บทที่ 1654

เย่เฉินหัวเราะและถามว่า “คุณต้องการที่จะถามว่า ผมรู้จักตัว

ตนของคุณได้อย่างไรใช่ไหม?” ฟูจิบายาชิ มาสะจ้องไปที่เเฉินด้วยดวงตาเบิกกว้าง

“คุณ…….คุณรู้เรื่องมาโดยตลอดงั้นเหรอ?!”

เย่เฉินพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แน่นอนผมรู้!”

“นี่มันเป็นไปไม่ได้!

“มันมีอะไรที่จะเป็นไปไม่ได้ล่ะ? โทษเพียงความแข็งแกร่งของ นินจาญี่ปุ่นอย่างพวกคุณ มันแย่มากจริงๆ”

ฟูจิบายาชิ มาสะเหมือนถูกฟ้าผ่า เขาพูดโพล่งออกมาและถาม ว่า “ศิษย์น้องเล็กของผมถูกนายฆ่าทิ้งใช่หรือเปล่า!

เย่เฉินพยักหน้าอย่างไม่ปิดบังและพูดว่า “ใช่ ผมเอง”

ในขณะที่พูด เย่เฉินก็กล่าวเสริมว่า “ศิษย์น้องรอง และศิษย์ น้องสามของคุณก็ถูกผมฆ่าด้วย ตอนนี้ศพของพวกเขาก็นอนอยู่ ในกระโปรงหลังรถของพวกคุณอยู่

“ไอ้เหี้ย!” ฟูจิบายาชิ มาสะครามอย่างเสียงดัง และในทันที มีดเล่มหนึ่งก็หลุดออกมาจากปลอกแขนมือซ้ายของเขา ซึ่งตกลง

ไปอยู่ในมือซ้ายของเขาพอดีเลย

ทันทีหลังจากนั้น เขารวมพลังทั้งหมดของเขาไว้ที่มือซ้าย และจู่ๆ ก็แทงเข้าไปที่เย่เฉินด้วยกำลังทั้งหมดของเขา

เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของเขา เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย ยังคงจับ แขนขวาของเขาด้วยมือข้างหนึ่ง และจับข้อมือซ้ายด้วยมืออีก ข้างอย่างสงบ

ฟูจิบายาชิ มาสะไม่คาดคิดเลยว่า ความแข็งแกร่งของเย่เฉิน จะยิ่งใหญ่อย่างน่าประหลาดใจ และมือซ้ายของเขาถูกเขาจับไว้

จนเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวตัวได้เลย

เย่เฉินเห็นใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความสยดสยอง ก็ยิ้ม และกล่าวว่า “คุณฟูจิบายาชิไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้น ถ้าคุณล้ม เลิกการต่อต้าน ตอนที่คุณเดินทางไปนรกในภายหลัง คุณก็จะได้ รับความทุกข์ทรมานที่น้อยลง

ร่างกายของฟูจิบายาชิ มาสะเหมือนโดนฟ้าผ่า และเขาพูด ด้วยความตกใจว่า “คุณท่าน! ผมทำตามคำสั่งของทากาฮาชิ มา จิทั้งนั้น เขาเป็นคนให้ผมติดตามคุณ ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย เถอะ………

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “คนที่ออกมาใช้ชีวิตจะต้องคืนเสมอ คุณเป็นคนที่ยอมเอาชีวิตออกมาเล่นเอง ทำหล่นแล้วจะไปโทษ ใครได้ล่ะ? ”

ฟูจิบายาชิ มาสะพูดโพล่งออกมาว่า “ตราบใดที่คุณไม่ฆ่าผม ผมยินดีที่จะช่วยคุณไปฆ่าทากาฮาชิ มาจิ และแก้แค้นให้คุณ!

“ไม่จําเป็นหรอก” เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า “สิ่งที่ผมไม่ชอบ มากที่สุดในชีวิตนี้ของผมก็คือไอ้ลูกสามพ่อที่ขายเจ้านายตัวเองเพื่อความรุ่งโรจน์ของตนอย่างคุณ ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องตาย หาก คุณตายไปแล้วมันจะได้ดูซื่อสัตย์มากขึ้น และจะมีศักดิ์ศรีมากขึ้น ผมก็จะนับว่าคุณเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่งด้วย

ฟูจิบายาชิ มาสะสำลักและพูดว่า “คุณท่านครับ ที่ประเทศของ คุณมีค่าโบราณเคยกล่าวไว้ว่า อยู่อย่างยากลำบากดีกว่าตายไป อย่างมีสุขไม่ใช่หรือ? ต่อให้ต้องเป็นสุนัขให้คุณ ก็ยังดีกว่าตาย

เย่เฉินหัวเราะเบาๆ “เป็นสุนัขของผม คุณยังไม่คู่ควรพอ

หลังพูดจบ เย่เฉินก็บีบชีพจรของข้อมือเขา และออกแรง ตาม เส้นลมปราณของเขา และก็ทำลายเส้นเอ็นในร่างกายของเขา ทั้งหมด!

