะวางสายทิ้ง มองดูจือหยู และลูบมือด้วย ความตื่นเต้น: “คนสวย ก่อนที่จะตาย ฉันจะให้เธอลิ้มรสความ สุขสูงสุดของผู้หญิงคนหนึ่ง เพื่อประโยชน์ของเธอ เธอต้องให้ ความร่วมมือกับฉันดีๆ ถ้าทำให้ฉันมีความสุข ฉันสามารถ ตอบแทนเธอด้วยความสุขสนุกสุดๆ!”

ซูจื่อหยู ใจแทบสลาย เธอน้ำตานองเต็มหน้าและพูดด้วยความ หวาดกลัว “ขอร้องนาย ฆ่าฉันเดี๋ยวนี้”

ท่านนินจาใหญ่อิงะหัวเราะเสียงดัง “ตอนนี้อยากตายก็ไม่ได้ ง่ายดายขนาดนั้น ต้องถามฉันกับเพื่อนๆ พวกนี้ของฉันว่าจะ ตกลงหรือเปล่า!”

ซูจือหยูกลัวจนตัวสั่นเทา และอ้าปากตะโกนเสียงดัง “ช่วย ด้วย! ช่วยด้วย!”

ท่านนินจาใหญ่อิงะแสยะยิ้ม: “บอกกับเธอตามตรง บ้าน หลายหลังแถวนี้ ทั้งหมดอยู่ในระหว่างการซ่อมแซมอยู่ ต่อให้ เธอจะร้องทะลุฟ้า ก็ไม่มีใครมาช่วยเธอได้หรอก! เธอสามารถ เก็บเสียงไว้ เดี๋ยวอยู่ใต้ร่างของฉันกรีดร้องอย่างมีความสุขสนุก ถึงเวลาเธอร้องได้รุนแรง ฉันก็ยิ่งตื่นเต้น ฮ่าๆๆๆๆ

นินจาคนอื่นๆก็หัวเราะอย่างเหิมเกริม

ในขณะนี้ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน “กลุ่มเดรัจฉาน รุมรังแกผู้หญิงคนหนึ่ง แมร่งยังมีหน้าอยู่อีกเหรอ?”

คนที่พูด ก็คือเย่เฉิน!