ฟูจิบายาชิ มาสะรู้สึกเพียงว่าขาของเขาอ่อนตัวลงอย่าง กะทันหัน และจากนั้นคนทั้งคนก็สูญเสียการประคองไปเลย ราวกับว่ากำลังทั้งหมดของร่างกายของเขาถูกดึงออกไปทั้งหมด ในขณะนี้

เมื่อเขาตกใจกลัวและไม่รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุ และไม่รู้ว่าจะ ต้องทำอย่างไรดี รถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์ห้องเย็นก็มาจอดอยู่ ที่ข้างถนน

คนของเฉินจือข่ายวิ่งลงมาจากรถ และกล่าวด้วยความเคารพ ต่อเย่เฉินวา “คุณชาย คุณมีอะไรให้รับใช้ครับ?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และประคองตัวฟูจิบายาชิ มาสะที่อ่อนตัว และพูดกับลูกน้องของเฉินจือข่ายว่า “เพื่อนของผมคนนี้ดื่มหนักไปหน่อย คุณช่วยพาเขาขึ้นไปที่รถของคุณก่อน เขายังมีเพื่อนอีก สองคน เดี๋ยวผมจะให้คนขับรถส่งออกมา

ชายคนนั้นพยักหน้าอย่างเข้าใจความหมายทันที รับตัวฟูจิบา ยาชิ มาสะไป และเตรียมจะพาเขาไปที่นั่งข้างคนขับของรถตู้แช่ แข็ง

ฟูจิบายาชิ มาสะตกใจ และพูดโพล่งถามว่า “พวกคุณจะพา ผมไปไหนเหรอ?!”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ดูสิ ร่างกายของคุณทั้งตัวก็ได้อ่อนแรง เหมือนเป็นโคลนอยู่แล้ว นี่มันไม่เข้ากับลักษณะนินจาญี่ปุ่นของ พวกคุณเลย นินจาญี่ปุ่นอย่างพวกคุณต้องมีความอดทน และ แข็งเหมือนเหล็กไม่ใช่หรือ? เดี๋ยวผมจะใส่คุณเข้าไปในตู้แช่แข็ง ในรถเพียงไม่กี่ชั่วโมง คุณก็จะได้รับความแข็งของนินจากลับมา อย่างแน่นอน!”

“อะไรนะ! แช่แข็ง!” ฟูจิบายาชิ มาสะร้องขออย่างหมดหนทาง “คุณท่านผู้นี้ ผมขอร้องคุณล่ะ ผมยังไม่อยากตายจริงๆ ผมไม่ อยากตาย…

พูดจบ เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองออกไปที่ไกล มองดูถนนคนเดิน ผ่านและตะโกนว่า “ช่วย……ช่วยด้วย………

แต่ว่า ในวินาทีต่อมา เขาก็ตระหนักได้ว่า ตัวเองไม่เพียงแต่ สูญเสียแรงทั่วร่างกายของเขา แม้แต่เสียงของเขาก็อ่อนแอลง อย่างมาก

แม้ว่าตัวเองจะใช้กำลังทั้งหมดออกเสียง แต่เสียงนี้ กลัวว่าคนที่อยู่ห่างออกไปสองเมตรก็จะไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวใดๆ

ในขณะนั้น เฉินจือข่ายก็วิ่งเข้ามาแล้วเช่นกัน เขามาหาเยเฉิน และถามอย่างเร่งรีบว่า “คุณชาย เกิดอะไรขึ้นกับคุณเหรอ? ”

เย่เฉินยื่นกุญแจรถให้เขา และพูดว่า “มีรถเชิงพาณิชย์อยู่ในที่

จอดรถเลขที่ 094 ในห้องใต้ดิน และมีนินจาสองคนอยู่ใน

กระโปรงท้ายรถ คุณไปขับรถออกมา และไปหาที่ที่ปลอดภัย

พร้อมกับรถตู้แช่แข็ง นำคนในท้ายรถ และพร้อมกับคนที่อยู่เบาะ

ข้างคนขับ ยัดเข้าไปในช่องแช่แข็ง แล้วส่งรูปสลักน้ำแข็งสี่ชิ้นนี้

ไปที่หน้าประตูบ้านของทากาฮาชิ มาจิในโตเกียว แล้วให้ทากาฮาชิ มาจิเซ็นรับ!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